آیه «و إن یکاد»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(اضافه کردن چند پاورقی به قسمت‌های نیازمند منابع)
خط ۳: خط ۳:
آیا آیهٔ «و إن یکاد» برای رفع چشم زخم است؟
آیا آیهٔ «و إن یکاد» برای رفع چشم زخم است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}آیهٔ ۵۱ و ۵۲ [[سوره قلم|سورهٔ قلم]] به آیهٔ «و إن یکاد» مشهور است. طبق باور عموم مردم، خواندن و همراه داشتن این آیه برای رفع [[چشم زخم]] به‌کار برده می‌شود. در شأن نزول و مفهوم این آیه بین مفسران اختلاف است. عده‌ای عبارت «لیزلقونک بابصارهم» را این‌طور معنا کرده‌اند که با چشمانشان تو را از پا درمی‌آورند و بعضی معنا کرده‌اند که تو را چشم می‌زنند. بیشتر مفسران قائل به این هستند که این آیه دربارهٔ چشم زخم است و معنای آیه این است که کافران نزدیک بود [[پیامبر(ص)]] را چشم بزنند. روایتی که این آیه را برای رفع چشم زخم مفید می‌داند معتبر نیستند و از لحاظ سندی ضعیف شمرده می‌شوند.
{{پاسخ}}
آیهٔ ۵۱ و ۵۲ [[سوره قلم|سورهٔ قلم]] به آیهٔ «و إن یکاد» مشهور است. طبق باور عموم مردم، خواندن و همراه داشتن این آیه برای رفع [[چشم زخم]] به‌کار برده می‌شود. در شأن نزول و مفهوم این آیه بین مفسران اختلاف است. عده‌ای عبارت «لیزلقونک بابصارهم» را این‌طور معنا کرده‌اند که با چشمانشان تو را از پا درمی‌آورند و بعضی معنا کرده‌اند که تو را چشم می‌زنند. بیشتر مفسران قائل به این هستند که این آیه دربارهٔ چشم زخم است و معنای آیه این است که کافران نزدیک بود [[پیامبر(ص)]] را چشم بزنند. روایتی که این آیه را برای رفع چشم زخم مفید می‌داند معتبر نیستند و از لحاظ سندی ضعیف شمرده می‌شوند.
[[پرونده:خط نسخ آیه و إن یکاد اثر مهرناز قربانپور.jpg|بندانگشتی| خط نسخ آیه و إن یکاد اثر مهرناز قربانپور]]
[[پرونده:خط نسخ آیه و إن یکاد اثر مهرناز قربانپور.jpg|بندانگشتی| خط نسخ آیه و إن یکاد اثر مهرناز قربانپور]]
== متن آیه ==
== متن آیه ==
خط ۱۵: خط ۱۶:
لَیُزْلِقُونَکَ‏ از مادهٔ زلق به معنی لغزیدن و بر زمین افتادن و کنایه از هلاکت و نابودی است.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸۳، ج ۱۹، ص ۶۴۸.</ref>
لَیُزْلِقُونَکَ‏ از مادهٔ زلق به معنی لغزیدن و بر زمین افتادن و کنایه از هلاکت و نابودی است.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸۳، ج ۱۹، ص ۶۴۸.</ref>


در تفسیر این آیه نظرات گوناگونی داده‌ شده است. از جمله به نظرات زیر می‌توان اشاره کرد:
در تفسیر این آیه نظرات گوناگونی داده‌ شده است:
 
