پرش به محتوا

نماز شب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

Mohammadaminrazi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
در آیات قرآن چه اهمیت و فضیلتی برای نماز شب، ذکر شده است؟
در آیات قرآن چه اهمیت و فضیلتی برای نماز شب، ذکر شده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{درگاه|سنت}}
{{درگاه|قرآن}}
{{پاسخ}}'''نماز شب''' یکی از عبادات مستحب در دین [[اسلام]] است که در روایات [[اهل بیت(ع)]] دارای فضیلت و اهمیت ویژه‌ای می‌باشد. و سیره تمام اهل بیت و عالمان [[شیع|شیعی]] بوده است، و این سیره برگرفته از سفارش و تأکید قرآن و روایات بوده است. در روایات نماز شب به عنوان رمز سلامتی، دوری از گناه، زیادی رزق و روزی، نورانیت چهره و… یاد شده است. اهمیت نماز شب آنقدر زیاد است که حتی توصیه می‌شود که در صورت گذشتن وقت آن، قضای آن نیز خوانده شود. نماز شب از نشانه‌های [[شیعه]] واقعی شمرده شده است.
{{پاسخ}}'''نماز شب''' یکی از عبادات مستحب در دین [[اسلام]] است که در آیات قرآن به آن اشاره شده نماز شب یازده رکعت است که به صورت پنج نماز دورکعتی و یک نماز یک‌رکعتی خوانده می‌شود. سه رکعت آخر فضیلت بیشتری بر دیگر رکعت‌ها دارد که شامل دو رکعت [[نماز شفع|نماز شَفع]] و یک رکعت [[نماز وتر|نماز وَتْر]] می‌شود.


نماز شب یازده رکعت است که به صورت پنج نماز دورکعتی و یک نماز یک‌رکعتی خوانده می‌شود. سه رکعت آخر فضیلت بیشتری بر دیگر رکعت‌ها دارد که شامل دو رکعت [[نماز شفع|نماز شَفع]] و یک رکعت [[نماز وتر|نماز وَتْر]] می‌شود.
در تفسیر آیاتی از قرآن کریم، به مسئله نماز شب پرداخته شده است که عبارتند از: آیات ۱ تا 4 و 6 [[سوره مزمل]] و آیات ۱۷ تا ۱۸ [[سوره ذاریات]]. از بررسی این آیات، این نتیجه حاصل می‌شود که نماز شب [[مستحب]] مؤکد است؛ زمان دقیق آن در آیات مشخص نشده است، اما روایات به آن اشاره کرده‌اند؛ تعداد رکعات نماز شب در قرآن ذکر نشده است، ولی روایات آن را ۱۱ رکعت دانسته‌اند؛ عظمت نماز شب به اندازهای است که [[پیامبراکرم(ص)]] به وسیله آن آمادگی برای دریافت قول ثقیل (قرآن) را پیدا می‌کند؛ خداوند در آیات برای نماز شب تخفیفی قائل شده است، از این رو هرکس هرچقدر که توان داشته باشد می‌تواند به این فضیلت بپردازد.


== نماز شب در فقه ==
== نماز شب در فقه ==
نماز شب ۱۱ رکعت است: هشت رکعت آن به صورت چهار نماز دورکعتی به نیت نافله شب خوانده می‌شود. دو رکعت به نیت [[نماز شفع|نماز شَفع]]. یک نماز یک‌رکعتی هم به نیت [[نماز وتر|نماز وَتر]] خوانده می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۵؛|سال=1419|نام=طباطبایی|نام خانوادگی=یزدی|جلد=2|صفحه=245}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تحریر الوسیله|سال=1434|نام=روح‌الله|نام خانوادگی=خمینی|صفحه=143}}</ref>
نماز شب ۱۱ رکعت است: هشت رکعت آن به صورت چهار نماز دورکعتی به نیت نافله شب خوانده می‌شود. دو رکعت به نیت [[نماز شفع|نماز شَفع]]. یک نماز یک‌رکعتی هم به نیت [[نماز وتر|نماز وَتر]] خوانده می‌شود.<ref>{{پک|1=طباطبایی یزدی|2=۱۴۱۹|ک=العروة الوثقی|ص=۲۴۵|ج=۲}}</ref><ref>{{پک|1=خمینی|2=1434|ک=تحریر الوسیله|ص=143}}</ref>


