هیهات منا الذلة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[پرونده:شعار هیهات منا الذلة امام حسین(ع).PNG|بندانگشتی|شعار «هیهات منا الذلة» امام حسین(ع)، اثر گرافیکی حامد امامی به خط کوفی مغربی]]
{{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین|واژه‌ها}}
'''هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ'''، به‌معنای خوارى از ما دور است، عبارتی از [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] که آن را به‌عنوان یکی از شعارهای اصلی آزادگی و ظلم‌ستیزی در حادثه عاشورا به‌شمار برده‌اند.<ref>محدثی، جواد، پیام‌های عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۲۶.</ref> امام حسین(ع) این عبارت را در ضمن خطبه‌ای در [[روز عاشورا]] و در مقابل سپاه کوفه گفته، در حالی که برای اینکه صدایش بیشتر به گوش برسد بر شتری سوار شده بود.<ref>مطهری، مرتضی، پانزده گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱.</ref> عبارت «هیهات منا الذلة» بخشی از آن خطبه است:
'''هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ'''، به‌معنای محال است تَن به ذلّت دهیم، تعبیری از [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در روز عاشورا که آن را به‌عنوان یکی از شعارهای اصلی آزادگی و ظلم‌ستیزی در حادثه عاشورا به‌شمار برده‌اند.<ref>محدثی، جواد، پیام‌های عاشورا، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۲۶.</ref> این عبارت در ضمن [[خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا]] و در مقابل سپاه کوفه آمده است. امام(ع) در هنگام خواندن خطبه، برای اینکه صدایش بیشتر به گوش برسد بر شتری سوار شده بود.<ref>مطهری، مرتضی، پانزده گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱.</ref> عبارت «هیهات منا الذلة» بخشی از آن خطبه است:


{{متن عربی|ألا و إنَّ الدَّعِيَّ ابنَ الدَّعِيِّ قَد رَكَزَ بَينَ اثنَتَينِ: بَينَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ ، وهَيهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ، يَأبَى اللّه ُ لَنا ذلِكَ و رَسولُهُ وَ المُؤمِنونَ، و حُجورٌ طابَت و حُجورٌ طَهُرَت، و اُنوفٌ حَمِيَّةٌ و نُفوسٌ أبِيَّةٌ، مِن أن تُؤثَرَ طاعَةُ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الكِرامِ|ترجمه=هان! بى نَسَبِ پسر بى نَسَب، مرا ميان دو چيز قرار داده است: بين شمشير و خوارى. خوارى از ما دور است و خداوند آن را براى ما نمى‌پذيرد و نيز پيامبرش و مؤمنان و دامن‌هايى پاک و پاكيزه و جان‌هايى عزتمند و نَفْس‌هايى خوددار كه اطاعت از فرومايگان را بر مرگى كريمانه، مقدّم نمى‌دارند<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۳۵۲-۳۵۳.</ref>}}.
[[پرونده:شعار هیهات منا الذلة امام حسین(ع).PNG|بندانگشتی|شعار «هیهات منا الذلة» امام حسین(ع)، اثر گرافیکی حامد امامی به خط کوفی مغربی|250x250پیکسل]]
{{جعبه نقل قول
{{نقل قول|ألا و إنَّ الدَّعِیَّ ابنَ الدَّعِیِّ قَد رَکَزَ بَینَ اثنَتَینِ: بَینَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ، و '''هَیهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ'''، یَأبَی اللّه لَنا ذلِکَ و رَسولُهُ وَ المُؤمِنونَ، و حُجورٌ طابَت و حُجورٌ طَهُرَت، و اُنوفٌ حَمِیَّةٌ و نُفوسٌ أبِیَّةٌ، مِن أن تُؤثَرَ طاعَةُ اللِّئامِ عَلی مَصارِعِ الکِرامِ{{سخ}}
| نقل قول = '''مرتضی مطهری''': جمله معروف «هیهات منا الذله» [جمله‌ای] عجیب است و از آن جمله‌هایی است که تا دامنه قیامت از آن حرارت و نور می‌تابد، حماسه و کرامت و عزت و شرافت نفس‌ می‌بارد.<ref>مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۲.</ref>
هان! بی نَسَبِ پسر بی نَسَب، مرا میان دو چیز قرار داده است: بین شمشیر و ذلت. '''محال است تَن به ذلّت دهیم''' و خداوند آن را برای ما نمی‌پذیرد و نیز پیامبرش و مؤمنان و دامن‌هایی پاک و پاکیزه و جان‌هایی عزتمند و نَفْس‌هایی خوددار که اطاعت از فرومایگان را بر مرگی کریمانه، مقدّم نمی‌دارند.<ref>مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیة، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۸۴ ش/ ۱۴۲۶ق، ص۱۶۶.</ref>}}
}}
 
