نام بت‌ها در قرآن
سؤال
نام بت‌هایی که در قرآن آمده است، چیست؟
نام هشت بت به صورت خاص در قرآن آمده است که عبارتند از: «لات»، «عزی»، «منات»، «وَد»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر». «بعل» را برخی نام بت قوم حضرت الیاس(ع) دانسته‌اند؛ اما برخی آن را به معنای پرستش غیر خدا می‌دانند نه نام بت خاص.
- نام پنج بت در سوره نوح آمده است: ﴿وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسْرًا؛ و گفتند: زنهار، خدایان خود را رها مکنید، و نه «وَدّ» را واگذارید و نه «سُواع» و نه «یَغُوث» و نه «یَعُوق» و نه «نَسْر» را.﴾(نوح:۲۳)
- لات و عزی و منات در سوره نجم آمده است: ﴿أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّی وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَی؛ آیا لات و عُزا را دیده‌اید؟ و منات آن سومین دیگر.﴾(نجم:۱۹ و ۲۰)
- بَعل در سوره صافات آمده است: ﴿أَ تَدْعُونَ بَعْلاً وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقینَ؛ آیا «بعل» را می‌خوانید و بهترین آفریدگارها را رها می‌سازید؟!﴾(صافات:۱۲۵) عده‌ای آن را نام بت قوم حضرت الیاس(ع) می‌دانند.[۱][۲][۳] برخی دیگر «بعل» را اسم بت معینی ندانسته بلکه به معنی مطلق بت گرفته‌اند و می‌گویند: «بعل» در اصل به معنی شوهر است و به معنای برتر بودن نیز هست، اما عرب معبودهایی را که به وسیله آن به خدا تقرب می‌جستند، بعل می‌نامیدند.[۴]
کلماتی در قرآن آمده است که نام بت خاص نیست و به معنای هر چیزی است که در مقابل خداپرستی باشد.
- در قرآن کلمات اصنام،[۵] اوثان،[۶] نُصُب،[۷] انصاب،[۸] تماثیل.[۹] به معنای بت آمده است.
- برخی کلمه «جِبت» در آیه ۵۱ سوره نساء را به معنای بت گرفته‌اند؛ اما بیشتر آن را به معنای هر معبود غیر خداوند می‌دانند.[۱۰]
مطالعه بیشتر
- کتاب الاصنام، هشام بن محمد کلبی، انتشارات سخن.
- پژوهشی پیرامون شرک و بت‌پرستی در قرآن، عباس کریمی حسینی، انتشارات کوثر ادب.
- بت‌پرستی عرب جاهلی از منظر قرآن، قاسم فائز، انتشارات مفاز.
منابع
- ↑ جرجانی، حسین بن حسن، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ق، ج۸، ص۱۲۹.
- ↑ مغنیه، محمدجواد، التفسیر الکاشف، قم، دار الکتاب الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۳۵۲.
- ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق، ج۱۷، ص۱۵۸.
- ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دار الشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۱۳۵.
- ↑ سوره انعام، آیه۷۴. سوره اعراف، آیه۱۳۸. سوره ابراهیم، آیه۳۵. سوره انبیاء، آیه۵۷. سوره شعراء، آیه۷۱.
- ↑ سوره حج، آیه۳۰. سوره عنکبوت، آیه۱۷ و آیه۲۵.
- ↑ سوره مائده، آیه۳.
- ↑ سوره مائده، آیه۹۰.
- ↑ سوره انبیاء، آیه۵۲.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۴۱۸
افزودن نظر