استغفار برای دیگران: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا پیامبر(ص) در قرآن برای دیگران استغفار کرده است؟ | آیا پیامبر(ص) در قرآن برای دیگران استغفار کرده است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
خداوند در آیاتی از [[سوره نور]] به پیامبر اسلام(ص) دستور می‌دهد که برای دیگران [[استغفار]] کند. در آیات دیگری نیز به پیامبر(ص) گفته شده که برای مردان و زنان مؤمن و حتی گناه‌کاران استغفار نماید. قرآن از بی‌فایده‌بودن استغفار پیامبر(ص) برای [[منافقان]] سخن می‌گوید؛ اما اگر توبه کنند و پیامبر(ص) بر آنها استغفار کند، خداوند آنان را می‌بخشد. | |||
مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را نشان از کمال مهربانی پیامبر(ص) نسبت به آنها می‌دانند. شیخ طوسی استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنی لطفی در حق آنان دانسته که مغفرت خداوند را در پی خواهد داشت. این آیات مؤید موضوع شفاعت می‌باشد. | |||
براساس آیات قرآن، پیامبران دیگر از جمله ابراهیم(ع)، یعقوب(ع) و موسی(ع) نیز برای دیگران، از جمله برای مؤمنان و برخی اعضای خانواده خود، استغفار کرده‌اند. استغفار [[ملائکه|فرشته‌ها]] برای انسان‌ها و استغفار مؤمنان برای یکدیگر از موارد دیگری است که در قرآن به آنها اشاره شده است. | |||
== استغفار | == استغفار پیامبر(ص) برای دیگران == | ||
خداوند در قرآن به [[حضرت محمد(ص)]] دستور می‌دهد برای دیگران استغفار کند:{{قرآن|اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ|ترجمه=برایشان آمرزش بخواه|سوره=نور|آیه=۶۲}}. همچنین، به پیامبر توصیه شده برای مردان و زنان مؤمن،<ref>سوره محمد، آیه ۱۹.</ref> گناه‌کاران<ref>سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref> و زنان مؤمنی که برای بیعت با پیامبر اقدام کرده‌اند،<ref>سوره ممتحنه، آیه ۱۲.</ref> استغفار کند. در آیات دیگری، از بی‌فایده‌بودن استغفار پیامبر(ص) برای [[منافقان]] سخن گفته شده است؛<ref>سوره توبه، آیات ۸۰ و ۱۱۳. سوره منافقون، آیه ۵ و ۶.</ref> زیرا آنان به استغفار باور ندارند.<ref>سوره فتح، آیه۱۱.</ref> اما اگر توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کند، خداوند آنان را می‌بخشد.<ref>سوره نساء، آیه ۶۰.</ref> | |||
مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران نشان از کمال مهربانی پیامبر(ص) نسبت به آنها می‌دانند.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ترجمه: احمد امیری شادمهری، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۵۶۰</ref> [[شیخ طوسی]] (۳۸۵–۴۶۰ق) استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنای لطف در حق آنان دانسته که مغفرت خداوند را در پی خواهد داشت.<ref>طوسى، محمد بن حسن، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ج۷، ص۴۶۶.</ref> این آیات موضوع شفاعت را تایید می‌کند.<ref>فاضل موحدی لنکرانی، محمد، اخلاق فاضل، قم، مرکز فقهی ائمهٔ اطهار(ع)، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۲۵۹.</ref> | |||
== استغفار پیامبران(ع) برای دیگران == | |||
{{جعبه نقل قول|میرزا جواد ملکی تبریزی: | |||