محققان این عبارت را نشانه‌ای از حماسی‌بودن رخداد عاشورا قلمداد کرده‌اند؛<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۱.</ref> حماسه‌ای که درورنمایه آن آزادی، آزادگی و تن به ذلت ندادن در مقابل ظالمان است.<ref>محدثی، پیام‌های عاشورا، ص۲۶.</ref> برخی دیگر از محققان، شعار «هیهات منا الذلة» در روز عاشورا را نمايان‌گر عظمت روح و نيت و همت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسين(ع)]] دانسته‌اند؛ زیرا در حالی از او صادر شده که كه در محاصره دشمن بوده و حتی آب و نان از او و زنان و کودکانش دریغ شده بود و گرامى‌ترين عزيزانش، از قبيل پسر، برادر، برادرزادگان و دوستان مخلصش، در خطر كشته‌شدن قرار داشتند.<ref>فاضل لنکرانی،‌محمد،  پاسداران وحى، قم، مركز فقهى ائمه اطهار(ع)، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۶.</ref>
{{جعبه نقل قول|<small>مرتضی مطهری:</small> جمله معروف «هیهات منا الذله» عجیب است و از آن جمله‌هایی است که تا دامنه قیامت از آن حرارت و نور می‌تابد، حماسه و کرامت و عزت و شرافت نفس می‌بارد.<ref>مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۲.</ref>}}
محققان این عبارت را نشانه‌ای از حماسی‌بودن رخداد عاشورا قلمداد کرده‌اند؛<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۱.</ref> حماسه‌ای که درورنمایه آن آزادی، آزادگی و تن به ذلت ندادن در مقابل ظالمان است.<ref>محدثی، پیام‌های عاشورا، ص۲۶.</ref> برخی دیگر از محققان، شعار «هیهات منا الذلة» در روز عاشورا را نمایان‌گر عظمت روح، نیت و همت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] دانسته‌اند؛ زیرا در حالی از او صادر شده که در محاصره دشمن بود و حتی آب و نان از او و زنان و کودکانش دریغ شده بود و گرامی‌ترین عزیزانش، از قبیل پسر، برادر، برادرزادگان و دوستان مخلصش، در خطر کشته‌شدن قرار داشتند.<ref>فاضل لنکرانی، محمد، پاسداران وحی، قم، مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۶.</ref>


[[مرتضی مطهری]] شعار «هیهات منا الذلة» امام حسین(ع) را معرف روح نهضت عاشورا دانسته است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۲-۱۸۳.</ref> او معتقد است که این شعار پیام [[شهادت|شهید]] است و معیاری پیش چشم همه آزادگان جهان تا انتهای تاریخ است تا صداقت شهید را دریابند و حقانیت راه او، که راه آزادی و آزادگی است، را تصدیق کنند.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۴۵.</ref>  
[[مرتضی مطهری]] شعار «هیهات منا الذلة» امام حسین(ع) را معرف روح نهضت عاشورا دانسته است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۲–۱۸۳.</ref> او معتقد است که این شعار پیام [[شهادت|شهید]] است و معیاری پیش چشم همه آزادگان جهان تا انتهای تاریخ است تا صداقت شهید را دریابند و حقانیت راه او را، که راه آزادی و آزادگی است، تصدیق کنند.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۴۵.</ref>


== جستارهای وابسته ==
*[[خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا]]
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۳۲: خط ۳۵:
  | تغییر مسیر =شد
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
خط ۳۸: خط ۴۱:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۷

سؤال

جمله «هیهات منا الذلة» به چه معناست و از کیست؟

درگاه‌ها
امام حسین.png
واژه-ها.png


هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ، به‌معنای محال است تَن به ذلّت دهیم، تعبیری از امام حسین(ع) در روز عاشورا که آن را به‌عنوان یکی از شعارهای اصلی آزادگی و ظلم‌ستیزی در حادثه عاشورا به‌شمار برده‌اند.[۱] این عبارت در ضمن خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا و در مقابل سپاه کوفه آمده است. امام(ع) در هنگام خواندن خطبه، برای اینکه صدایش بیشتر به گوش برسد بر شتری سوار شده بود.[۲] عبارت «هیهات منا الذلة» بخشی از آن خطبه است:

شعار «هیهات منا الذلة» امام حسین(ع)، اثر گرافیکی حامد امامی به خط کوفی مغربی

مرتضی مطهری: جمله معروف «هیهات منا الذله» عجیب است و از آن جمله‌هایی است که تا دامنه قیامت از آن حرارت و نور می‌تابد، حماسه و کرامت و عزت و شرافت نفس می‌بارد.[۴]

محققان این عبارت را نشانه‌ای از حماسی‌بودن رخداد عاشورا قلمداد کرده‌اند؛[۵] حماسه‌ای که درورنمایه آن آزادی، آزادگی و تن به ذلت ندادن در مقابل ظالمان است.[۶] برخی دیگر از محققان، شعار «هیهات منا الذلة» در روز عاشورا را نمایان‌گر عظمت روح، نیت و همت امام حسین(ع) دانسته‌اند؛ زیرا در حالی از او صادر شده که در محاصره دشمن بود و حتی آب و نان از او و زنان و کودکانش دریغ شده بود و گرامی‌ترین عزیزانش، از قبیل پسر، برادر، برادرزادگان و دوستان مخلصش، در خطر کشته‌شدن قرار داشتند.[۷]

مرتضی مطهری شعار «هیهات منا الذلة» امام حسین(ع) را معرف روح نهضت عاشورا دانسته است.[۸] او معتقد است که این شعار پیام شهید است و معیاری پیش چشم همه آزادگان جهان تا انتهای تاریخ است تا صداقت شهید را دریابند و حقانیت راه او را، که راه آزادی و آزادگی است، تصدیق کنند.[۹]

جستارهای وابسته

منابع

  1. محدثی، جواد، پیام‌های عاشورا، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۲۶.
  2. مطهری، مرتضی، پانزده گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱.
  3. مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیة، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۸۴ ش/ ۱۴۲۶ق، ص۱۶۶.
  4. مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۲.
  5. مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۱.
  6. محدثی، پیام‌های عاشورا، ص۲۶.
  7. فاضل لنکرانی، محمد، پاسداران وحی، قم، مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۶.
  8. مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۲–۱۸۳.
  9. مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۴۵.