آیه صلح: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }} | {{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| درباره = | | درباره = | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| آیات مرتبط = | | آیات مرتبط = آیه ۹۰ سوره نساء | ||
}} | }} | ||
... | ... | ||
</ref> | == شناخت آیه == | ||
می‌گوید «اگر آنها تمایل به صلح نشان دادند تو نیز دست آنها را عقب نزن و تمایل نشان ده. از آنجا که به هنگام امضای پیمان صلح غالبا افراد گرفتار تردیدها و دو دلی‌ها می‌شوند به پیامبر دستور می‌دهد در قبول پیشنهاد صلح تردیدی به خود راه مده و چنانچه شرائط آن منطقی و عاقلانه و عادلانه باشد آن را بپذیر» و بر خدا توکل کن زیرا خداوند هم گفتگوهای شما را می‌شنود و هم از نیات شما آگاه است.<ref>تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج7، ص: 230</ref> | |||
اگر دشمن به صلح و روش | اگر دشمن به صلح و روش مسالمت‌آمیز رغبت کرد تو نیز به آن متمایل شو و به خدا توکل کن و مترس از اینکه مبادا اموری پشت پرده باشد و تو را غافلگیر کند و تو به خاطر نداشتن آمادگی نتوانی مقاومت کنی، چون خدای تعالی شنوا و دانا است. و هیچ امری او را غافلگیر نکرده و هیچ نقشه‌ای او را عاجز نمی‌سازد، بلکه او تو را یاری نموده و کفایت می‌کند.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج9، ص: 117</ref> | ||
</ref> | حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر می‌نویسد.<ref>(1). نهج‌البلاغه، نامه 53.</ref> صلح پیشنهادی دشمن را رد مکن، ولی پس از صلح هوشیار باش و از نیرنگ دشمن برحذر باش، چون گاهی نزدیکی دشمن، برای غافلگیر کردن است!<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج3، ص: 348.</ref> | ||
اسلام، جنگ‌طلب نیست. از موضع قدرت، سوء استفاده نکنید. در پذیرش صلح، هم احتمال خطر و توطئه است، هم زخم زبان برخی دوستان، ولی باید بر خدا توکّل کرد.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج3، ص: 348.</ref> | |||
== متن و ترجمه آیه == | |||
{{قرآن بزرگ|وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ | |||
==متن و ترجمه آیه== | |||
{{قرآن بزرگ|وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا | |||
| سوره = انفال | | سوره = انفال | ||
| آیه = ۶۱ | | آیه = ۶۱ | ||
| ترجمه = و اگر به صلح | | ترجمه = و اگر به صلح گراییدند، تو [نیز] بدان گرای و بر خدا توکل نما که او شنوای داناست. | ||
}} | }} | ||
==صلح با کفار== | == صلح با کفار == | ||
... | ... | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۲
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
آیه صلح کدام آیه است و تفسیر آن چیست؟
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| واقع در سوره | انفال |
| شماره آیه | ۶۱ |
| جزء | ۱۰ |
| اطلاعات محتوایی | |
| مکان نزول | مدینه |
| موضوع | صلح با کفار |
| آیات مرتبط | آیه ۹۰ سوره نساء |
...
شناخت آیه
می‌گوید «اگر آنها تمایل به صلح نشان دادند تو نیز دست آنها را عقب نزن و تمایل نشان ده. از آنجا که به هنگام امضای پیمان صلح غالبا افراد گرفتار تردیدها و دو دلی‌ها می‌شوند به پیامبر دستور می‌دهد در قبول پیشنهاد صلح تردیدی به خود راه مده و چنانچه شرائط آن منطقی و عاقلانه و عادلانه باشد آن را بپذیر» و بر خدا توکل کن زیرا خداوند هم گفتگوهای شما را می‌شنود و هم از نیات شما آگاه است.[۱]
اگر دشمن به صلح و روش مسالمت‌آمیز رغبت کرد تو نیز به آن متمایل شو و به خدا توکل کن و مترس از اینکه مبادا اموری پشت پرده باشد و تو را غافلگیر کند و تو به خاطر نداشتن آمادگی نتوانی مقاومت کنی، چون خدای تعالی شنوا و دانا است. و هیچ امری او را غافلگیر نکرده و هیچ نقشه‌ای او را عاجز نمی‌سازد، بلکه او تو را یاری نموده و کفایت می‌کند.[۲]
حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر می‌نویسد.[۳] صلح پیشنهادی دشمن را رد مکن، ولی پس از صلح هوشیار باش و از نیرنگ دشمن برحذر باش، چون گاهی نزدیکی دشمن، برای غافلگیر کردن است![۴]
اسلام، جنگ‌طلب نیست. از موضع قدرت، سوء استفاده نکنید. در پذیرش صلح، هم احتمال خطر و توطئه است، هم زخم زبان برخی دوستان، ولی باید بر خدا توکّل کرد.[۵]
متن و ترجمه آیه
| ﴿ | وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
و اگر به صلح گراییدند، تو [نیز] بدان گرای و بر خدا توکل نما که او شنوای داناست. انفال:۶۱ |
﴾ |
صلح با کفار
...
منابع
- ↑ تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج7، ص: 230
- ↑ المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج9، ص: 117
- ↑ (1). نهج‌البلاغه، نامه 53.
- ↑ قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج3، ص: 348.
- ↑ قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج3، ص: 348.