یک شب در میان نمازِ شب احساس کردم برکات فراوان‌تر از اوقات دیگر بر من ریزش دارد. فردا که به جستجو برخاستم، دریافتم که طلبه‌ای در مدرسه مجاور در همان شب در قنوت نمازش مرا به نام، یاد می‌کرده و رحمت خداوند را بر من می‌خواسته.<ref>سروش، «شرح غزلیات شمس»، جلسه شانزدهم، ص۱–۲.</ref>}} | |||
آیه | قرآن استغفار پیامبران(ع) برای دیگران و اطرافیانِ خودشان را نقل کرده است: | ||
* [[حضرت ابراهیم(ع)]]: برای پدر(یا عمو) خود از خداوند طلب بخشش کرد.<ref>سوره ممتحنه، آیه ۴.</ref> | |||
* [[حضرت موسی(ع):]] استغفار برای برادرش<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۱.</ref> و طلب غفران برای عده‌ای از [[بنی اسرائیل]].<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۵.</ref> | |||
* [[حضرت نوح(ع)]]: استغفار برای فرزندش که از سوی خداوند اجابت نشد.<ref>سوره هود، آیات ۴۵–۴۷.</ref> همچنین، طلب مغفرت برای پدر، مادر و برخی زنان و مردان مؤمن.<ref>سوره نوح، آیه ۲۸.</ref> | |||
* [[حضرت یعقوب(ع)|حضرت یعقوب(ع):]] برای فرزندانش استغفار کرد.<ref>سوره یوسف، آیه ۹۷–۹۸.</ref> | |||
==منابع== | == استغفار فرشتگان برای مؤمنان == | ||
استغفار فرشتگان برای بندگان مؤمن در دو سوره قرآن آمده است: | |||
* استغفار فرشتگان برای اهل ایمان: {{قرآن|فرشتگانی که حاملان عرشند … تسبیح و حمد پروردگارشان را می‌گویند و به او ایمان دارند و برای مؤمنان استغفار می‌کنند.}}<ref>سوره غافر، آیه ۷.</ref> | |||
* استغفار فرشتگان برای ساکنان زمین: {{قرآن|و فرشتگان، … برای کسانی که در زمین هستند، درخواست آمرزش می‌کنند.}}<ref>سوره شوری، آیه ۵.</ref> | |||
== استغفار مؤمنان برای یکدیگر == | |||
برخی مسلمانان برای خود و یکدیگر دعا کرده و طلب استغفار می‌کنند.<ref>سوره حشر، آیه۱۰.</ref> مفسران معتقدند این آیه عمومیت دارد و شامل همه مسلمانان می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص۵۲۲.</ref> | |||
[[امام علی(ع)]] برای دیگران استفغار می‌کرد.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| خط ۳۱: | خط ۴۴: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| | | ارزیابی کمی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[es:Pedir perdón por los demás]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۶
آیا پیامبر(ص) در قرآن برای دیگران استغفار کرده است؟
خداوند در آیاتی از سوره نور به پیامبر اسلام(ص) دستور می‌دهد که برای دیگران استغفار کند. در آیات دیگری نیز به پیامبر(ص) گفته شده که برای مردان و زنان مؤمن و حتی گناه‌کاران استغفار نماید. قرآن از بی‌فایده‌بودن استغفار پیامبر(ص) برای منافقان سخن می‌گوید؛ اما اگر توبه کنند و پیامبر(ص) بر آنها استغفار کند، خداوند آنان را می‌بخشد.
مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را نشان از کمال مهربانی پیامبر(ص) نسبت به آنها می‌دانند. شیخ طوسی استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنی لطفی در حق آنان دانسته که مغفرت خداوند را در پی خواهد داشت. این آیات مؤید موضوع شفاعت می‌باشد.
براساس آیات قرآن، پیامبران دیگر از جمله ابراهیم(ع)، یعقوب(ع) و موسی(ع) نیز برای دیگران، از جمله برای مؤمنان و برخی اعضای خانواده خود، استغفار کرده‌اند. استغفار فرشته‌ها برای انسان‌ها و استغفار مؤمنان برای یکدیگر از موارد دیگری است که در قرآن به آنها اشاره شده است.