== اهمیت نماز شب در روایات ==
== اهمیت نماز شب در قرآن ==
نماز شب از نمازهای مستحبی است که بسیار بر روی آن تأکید شده است. فضیلت و اهمیت نماز شب تا به آن اندازه است که خداوند به رسول خدا(ص) می‌فرماید: {{قرآن|وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَکَ عَسَیٰ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا|ترجمهپاسی از شب را زنده بدار، تا برای تو [به منزله] نافله‌ای باشد، امید که پروردگارت تو را به مقامی ستوده برساند.|سوره=اسراء|آیه=۷۹}} خداوند نتیجه نماز شب برای پیامبر(ص) را رسیدن به مقام محمود می‌داند. روایات اسلامی، اعم از روایات [[اهل بیت(ع)]] و روایاتی که از طرق [[اهل تسنن]] نقل شده است مقام محمود را به عنوان مقام شفاعت کبری تفسیر کرده است‏.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه|سال=1371|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|ناشر=تهران، دار الکتب الاسلامیه|جلد=12|صفحه=225}}</ref>
[[پرونده:سوره مزمل.jpg|بندانگشتی|آیات ۱ تا ۱۹ سوره مبارکه مزمل]]
=== پاداش سحر خیزان و نیکوکاران ===
{{جعبه نقل‌قول
| نقل قول = وَالَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِیَامًا
| اندازه قلم = بزرگ
| منبع = سوره فرقان، آیه ۶۴
}}در این آیه خداوند و شب زنده‌داری را از مصادیق نیکو کاری دانسته و عشق و علاقه متقین به شب زنده‌داری را اینگونه بیان می‌فرماید: {{قرآن|كانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ‌ وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ|سوره=ذاریات|آیه=۱۷–۱۸}} «یهجعون» از مادهٔ «هجوع» به معنی خواب شبانه است، از نظر برخی منظور این است که آنها اکثر شب را بیدار بودند و کمی از شب را می‌خوابیدند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البیان|تاریخ=١٣٥٠|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|ناشر=انتشارات فراهانی|جلد=9|صفحه=155|مکان=تهران}}</ref>


نماز شب، از [[نمازهای مستحب|نمازهای مستحبی]] است که در روایات بر خواندن آن تأکید شده است. از جمله [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] در [[وصیت|وصیتش]] به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، سه بار بر نماز شب سفارش کرده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=من لایحضره الفقیه|سال=1413|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=صدوق|جلد=4|صفحه=179}}</ref> همچنین از آن حضرت خطاب به مسلمانان نقل شده است: «بر شما باد به نماز شب، اگرچه یک رکعت باشد؛ زیرا نماز شب انسان را از گناه بازمی‌دارد و خشم پروردگار را خاموش می‌کند و سوزش آتش را در [[قیامت]] دفع می‌کند».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کنز العمال|سال=1410|نام=متقی|نام خانوادگی=هندی|جلد=7|صفحه=791|فصل=حکایت۲۱۴۳۱}}</ref> در کتاب‌های حدیثی بابی با عنوان «صلاة اللَّیل» به روایات این موضوع اختصاص دارد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=من لا یحضره الفقیه|سال=1413|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=صدوق|صفحه=۴۸۴}}</ref>
[[امام صادق(ع)]] درباره «وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ» فرمودند: مراد، هفتاد مرتبه استغفار کردن در نماز وِتر نماز شب است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تهذیب الاحکام|نام=ابوجعفر محمد بن حسن|نام خانوادگی=شیخ طوسی|جلد=2|صفحه=130}}</ref>


به گفته [[شیخ صدوق]] (درگذشته ۳۸۱ق) [[محدث]] شیعه، نماز شب بر پیامبر(ص) [[واجب]] بود و بر دیگران مستحب است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=من لا یحضره الفقیه|سال=1413|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=صدوق|صفحه=484}}</ref> [[شیخ مفید]] هم نماز شب را سنت مؤکَد دانسته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المقنعه|سال=1413|نام=محمد بن محمد بن نُعمان|نام خانوادگی=مفید|صفحه=120}}</ref>
[[علامه طباطبايى]] در تفسير اين آيه در الميزان مى‌فرمايد:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الميزان|نام=سید محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبائی|جلد=18|صفحه=400}}</ref>


نماز شب از نمازهای بسیار با فضیلت است‏. در روایات آمده است تمام انبیا نماز شب داشتند. نماز شب، رمز سلامتی بدن و روشنایی [[قبر]] است. در اخلاق، رزق، برطرف شدن اندوه، ادای دین و نورچشم مؤثّر است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نور|سال=1388|نام=محسن|نام خانوادگی=قرائتی|ناشر=تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن|جلد=5|صفحه=104}}</ref>
«بايد ديد اندكى از شب چه معنايى دارد، اگر آن را با مجموع زمان يک شب قياس كنيم، آن وقت معنايش اين مى‌شود كه متقين از هرشب فقط زمان اندكى را مى‌خوابند و قسمت بيشتر آن را به عبادت مى‌پردازند و اگر با مجموع همه شب‌ها قياس كنيم، آن وقت معنايش اين مى‌شود كه ايشان در كمتر شبى مى‌خوابند و بيشتر شب‌ها تا صبح بيدارند، يا اينكه نماز شب آن‌ها جز در بعضى از شب‌ها ترک نمى‌شود.»