* دشمنان به هنگامی که آیات با عظمت قرآن را از تو می‌شنوند به قدری خشمگین و ناراحت می‌شوند و با عداوت به تو نگاه می‌کنند که گویی می‌خواهند تو را با چشم‌های خود بر زمین افکنند و نابود کنند.<ref>فیض کاشانی، محمد حسین، التفسیر الاصفی، مركز النشر التابع لمكتب الإعلام الإسلام، چاپ اول، ۱۴۲۰ق/۱۳۷۸ش، ج۲، ص۱۳۴۱. قمی مشهدی، محمد رضا، تفسير كنز الدقائق وبحر الغرائب، تهران، مؤسسة الطبع والنشر
التابعة لوزارة الثقافة والارشاد الاسلامي، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ج۱۳، ص۳۹۵.</ref>
* آنها می‌خواهند از طریق چشم‌زدن، [[رسول خدا(ص)]] را نابود کنند.<ref>طوسی، محمد، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار
احياء التراث العربي، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۹۱.</ref> در بعضی از چشم‌ها اثر مرموزی نهفته است که با یک نگاه مخصوص ممکن است طرف را بیمار یا هلاک کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،، ج‏ ۲۴، ص ۴۲۷.</ref>
* کنایه از نگاه‌های بسیار غضب‌آلود است؛ مثل اینکه می‌گوییم فلان کس آن چنان بد به من نگاه کرد که گویی می‌خواست مرا با نگاهش بخورد یا بکشد.<ref>افندی، محب الدین، تنزيل الآيات على الشواهد من الأبيات شرح شواهد الكشاف، بی‌جا، شركة مكتبة ومطبعة مصطفى البابي الحلبي وأولاده، بی‌تا، ص۵۴۲.</ref>
 
*تفسیر دیگر این است که قرآن می‌خواهد تضاد عجیبی را که در میان گفته‌های دشمنان اسلام وجود داشت با این بیان ظاهر سازد و آن اینکه آنها وقتی آیات قرآن را می‌شنوند آن قدر مجذوب می‌شوند و تعجب می‌کنند که می‌خواهند تو را چشم بزنند؛ زیرا چشم‌زدن معمولاً در برابر اموری است که بسیار اعجاب‌انگیز می‌باشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴، ج ۲۴، ص ۴۲۵.</ref>


* منظور این است که دشمنان به هنگامی که آیات با عظمت قرآن را از تو می‌شنوند به قدری خشمگین و ناراحت می‌شوند و با عداوت به تو نگاه می‌کنند که گویی می‌خواهند تو را با چشم‌های خود بر زمین افکنند و نابود کنند.{{مدرک}}
* بعضی دیگر گفته‌اند آنها می‌خواهند از طریق چشم‌زدن، که بسیاری از مردم به آن عقیده دارند، تو را نابود کنند. در بعضی از چشم‌ها اثر مرموزی نهفته است که با یک نگاه مخصوص ممکن است طرف را بیمار یا هلاک کند.{{مدرک}}
* بعضی دیگر گفته‌اند که این کنایه از نگاه‌های بسیار غضب‌آلود است؛ مثل اینکه می‌گوییم فلان کس آن چنان بد به من نگاه کرد که گویی می‌خواست مرا با نگاهش بخورد یا بکشد.{{مدرک}}
*تفسیر دیگر برای این آیه این است که قرآن می‌خواهد تضاد عجیبی را که در میان گفته‌های دشمنان اسلام وجود داشت با این بیان ظاهر سازد و آن اینکه آنها وقتی آیات قرآن را می‌شنوند آن قدر مجذوب می‌شوند و تعجب می‌کنند که می‌خواهند تو را چشم بزنند؛ زیرا چشم‌زدن معمولاً در برابر اموری است که بسیار اعجاب‌انگیز می‌باشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴، ج ۲۴، ص ۴۲۵.</ref>
== امکان چشم زخم ==
== امکان چشم زخم ==
{{نوشتار اصلی|چشم زخم}}
{{نوشتار اصلی|چشم زخم}}

