آیه ۴۶ سوره فصلت: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
</ref> | </ref> | ||
عمل، قائم به صاحب عمل است، و بيانگر حال او است. اگر عمل صالح و | |||
مفيد باشد خود او هم از آن سود مىبرد، و اگر مضر و بد باشد، خودش از آن متضرر مىگردد. پس اين رفتار خداى تعالى كه نفع عمل صالح را به صاحبش مىرساند و او را ثواب مىدهد، و ضرر عمل بد را نيز به صاحبش مىرساند و عقابش مىكند، اصلا ظلمى نيست، و چنان نيست كه وضع شىء در غير موضعش باشد. و اگر اين روش از خداى تعالى ظلم باشد، بايد در ثواب دادن ميليونها بنده و عقاب كردن ميليونها ديگر، در برابر ميلياردها عمل نيك و بد، ظلام بندگان باشد، ولى از آنجايى كه گفتيم اين روش ظلم نيست، پس خداى تعالى ظلام بندگان نمىباشد، و با اين بيان روشن مىشود كه چرا فرمود" پروردگار تو ظلام بندگان نيست" و نفرمود:" پروردگار تو ظالم به بندگان نيست"<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسير الميزان، ترجمه محمد باقر موسوى،، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ۱۳۷۴ش، ج17، ص: 608.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۰
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
آیه ۴۶ فصلت چه مضمونی دارد؟
مشخصات آیه | |
---|---|
واقع در سوره | فصلت |
شماره آیه | ۴۶ |
...
متن آیه
﴿ | مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ
هر كس كه كارى شايسته كند، به سود خود اوست و هر كه بد كند به زيان اوست. و پروردگار تو به بندگان ستم روا نمىدارد. فصلت:۴۶ |
﴾ |
معرفی و تفسیر
اگر آنها به اين كتاب و اين آئين بزرگ ايمان نياورند نه بخداوند زيانى مىرسانند، و نه به تو، چرا كه خوبيها و بديها همه به صاحبانش باز مىگردد و آنها هستند كه ميوه شيرين يا تلخ اعمال خويش را مىچينند.[۱]
عمل، قائم به صاحب عمل است، و بيانگر حال او است. اگر عمل صالح و
مفيد باشد خود او هم از آن سود مىبرد، و اگر مضر و بد باشد، خودش از آن متضرر مىگردد. پس اين رفتار خداى تعالى كه نفع عمل صالح را به صاحبش مىرساند و او را ثواب مىدهد، و ضرر عمل بد را نيز به صاحبش مىرساند و عقابش مىكند، اصلا ظلمى نيست، و چنان نيست كه وضع شىء در غير موضعش باشد. و اگر اين روش از خداى تعالى ظلم باشد، بايد در ثواب دادن ميليونها بنده و عقاب كردن ميليونها ديگر، در برابر ميلياردها عمل نيك و بد، ظلام بندگان باشد، ولى از آنجايى كه گفتيم اين روش ظلم نيست، پس خداى تعالى ظلام بندگان نمىباشد، و با اين بيان روشن مىشود كه چرا فرمود" پروردگار تو ظلام بندگان نيست" و نفرمود:" پروردگار تو ظالم به بندگان نيست"[۲]