== فضیلت نماز شب در روایات ==
=== خصوصیات پرهیزکاران ===
[[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] در جلد هیجده [[اعتبار کتاب بحارالانوار|بحارالانوار]]، پس از نقل آیات قرآنی در فضیلت نماز شب، بیش از هفتاد روایت نقل فرموده است.<ref>مُهری، محمد جواد، فضایل و برکات نماز شب، قم، انتشارات نبوغ، ۱۳۸۹ش، ص۳۲.</ref> در کتاب [[وسائل الشیعه]]، ۴۱ حدیث در فضل نماز شب و شب زنده‌داری، و چندین حدیث بر کراهت ترک آن آمده است.<ref>خمینی، سید روح‌الله، شرح چهل حدیث (اربعین حدیث)، قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، ۱۳۸۰ش، ص۲۰۲.</ref>
{{قرآن|الصّاِبرینَ و الصَّادِقِینَ وَ القَانِتِینَ وَ الْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتغْفِرِینَ بِاْلأَسْحَارِ|سوره=آل عمران|آیه=۱۷}} پرهیزکاران در مسير اطاعت و ترک گناه، استقامت مى‌ورزند؛ راستگو هستند؛ در برابر خدا خضوع، و در راه او انفاق مى‌كنند؛ و در سحرگاهان از خداوند، آمرزش مى‌طلبند. خدا خودش شفاعت را برای اولیاء پسندیده است نه آنکه اولیای الهی نسبت به بندگان از خدا مهربان‌تر باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نور|تاریخ=١٣٨٣|نام=محسن|نام خانوادگی=قرائتی|ناشر=مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن|جلد=7|صفحه=106|مکان=تهران}}</ref>


=== فضیلت نماز شب در کلام حضرت محمد ===
در روایت منقول از [[امام صادق(ع)]] «والمستغفرين بالاسحار» به نماز شب تفسير شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البیان فی تفسیر القرآن|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|جلد=2|صفحه=714}}</ref>
{{جعبه نقل‌قول
 
| نقل قول = رسول خدا(ص):
=== ایمان و عبادت در دل شب ===
{{قرآن|إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ|ترجمه=فقط کسانی به آیات ما ایمان می آورند که وقتی به وسیله آن آیات به آنان تذکر داده شود، سجده کنان به رو در می افتند و همراه با سپاس، پروردگارشان را از هر عیب و نقصی تنزیه می کنند در حالی که [از سجده و سپاس و تنزیه] تکبّر و سرکشی نمی ورزند؛ [ملازم بستر استراحت و خواب نیستند، بلکه] پهلوهایشان از خوابگاه هایشان دور می شود در حالی که همواره پروردگارشان را به علت بیم [از عذاب] و امید [به رحمت و پاداش] می خوانند و از آنچه آنان را روزی داده ایم، انفاق می کنند.|سوره=سجده|آیه=۱5–۱6|تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ
}}


«مَن صَلّی بِاللَّیلِ حَسُنَ وَجهُهُ بِالنَّهارِ»
طوسی در أمالی، ذیل عنوان نماز شب می‌گوید: در این آیه [[قرآن کریم]] به یکی از صفات مؤمنین اشاره کرده می‌گوید: «پهلوهای آنان از بسترها در دل شب دور می‌شود به پا می‌خیزند و رو به درگاه خدا می‌آورند و به راز و نیاز با او می‌پردازند».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=أمالی|تاریخ=١٤١٤|نام=محمد بن حسن|نام خانوادگی=طوسی|ناشر=دار الثقافه|مکان=قم}}</ref>


