استغفار برای دیگران: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[خداوند]] در آیات [[سوره نور]] به [[پیامبر اسلام]] دستور می‌دهد برای دیگران [[استغفار]] کند. در آیات دیگری نیز به پیامبر امر شده، برای مردان و زنان مؤمن و حتی گناهکاران، استغفار نماید. قرآن از بی‌فایده بودن استغفار پیامبر(ص) برای [[منافقان]] سخن می‌گوید. اما اگر توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کنند، خداوند آنان را می‌بخشد.
[[خداوند]] در آیات [[سوره نور]] به [[پیامبر اسلام]] دستور می‌دهد برای دیگران [[استغفار]] کند. در آیات دیگری نیز به پیامبر گفته شده، برای مردان و زنان مؤمن و حتی گناهکاران، استغفار نماید. قرآن از بی‌فایده بودن استغفار پیامبر(ص) برای [[منافقان]] سخن می‌گوید. اما اگر توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کنند، خداوند آنان را می‌بخشد.


مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را کامل کردن مهربانی پیامبر(ص)، نسبت به آن‌ها می‌دانند. [[شیخ طوسی]] استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنی دعا و لطفی در حق آنان دانسته که مغفرت و بخشایش خداوند را در پی خواهد داشت. مفسران [[شیعه]] این آیات را مؤید موضوع شفاعت می‌دانند.
مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را کامل کردن مهربانی پیامبر(ص)، نسبت به آن‌ها می‌دانند. [[شیخ طوسی]] استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنی دعا و لطفی در حق آنان دانسته که مغفرت و بخشایش خداوند را در پی خواهد داشت. مفسران [[شیعه]] این آیات را مؤید موضوع شفاعت می‌دانند.

نسخهٔ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۲

سؤال

آیا پیامبر(ص) در قرآن برای دیگران استغفار کرده است؟

خداوند در آیات سوره نور به پیامبر اسلام دستور می‌دهد برای دیگران استغفار کند. در آیات دیگری نیز به پیامبر گفته شده، برای مردان و زنان مؤمن و حتی گناهکاران، استغفار نماید. قرآن از بی‌فایده بودن استغفار پیامبر(ص) برای منافقان سخن می‌گوید. اما اگر توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کنند، خداوند آنان را می‌بخشد.

مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را کامل کردن مهربانی پیامبر(ص)، نسبت به آن‌ها می‌دانند. شیخ طوسی استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنی دعا و لطفی در حق آنان دانسته که مغفرت و بخشایش خداوند را در پی خواهد داشت. مفسران شیعه این آیات را مؤید موضوع شفاعت می‌دانند.

براساس آیات قرآن، پیامبران دیگر از جمله ابراهیم(ع)، یعقوب(ع) و موسی(ع) نیز برای دیگران از جمله برای مومنان و برخی اعضای خانواده‌ خود استغفار کرده‌اند. استغفار فرشته‌ها برای انسان‌ها و استغفار مؤمنان برای یکدیگر، از موارد دیگری است که در قرآن به آن‌ها اشاره شده است.

استغفار پیامبر(ص) برای دیگران

خداوند در قرآن به حضرت محمد(ص) دستور می‌دهد برای دیگران استغفار کند:﴿اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ ۚ؛ برایشان آمرزش بخواه(نور:۶۲). همچنین به پیامبر توصیه شد برای مردان و زنان مؤمن،[۱] گنه‌کاران[۲] و زنان مؤمنی که برای بیعت با پیامبر، اقدام کردند[۳] استغفار کند. در جای دیگر قرآن از بی‌فایده بودن استغفار پیامبر(ص) برای منافقان سخن می‌گوید؛[۴] زیرا آنان به استغفار باوری ندارند[۵] اما اگر توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کنند، خداوند آنان را می‌بخشد.[۶]

مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را کامل کردن مهربانی پیامبر(ص)، نسبت به آن‌ها می‌دانند.[۷] شیخ طوسی استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنی دعا و لطفی در حق آنان دانسته که مغفرت و بخشایش خداوند را در پی خواهد داشت.[۸] مفسران شیعه این آیات را مؤید موضوع شفاعت می‌دانند.[۹]

استغفار پیامبران برای دیگران

قرآن، استغفار پیامبران برای دیگران و اطرافیانِ خودشان را نقل کرده است:

استغفار فرشتگان برای مؤمنان

استغفار فرشتگان برای بندگان در دو سوره قرآن آمده است:

  • استغفار فرشتگان برای اهل ایمان: «فرشتگانی که حاملان عرشند … تسبیح و حمد پروردگارشان را می‌گویند و به او ایمان دارند و برای مؤمنان استغفار می‌کنند.»[۱۶]
  • براساس آیات سوره شوری، فرشتگان برای ساکنان زمین استغفار می‌گویند: «و فرشتگان، … برای کسانی که در زمین هستند، درخواست آمرزش می‌کنند.»[۱۷]

استغفار مؤمنان برای یکدیگر

براساس سوره حشر، برخی مسلمانان برای خود و یکدیگر دعا کرده و طلب استغفار می‌کنند.[۱۸] مفسران معتقدند این آیه عمومیت دارد و شامل همه مسلمانان می‌شود.[۱۹] امام علی(ع) برای دیگران استفغار می‌کرد[۲۰]

منابع

  1. آیه ۱۹ سوره محمد
  2. آیه ۱۵۹ سوره آل عمران
  3. آیه ۱۲ سوره ممتحنه
  4. آیه ۸۰ و ۱۱۳ سوره توبه، آیه ۵و ۶ سوره منافقون،
  5. آیه ۱۱ سوره فتح
  6. آیه ۶۰ سوره نساء
  7. طبرسی، ترجمه تفسیر جوامع الجامع، ج۱، ص۵۶۰
  8. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۷۹
  9. اخلاق فاضل، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۲۵۹
  10. سوره ممتحنه، آیه۴.
  11. آیه ۱۵۱ سوره اعراف
  12. آیه ۱۵۵ سوره اعراف
  13. آیات ۴۵ تا ۴۷ سوره هود
  14. آیه ۲۸ سوره نوح
  15. آیه ۹۷ و ۹۸ سوره یوسف
  16. آیه ۷ سوره غافر.
  17. آیه ۵ سوره شوری.
  18. آیه ۱۰ سوره حشر
  19. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص: ۵۲۲
  20. خطبه ۱۹۷ نهج البلاغه.