نسخهٔ ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۹

سؤال

آیا آیهٔ «و إن یکاد» برای رفع چشم زخم است؟

آیهٔ ۵۱ و ۵۲ سورهٔ قلم به آیهٔ «و إن یکاد» مشهور است. طبق باور عموم مردم، خواندن و همراه داشتن این آیه برای رفع چشم زخم به‌کار برده می‌شود. در شأن نزول و مفهوم این آیه بین مفسران اختلاف است. عده‌ای عبارت «لیزلقونک بابصارهم» را این‌طور معنا کرده‌اند که با چشمانشان تو را از پا درمی‌آورند و بعضی معنا کرده‌اند که تو را چشم می‌زنند. بیشتر مفسران قائل به این هستند که این آیه دربارهٔ چشم زخم است و معنای آیه این است که کافران نزدیک بود پیامبر(ص) را چشم بزنند. روایتی که این آیه را برای رفع چشم زخم مفید می‌داند معتبر نیستند و از لحاظ سندی ضعیف شمرده می‌شوند.

خط نسخ آیه و إن یکاد اثر مهرناز قربانپور

متن آیه

تفسیر آیه

لَیُزْلِقُونَکَ‏ از مادهٔ زلق به معنی لغزیدن و بر زمین افتادن و کنایه از هلاکت و نابودی است.[۱]

در تفسیر این آیه نظرات گوناگونی داده‌ شده است:

  • دشمنان به هنگامی که آیات با عظمت قرآن را از تو می‌شنوند به قدری خشمگین و ناراحت می‌شوند و با عداوت به تو نگاه می‌کنند که گویی می‌خواهند تو را با چشم‌های خود بر زمین افکنند و نابود کنند.[۲]
  • آنها می‌خواهند از طریق چشم‌زدن، رسول خدا(ص) را نابود کنند.[۳] در بعضی از چشم‌ها اثر مرموزی نهفته است که با یک نگاه مخصوص ممکن است طرف را بیمار یا هلاک کند.[۴]
  • کنایه از نگاه‌های بسیار غضب‌آلود است؛ مثل اینکه می‌گوییم فلان کس آن چنان بد به من نگاه کرد که گویی می‌خواست مرا با نگاهش بخورد یا بکشد.[۵]
  • تفسیر دیگر این است که قرآن می‌خواهد تضاد عجیبی را که در میان گفته‌های دشمنان اسلام وجود داشت با این بیان ظاهر سازد و آن اینکه آنها وقتی آیات قرآن را می‌شنوند آن قدر مجذوب می‌شوند و تعجب می‌کنند که می‌خواهند تو را چشم بزنند؛ زیرا چشم‌زدن معمولاً در برابر اموری است که بسیار اعجاب‌انگیز می‌باشد.[۶]

امکان چشم زخم

دربارهٔ امکان چشم‌زدن بین صاحب‌نظران اختلاف است:

  • ابن‌سینا، فیلسوف شاخص اسلامی، یقین به چشم زخم نداشته و آن را از امور ظنی می‌دانسته است.[۷]
  • ملاصدرا، فیلسوف و بنیان‌گذار حکمت متعالیه، گفته است برخی نفوس در قوهٔ وهمیه به‌حدی می‌رسند که می‌توانند در مواد دیگر اثر بگذارند و چشم زخم هم از همین مقوله است.[۸]
  • سید محمدحسین طباطبایی، فیلسوف و مفسر معاصر، دربارهٔ چشم زخم می‌گوید: «چشم‌زدن خود نوعی از تأثیرات نفسانی است و دلیلی عقلی بر نفی آن نداریم؛ بلکه حوادثی دیده شده که با چشم‌زدن منطبق هست و روایاتی هم بر طبق آن وارد شده و با این حال علت ندارد که ما آن را انکار نموده بگوییم یک عقیدهٔ خرافی است.»[۹]
  • در تفسیر نمونه آمده است: «این مسئله از نظر عقلی امر محالی نیست؛ چه اینکه بسیاری از دانشمندان امروز معتقدند در بعضی از چشم‌ها نیروی مغناطیسی خاصی نهفته شده که کارایی زیادی دارد، حتی با تمرین و ممارست می‌توان آن را پرورش داد. خواب مغناطیسی از طریق همین نیروی مغناطیسی چشم‌ها است.»[۱۰]