آن کس که در شب نماز بخواند صورتش در روز نیکو و نورانی شود.
== فضیلت نماز شب در قرآن ==
در آیات [[قرآن]] اهمیت شب زنده داری و نماز شب و تلاوت قرآن را در آن هنگام که غافلان در خوابند گوشزد می‌کنند. امام صادق(ع) فرمودند: {{جعبه نقل‌قول
| نقل قول = إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِیلًا
| اندازه قلم = بزرگ
| اندازه قلم = بزرگ
| منبع = وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۲۷۱
| منبع = سوره مزمل، آیه ۶
}}
}}
روایات فراوانی در فضیلت نماز شب از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که به بخشی از آنها اشاره می‌شود:
* روایات زیادی از [[پیامبر(ص)]] و اهل بیت(ع) برای نماز شب و بیان فضیلت آن وارد شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، والاترین بندگان، قم، نسل جوان، ۱۳۸۳ش، ص۹۹.</ref> پیامبر(ص) پیش از رحلت، در ضمن وصایایی به امام [[علی(ع)]]، سه بار فرمود: «برتو باد خواندنِ نماز شب».<ref>مصلائی‌پور، عباس، «تهجد»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۸، ذیل مدخل.</ref>
* پیامبر(ص): [[جبرئیل]] پیوسته مرا به شب زنده‌داری سفارش می‌کرد، تا جایی که گمان بردم بهترین افراد امّت من شبها را هرگز نخواهند خوابید.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، تلخیص حمید حسینی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۱ش، ص۳۳۱.</ref>
* پیامبر(ص): رحمت خدا بر آن مردی باد، که نیمه‌های شب برخیزد و نماز بخواند و همسرش را برای نماز خواندن بیدار کند و اگر بیدار نشد آب به صورتش بپاشد. همچنین بر آن زنی که نیمه‌های شب از خواب برخیزد و نماز بخواند و شوهرش را برای نماز بیدار کند و اگر امتناع کرد، به صورتش آب پاشد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، تلخیص حمید حسینی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۱ش، ص۳۳۱.</ref>
* پیامبر(ص): هرگاه بنده در دل شب، با سرور خود خلوت کند و با او به راز و نیاز پردازد، خداوند نور را در دلش ثابت گرداند … سپس به فرشتگانش فرماید: «ای فرشتگان من! به بنده ام بنگرید که در دل شب تار که اهل باطل به لهو و لعب سرگرمند و [[غفلت|غافلان]] خفته‌اند، با من خلوت کرده است. گواه باشید که من او را آمرزیدم».<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، تلخیص حمید حسینی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۱ش، ص۳۳۱.</ref>
* پیامبر(ص): بر شما باد به شب زنده داری که آن شیوه شایستگان پیش از شماست. و شب زنده داری مایه تقرّب به خدا و بازداشتن از گناه است.
* پیامبر(ص): ای مسلمانان! نماز شب و راز و نیاز شبانه را فراموش نکنید، که شب زنده داری روش و سیره صالحان قبل از شما بوده است و موجب نزدیکی به خداوند می‌گردد، و ابزار بازدارنده گناهان است، و کفّاره گناهان محسوب می‌شود.<ref>والاترین بندگان، مکارم شیرازی، قم، نسل جوان، ۱۳۸۳ش، ناصر، ص۱۰۱.</ref>
* پیامبر(ص) به علی(ع) توصیه می‌کند: بر تو باد که نماز شب را به جای آوری! پیامبر این سخن را چهار بار تکرار کرد.<ref>«[https://makarem.ir/maaref/fa/article/index/404457/اهمیّت-و-جایگاه-%c2«Ù†Ù…از-شب%c2»-در-اسلام اهمیّت و جایگاه «نماز شب» در اسلام]»، آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی، بازدید: ۱۹ دی ۱۴۰۲.</ref>
* پیامبر(ص): خداوند ابراهیم(ع) را به مقام دوستی خود (مقام [[خلیل‌الله|خلیل اللّهی]]) نرساند مگر به خاطر اطعام طعام و نماز شبانه هنگامی که مردم در خواب بودند.<ref>«[https://makarem.ir/maaref/fa/article/index/404457/اهمیّت-و-جایگاه-%c2«Ù†Ù…از-شب%c2»-در-اسلام اهمیّت و جایگاه «نماز شب» در اسلام]»، آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی، بازدید: ۱۹ دی ۱۴۰۲.</ref>
* پیامبر(ص): وقتی که ایستاد بنده از خوابگاه لذیذش که راضی کند حق را به نماز شب، در صورتی که چرت می‌زند، مباهات می‌فرماید خدای تعالی به واسطه او بر ملائکه و فرماید: شاهد باشید که او را آمرزیدم.<ref>خمینی، سید روح‌الله، شرح چهل حدیث (اربعین حدیث)، قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، ۱۳۸۰ش، ص۴۹۴.</ref>
* رسول خدا(ص) فرمود:{{متن عربی|«افْضَلُ الصَّلاةِ بَعْدَ الصَّلاةِ الْمَکتوبَةِ الصَّلاةُ فی جَوْفِ اللَّیل»|ترجمه=برترین نماز بعد از نماز واجب، نماز شب است.}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کنز العمال|نام=علاءالدین المتقی بن حسام‌الدین|نام خانوادگی=متقی هندی|جلد=7|فصل=حکایت 21397}}</ref>
* پیامبر اسلام(ص) می‌فرمایند: «دو رکعت نماز در دل شب، از دنیا و آنچه در آن است نزد من محبوب تر است».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|نام=محمدباقر بن محمدتقی|نام خانوادگی=مجلسی|جلد=87|صفحه=277}}</ref>
* ابن‌عباس می‌گوید: پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «شریف‌ترین افراد امت من دو گروه هستند: ۱-حاملان و حافظان قرآن. ۲-اصحاب شب (شب زنده داران)».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|جلد=84|نام=محمدباقر بن محمدتقی|نام خانوادگی=مجلسی|فصل=مبحث فضیلت نماز شب}}</ref>
=== فضیلت نماز شب در کلام امام علی ===
روایات فراوانی در فضیلت نماز شب از امام علی(ع) نقل شده است که به بخشی از آنها اشاره می‌شود:
* روایتی که از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده، بیداری شب باعث سلامتی بدن، خشنودی پروردگار، در معرض رحمت و لطف خدا قرار گرفتن و تمسک به اخلاق [[پیامبران]] می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|سال=۱۴۰۳|نام خانوادگی=مجلسی|جلد=87|صفحه=144}}</ref>
* امام علی(ع) می‌فرمایند:{{متن عربی|اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ اِذا اَرادَ اَنْ يُصيبَ اَهْلَ اْلاَرْضِ بِعَذابٍ قالَ لَوْلاَ الذَّينَ يَتَحابُّونَ بِجَلالى، وَيَعْمُرُونَ مَساجِدى وَيَسْتَغْفِرُونَ بِاْلاَسْحارِ لاَنْزَلْتُ بِهِمْ عَذابى|ترجمه=هنگامى كه خداوند بزرگ اراده مى كند مردم روى زمين را گرفتار عذاب كند مى گويد: اگر نبودند كسانى كه مرا بخاطر جلال و جبروتم دوست مى دارند و مساجد مرا آباد مى كنند و سحرگاهان استغفار مى كنند عذابم را بر زمينيان نازل مى كردم.}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|صفحه=150|جلد=87|نام=محمدباقر بن محمدتقی|نام خانوادگی=مجلسی}}</ref>
* امام علی(ع) می‌فرمایند:{{متن عربی|ما تَرَكْتُ صلاةَ اللَّيْلِ مُنْذُ سَمِعْتُ قَوْلَ النَّبِىِّ صلي الله عليه و آله: «صَلاةُ اللَّيْلِ نُورٌ»، فَقالَ اِبْنُ الْكَوّاءِ: وَ لَيْلَةَ الهَريرِ؟ قالَ: وَلالَيْلَةَ الهَريرِ|ترجمه=از روزى كه اين گفتار پيامبر كه: «نماز شب نور است» را شنيدم نماز شب را ترك نكردم. ابن الكّواء گفت:در شب هرير هم ترك نشد امام فرمود: نه، در آن شب هم ترك نشد.}}(لیلة الهریر نام شبی است که جنگ سختی میان علی علیه السلام و معاویه واقع شد)<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|صفحه=17|جلد=41|نام=محمدباقر بن محمدتقی|نام خانوادگی=مجلسی}}</ref>