استغفار پیامبر(ص) برای دیگران
خداوند در قرآن به حضرت محمد(ص) دستور می‌دهد برای دیگران استغفار کند:﴿اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ؛ برایشان آمرزش بخواه﴾(نور:۶۲). همچنین، به پیامبر توصیه شده برای مردان و زنان مؤمن،[۱] گناه‌کاران[۲] و زنان مؤمنی که برای بیعت با پیامبر اقدام کرده‌اند،[۳] استغفار کند. در آیات دیگری، از بی‌فایده‌بودن استغفار پیامبر(ص) برای منافقان سخن گفته شده است؛[۴] زیرا آنان به استغفار باور ندارند.[۵] اما اگر توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کند، خداوند آنان را می‌بخشد.[۶]
مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران نشان از کمال مهربانی پیامبر(ص) نسبت به آنها می‌دانند.[۷] شیخ طوسی (۳۸۵–۴۶۰ق) استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنای لطف در حق آنان دانسته که مغفرت خداوند را در پی خواهد داشت.[۸] این آیات موضوع شفاعت را تایید می‌کند.[۹]
استغفار پیامبران(ع) برای دیگران
میرزا جواد ملکی تبریزی:
یک شب در میان نمازِ شب احساس کردم برکات فراوان‌تر از اوقات دیگر بر من ریزش دارد. فردا که به جستجو برخاستم، دریافتم که طلبه‌ای در مدرسه مجاور در همان شب در قنوت نمازش مرا به نام، یاد می‌کرده و رحمت خداوند را بر من می‌خواسته.[۱۰]
قرآن استغفار پیامبران(ع) برای دیگران و اطرافیانِ خودشان را نقل کرده است:
- حضرت ابراهیم(ع): برای پدر(یا عمو) خود از خداوند طلب بخشش کرد.[۱۱]
- حضرت موسی(ع): استغفار برای برادرش[۱۲] و طلب غفران برای عده‌ای از بنی اسرائیل.[۱۳]
- حضرت نوح(ع): استغفار برای فرزندش که از سوی خداوند اجابت نشد.[۱۴] همچنین، طلب مغفرت برای پدر، مادر و برخی زنان و مردان مؤمن.[۱۵]
- حضرت یعقوب(ع): برای فرزندانش استغفار کرد.[۱۶]
استغفار فرشتگان برای مؤمنان
استغفار فرشتگان برای بندگان مؤمن در دو سوره قرآن آمده است:
- استغفار فرشتگان برای اهل ایمان: ﴿فرشتگانی که حاملان عرشند … تسبیح و حمد پروردگارشان را می‌گویند و به او ایمان دارند و برای مؤمنان استغفار می‌کنند.﴾[۱۷]
- استغفار فرشتگان برای ساکنان زمین: ﴿و فرشتگان، … برای کسانی که در زمین هستند، درخواست آمرزش می‌کنند.﴾[۱۸]
استغفار مؤمنان برای یکدیگر
برخی مسلمانان برای خود و یکدیگر دعا کرده و طلب استغفار می‌کنند.[۱۹] مفسران معتقدند این آیه عمومیت دارد و شامل همه مسلمانان می‌شود.[۲۰]
امام علی(ع) برای دیگران استفغار می‌کرد.[۲۱]
منابع
- ↑ سوره محمد، آیه ۱۹.
- ↑ سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.
- ↑ سوره ممتحنه، آیه ۱۲.
- ↑ سوره توبه، آیات ۸۰ و ۱۱۳. سوره منافقون، آیه ۵ و ۶.
- ↑ سوره فتح، آیه۱۱.
- ↑ سوره نساء، آیه ۶۰.
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ترجمه: احمد امیری شادمهری، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۵۶۰
- ↑ طوسى، محمد بن حسن، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ج۷، ص۴۶۶.
- ↑ فاضل موحدی لنکرانی، محمد، اخلاق فاضل، قم، مرکز فقهی ائمهٔ اطهار(ع)، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۲۵۹.
- ↑ سروش، «شرح غزلیات شمس»، جلسه شانزدهم، ص۱–۲.
- ↑ سوره ممتحنه، آیه ۴.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۵۱.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
- ↑ سوره هود، آیات ۴۵–۴۷.
- ↑ سوره نوح، آیه ۲۸.
- ↑ سوره یوسف، آیه ۹۷–۹۸.
- ↑ سوره غافر، آیه ۷.
- ↑ سوره شوری، آیه ۵.
- ↑ سوره حشر، آیه۱۰.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص۵۲۲.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.