دفع چشم زخم با آیه و إن یکاد

روایتی مبنی بر اینکه پیامبر(ص) این آیه را برای رفع چشم زخم خوانده باشد وجود ندارد. در نقلی که از ابوالفتوح رازی، مفسر شیعه در قرن ششم قمری، از هشام کلبی دربارهٔ چنین شأن نزول وجود دارد، از قرائت این آیه به وسیله پیامبر برای جلوگیری از تأثیر چشم‌زخم مشرکان سخنی به میان نیامده است.[۱۱]

شهید مطهری اینکه این آیه برای دفع چشم زخم باشد را رد می‌کند: «آیا آیه [و ان یکاد] خاصیت جلوگیری از چشم زخم دارد؟ ما تا حالا به مدرکی (حدیثی، جمله‌ای) برخورد نکرده‌ایم که دلالت کند و بگوید از این آیه برای چشم زخم استفاده کنید. اینکه چشم زخم حقیقت است یا نه، یک مسئله است (فرضاً حقیقت است ولو در بعضی از افراد) و اینکه این آیه برای دفع چشم زخم باشد مسئلهٔ دیگری است. چیزی که از طرف پیغمبر یا ائمه به ما نرسیده باشد از پیش خود نباید بتراشیم.»[۱۲]

ادعای دفع چشم زخم با آیهٔ مذکور تنها به روایتی از حسن بصری متکی است که به‌سبب ضعف سندی و رجالی غیرمستند است؛ ولی به‌رغم ضعف رجالی، روایت او در تفاسیر اهل‌سنت مورد توجه قرار گرفته و به تفاسیر شیعه نیز انتقال یافته است. علاوه بر این، قبل از قرن ششم قمری اثری از این روایت در هیچ منبعی یافت نمی‌شود.[۱۳]


منابع

  1. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸۳، ج ۱۹، ص ۶۴۸.
  2. فیض کاشانی، محمد حسین، التفسیر الاصفی، مركز النشر التابع لمكتب الإعلام الإسلام، چاپ اول، ۱۴۲۰ق/۱۳۷۸ش، ج۲، ص۱۳۴۱. قمی مشهدی، محمد رضا، تفسير كنز الدقائق وبحر الغرائب، تهران، مؤسسة الطبع والنشر التابعة لوزارة الثقافة والارشاد الاسلامي، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ج۱۳، ص۳۹۵.
  3. طوسی، محمد، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احياء التراث العربي، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۹۱.
  4. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،، ج‏ ۲۴، ص ۴۲۷.
  5. افندی، محب الدین، تنزيل الآيات على الشواهد من الأبيات شرح شواهد الكشاف، بی‌جا، شركة مكتبة ومطبعة مصطفى البابي الحلبي وأولاده، بی‌تا، ص۵۴۲.
  6. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴، ج ۲۴، ص ۴۲۵.
  7. موسی‌پور، ابراهیم، «چشم زخم»، دانشنامهٔ جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج ۱۲، ذیل واژه.
  8. موسی‌پور، «چشم زخم»، دانشنامهٔ جهان اسلام، ج ۱۲، ذیل واژه.
  9. طباطبایی، ترجمهٔ تفسیر المیزان، ج‏ ۱۹، ص ۶۴۸.
  10. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،، ج‏ ۲۴، ص ۴۲۷.
  11. ابو‌الفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، مشهد، بنیاد پژوهش هایی اسلامی آستان قدس رضوی، ۱۳۷۱، ج ۱۹، ص ۳۶۹-۳۷۰.
  12. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۶، ج ۸، ص ۳۳۴.
  13. حلیمی جلودار، حبیب‌الله و فاطمه قربانی لاکتراشانی، «اعتبارسنجی روایت حسن بصری در کارآمدی آیهٔ وَ إِن یکاَدُ در دفع چشم زخم»، مجلهٔ حدیث‌پژوهی، سال دوازدهم، بهار و تابستان ۱۳۹۹، شمارهٔ ۲۳.