=== فضیلت نماز شب در کلام امام صادق ===
هر کار نیکی که انسان با ایمان انجام می‌دهد پاداشش در قرآن ذکر شده است جز نماز شب که به خاطر اهمیت آن خداوند آن را با صراحت بیان نفرمود. همین قدر فرموده است: {{قرآن|تَتَجَافَیٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ|فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ|ترجمه=پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور می‌شود و به پا می‌خیزند و رو به درگاه خدا می‌آورند و پروردگار خود را با بیم و امید می‌خوانند و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند هیچ‌کس نمی‌داند چه پاداشهای مهمی که مایه روشنی چشم هاست برای آنان نهفته شده و این پاداش کارهایی می است که انجام می‌دهند.|سوره=سجده|آیه=۱۶ و ۱۷}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|جلد=12|صفحه=23}}</ref>
{{جعبه نقل‌قول
| نقل قول = امام صادق(ع):


«شَرَفُ الْمُؤْمِنِ صَلاتُهُ بِاللَّیلِ، وَعِزُّهُ کفُّ الاَذی عَنِ النّاسِ»
[[امام صادق(ع) پایه‌گذار مکتب شیعه|امام صادق(ع)]] فرمودند: {{متن عربی|إِنَّ مِن رُوحِ اللَّهِ تَعَالَى ثَلَاثَةُ: التَهَجُدُ بِاللَّيْلِ وافطارِ الصَّائِمِ ولقاء الأخوان|ترجمه=اسه چیز از عنایات مخصوص الهی است عبادت شبانه نماز شب) وافطار دادن به روزه داران و ملاقات برادران مسلمان}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|تاریخ=۱۴۰۳|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=انتشارات الوفا|جلد=۸۷|صفحه=۱۴۳}}</ref> و در حدیث دیگری از همان حضرت می‌خوانیم که در تفسیر آیهٔ کارهای نیک اثر کارهای بد را از بین می‌برد اشاره دارند که: «نماز شب گناهان روز را از بین می‌برد»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حلیه المتقین|نام خانوادگی=مجلسی|نام=محمد باقر|تاریخ=۱۳۶۲|صفحه=۱۴۳|ناشر=انتشارات رشیدی}}</ref>


شرافت مؤمن به نماز شب اوست و عزّت و بزرگواری او در خودداری از آزار مردم.»
=== وصف شب زنده داری دانایان ===
| اندازه قلم = بزرگ
قرآن کریم می‌فرماید: «کسی که در ساعات شب به عبادت و نماز خداوند و سجده و قیام مشغول باشد، انسانی شایسته با ارزشی است». {{قرآن|«اَمَّنْ هُوَ قانت آناء اللَّیْلِ ساجِدَاً وَ قاِئمَاً یْ حذَرُ الآخَرَةِ وَ یَرجوا رَحْمةَ رَبهِ|ترجمه=آیا چنین کسی با ارزش است یا کسی که در ساعات شب به عبادت مشغول است و در حال سجده و قیام از عذاب آخرت می‌ترسد و به رحمت پروردگارش امیدوار است|سوره=زمر|آیه=۹}} در حدیثی که از [[امام باقر (ع)]] حضرت نقل شده است، می‌خوانیم که آیه «َامَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّیْل» به نماز شب تفسیر شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان|ترجمه عنوان=محمد باقر موسوی همدانی|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبائی|ناشر=بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی|جلد=23|صفحه=٤٩٤}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر برهان|سال=١٤١٥|نام=هاشم|نام خانوادگی=حسینی بحرانی|ناشر=بنیاد بعثت|جلد=4|صفحه=٦٩|مکان=تهران}}</ref>
| منبع = شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۶.
}}
روایات فراوانی در فضیلت نماز شب از امام صادق(ع) نقل شده است که به بخشی از آنها اشاره می‌شود:
* [[امام صادق(ع)]]: نماز شب چهره را سفید و نورانی می‌کند، نماز شب انسان را خوشبو می‌کند، نماز شب روزی می‌آورد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، تلخیص حمید حسینی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۱ش، ص۳۳۱.</ref>
* امام صادق(ع): شرف مؤمن در نماز شب، و عزت او بی‌نیازی‌اش از مردم است. نماز شب فخر مؤمن و زینت او در دنیا و آخرت است.<ref>شیخ بهائی، مفتاح الفلاح - کلید رستگاری، گزینش و ترجمه: علی نظری منفرد، تهران، جلوه کمال، ۱۳۸۷ش، ص۲۶۲.</ref>
* امام صادق(ع): نماز شب موجب رضایت پروردگار و محبت ملائکه، و سنت انبیاء، و نور معرفت و اصل ایمان، و راحتی بدن، و کراهت و ناخشنودی شیطان، و سلاح بر دشمنان، و موجب اجابت دعاء، و قبولی اعمال، و برکت در رزق، و شفیع بین انسان و ملک‌الموت، و چراغ گور انسان، و فرش زیر پهلوی انسان در قبر، و جواب منکر و نکیر، و مونس و زائر انسان در قبر تا روز قیامت است.<ref>ملکی تبریزی، میرزا جواد، اسرار الصلوة، مترجم رضا رجب زاده، تهران، آزادی، ۱۳۷۲ش، ص۴۵۴.</ref>
* امام صادق(ع) هرکس نماز شب نخواند از شیعیان ما نیست.<ref>ملکی تبریزی، میرزا جواد، اسرار الصلوة، مترجم رضا رجب زاده، تهران، آزادی، ۱۳۷۲ش، ص۴۵۷.</ref>
* امام صادق(ع): سه چیز از عنایات مخصوص الهی است: عبادت شبانه (نماز شب) و افطار دادن به روزه‌داران، و ملاقات برادران مسلمان.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۷۳.</ref>
* امام صادق(ع): نماز شب گناهان روز را از بین می‌برد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۱۷۳.</ref>


=== فضیلت نماز شب در کلام امام رضا ===
== پانویس ==
* [[امام رضا(ع)]]: بر شما باد به نماز شب که هیچ بنده مؤمنی در آخر شب برنمی‌خیزد و هشت رکعت نماز و دو رکعت شفع و یک رکعت وتر را نمی‌گزارد و هفتاد مرتبه در دعای دست خود استغفار نمی‌کند مگر اینکه خدایش او را از عذاب گور و عذاب دوزخ پناه می‌دهد و عمرش را می‌افزاید و روزیش را فراخ می‌دارد و سپس فرمود همانا خانه‌هایی که در آن نماز شب خوانده می‌شود پرتو آن برای مردم آسمانها همچون پرتو ستارگان برای اهل زمین است و می‌درخشد.<ref>فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضه الواعظین، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، نی، ۱۳۶۶ش، ص۵۰۴.</ref>
{{پانویس|۲}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=العروة الوثقی|سال=۱۴۱۹|پیوند=|نام=سید محمدکاظم|نام خانوادگی=طباطبایی یزدی|جلد=۲|صفحه=۲۴۵}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=تحریر الوسیله|سال=1434|نام=روح‌الله|نام خانوادگی=خمینی|صفحه=143}}
**


{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =حدیث
  | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ =مستحبات
|شاخه فرعی۱ =معارف قرآنی
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۲ =عبادت در قرآن
|شاخه فرعی۳ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
خط ۹۴: خط ۷۶:
  | ارجاعات = شد
  | ارجاعات = شد
  | ارزیابی کمی = شد
  | ارزیابی کمی = شد
  | ارزیابی کیفی = <!--خالی | شد-->
  | ارزیابی کیفی = شد
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = خوب
  | کیفیت = ضعیف
}}
}}


{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۵

سؤال

در آیات قرآن چه اهمیت و فضیلتی برای نماز شب، ذکر شده است؟

درگاه‌ها


نماز شب یکی از عبادات مستحب در دین اسلام است که در آیات قرآن به آن اشاره شده نماز شب یازده رکعت است که به صورت پنج نماز دورکعتی و یک نماز یک‌رکعتی خوانده می‌شود. سه رکعت آخر فضیلت بیشتری بر دیگر رکعت‌ها دارد که شامل دو رکعت نماز شَفع و یک رکعت نماز وَتْر می‌شود.

در تفسیر آیاتی از قرآن کریم، به مسئله نماز شب پرداخته شده است که عبارتند از: آیات ۱ تا 4 و 6 سوره مزمل و آیات ۱۷ تا ۱۸ سوره ذاریات. از بررسی این آیات، این نتیجه حاصل می‌شود که نماز شب مستحب مؤکد است؛ زمان دقیق آن در آیات مشخص نشده است، اما روایات به آن اشاره کرده‌اند؛ تعداد رکعات نماز شب در قرآن ذکر نشده است، ولی روایات آن را ۱۱ رکعت دانسته‌اند؛ عظمت نماز شب به اندازهای است که پیامبراکرم(ص) به وسیله آن آمادگی برای دریافت قول ثقیل (قرآن) را پیدا می‌کند؛ خداوند در آیات برای نماز شب تخفیفی قائل شده است، از این رو هرکس هرچقدر که توان داشته باشد می‌تواند به این فضیلت بپردازد.

نماز شب در فقه

نماز شب ۱۱ رکعت است: هشت رکعت آن به صورت چهار نماز دورکعتی به نیت نافله شب خوانده می‌شود. دو رکعت به نیت نماز شَفع. یک نماز یک‌رکعتی هم به نیت نماز وَتر خوانده می‌شود.[۱][۲]

اهمیت نماز شب در قرآن

آیات ۱ تا ۱۹ سوره مبارکه مزمل

پاداش سحر خیزان و نیکوکاران

وَالَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِیَامًا

سوره فرقان، آیه ۶۴

در این آیه خداوند و شب زنده‌داری را از مصادیق نیکو کاری دانسته و عشق و علاقه متقین به شب زنده‌داری را اینگونه بیان می‌فرماید: ﴿كانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ‌ وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(ذاریات:۱۷–۱۸) «یهجعون» از مادهٔ «هجوع» به معنی خواب شبانه است، از نظر برخی منظور این است که آنها اکثر شب را بیدار بودند و کمی از شب را می‌خوابیدند.[۳]

امام صادق(ع) درباره «وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ» فرمودند: مراد، هفتاد مرتبه استغفار کردن در نماز وِتر نماز شب است.[۴]

علامه طباطبايى در تفسير اين آيه در الميزان مى‌فرمايد:[۵]

«بايد ديد اندكى از شب چه معنايى دارد، اگر آن را با مجموع زمان يک شب قياس كنيم، آن وقت معنايش اين مى‌شود كه متقين از هرشب فقط زمان اندكى را مى‌خوابند و قسمت بيشتر آن را به عبادت مى‌پردازند و اگر با مجموع همه شب‌ها قياس كنيم، آن وقت معنايش اين مى‌شود كه ايشان در كمتر شبى مى‌خوابند و بيشتر شب‌ها تا صبح بيدارند، يا اينكه نماز شب آن‌ها جز در بعضى از شب‌ها ترک نمى‌شود.»

خصوصیات پرهیزکاران

﴿الصّاِبرینَ و الصَّادِقِینَ وَ القَانِتِینَ وَ الْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتغْفِرِینَ بِاْلأَسْحَارِ(آل عمران:۱۷) پرهیزکاران در مسير اطاعت و ترک گناه، استقامت مى‌ورزند؛ راستگو هستند؛ در برابر خدا خضوع، و در راه او انفاق مى‌كنند؛ و در سحرگاهان از خداوند، آمرزش مى‌طلبند. خدا خودش شفاعت را برای اولیاء پسندیده است نه آنکه اولیای الهی نسبت به بندگان از خدا مهربان‌تر باشد.[۶]

در روایت منقول از امام صادق(ع) «والمستغفرين بالاسحار» به نماز شب تفسير شده است.[۷]

ایمان و عبادت در دل شب

﴿إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ۝تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ؛ فقط کسانی به آیات ما ایمان می آورند که وقتی به وسیله آن آیات به آنان تذکر داده شود، سجده کنان به رو در می افتند و همراه با سپاس، پروردگارشان را از هر عیب و نقصی تنزیه می کنند در حالی که [از سجده و سپاس و تنزیه] تکبّر و سرکشی نمی ورزند؛ [ملازم بستر استراحت و خواب نیستند، بلکه] پهلوهایشان از خوابگاه هایشان دور می شود در حالی که همواره پروردگارشان را به علت بیم [از عذاب] و امید [به رحمت و پاداش] می خوانند و از آنچه آنان را روزی داده ایم، انفاق می کنند.(سجده:۱5–۱6)

طوسی در أمالی، ذیل عنوان نماز شب می‌گوید: در این آیه قرآن کریم به یکی از صفات مؤمنین اشاره کرده می‌گوید: «پهلوهای آنان از بسترها در دل شب دور می‌شود به پا می‌خیزند و رو به درگاه خدا می‌آورند و به راز و نیاز با او می‌پردازند».[۸]

فضیلت نماز شب در قرآن

در آیات قرآن اهمیت شب زنده داری و نماز شب و تلاوت قرآن را در آن هنگام که غافلان در خوابند گوشزد می‌کنند. امام صادق(ع) فرمودند:

إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِیلًا

سوره مزمل، آیه ۶

هر کار نیکی که انسان با ایمان انجام می‌دهد پاداشش در قرآن ذکر شده است جز نماز شب که به خاطر اهمیت آن خداوند آن را با صراحت بیان نفرمود. همین قدر فرموده است: ﴿تَتَجَافَیٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ۝فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ؛ پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور می‌شود و به پا می‌خیزند و رو به درگاه خدا می‌آورند و پروردگار خود را با بیم و امید می‌خوانند و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند هیچ‌کس نمی‌داند چه پاداشهای مهمی که مایه روشنی چشم هاست برای آنان نهفته شده و این پاداش کارهایی می است که انجام می‌دهند.(سجده:۱۶ و ۱۷)[۹]

امام صادق(ع) فرمودند: «إِنَّ مِن رُوحِ اللَّهِ تَعَالَى ثَلَاثَةُ: التَهَجُدُ بِاللَّيْلِ وافطارِ الصَّائِمِ ولقاء الأخوان؛ اسه چیز از عنایات مخصوص الهی است عبادت شبانه نماز شب) وافطار دادن به روزه داران و ملاقات برادران مسلمان»[۱۰] و در حدیث دیگری از همان حضرت می‌خوانیم که در تفسیر آیهٔ کارهای نیک اثر کارهای بد را از بین می‌برد اشاره دارند که: «نماز شب گناهان روز را از بین می‌برد»[۱۱]

وصف شب زنده داری دانایان

قرآن کریم می‌فرماید: «کسی که در ساعات شب به عبادت و نماز خداوند و سجده و قیام مشغول باشد، انسانی شایسته با ارزشی است». ﴿«اَمَّنْ هُوَ قانت آناء اللَّیْلِ ساجِدَاً وَ قاِئمَاً یْ حذَرُ الآخَرَةِ وَ یَرجوا رَحْمةَ رَبهِ؛ آیا چنین کسی با ارزش است یا کسی که در ساعات شب به عبادت مشغول است و در حال سجده و قیام از عذاب آخرت می‌ترسد و به رحمت پروردگارش امیدوار است(زمر:۹) در حدیثی که از امام باقر (ع) حضرت نقل شده است، می‌خوانیم که آیه «َامَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّیْل» به نماز شب تفسیر شده است.[۱۲][۱۳]

پانویس

  1. طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۲:‎ ۲۴۵.
  2. خمینی، تحریر الوسیله، 143.
  3. طبرسی، فضل بن حسن (١٣٥٠). مجمع البیان. ج۹. تهران: انتشارات فراهانی. ص۱۵۵.
  4. شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن. تهذیب الاحکام. ج۲. ص۱۳۰.
  5. طباطبائی، سید محمد حسین. الميزان. ج۱۸. ص۴۰۰.
  6. قرائتی، محسن (١٣٨٣). تفسیر نور. ج۷. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن. ص۱۰۶.
  7. طبرسی، فضل بن حسن. مجمع البیان فی تفسیر القرآن. ج۲. ص۷۱۴.
  8. طوسی، محمد بن حسن (١٤١٤). أمالی. قم: دار الثقافه.
  9. مکارم شیرازی، ناصر. تفسیر نمونه. ج۱۲. ص۲۳.
  10. مجلسی، محمد باقر (۱۴۰۳). بحارالانوار. ج۸۷. انتشارات الوفا. ص۱۴۳.
  11. مجلسی، محمد باقر (۱۳۶۲). حلیه المتقین. انتشارات رشیدی. ص۱۴۳.
  12. طباطبائی، محمد حسین. المیزان [محمد باقر موسوی همدانی]. ج۲۳. بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی. ص۴۹۴.
  13. حسینی بحرانی، هاشم (١٤١٥). تفسیر برهان. ج۴. تهران: بنیاد بعثت. ص۶۹.

منابع

  • طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم (۱۴۱۹). العروة الوثقی. ج۲. ص۲۴۵.
  • خمینی، روح‌الله (۱۴۳۴). تحریر الوسیله. ص۱۴۳.