مجوس

سؤال

مجوس به چه کسانی گفته می‌شود؟

مجوس به قوم زردشت}} گفته می‌شود که پیش از اسلام، در ایران زندگی می‌کرده‌اند. در قرآن کریم نام مجوس تنها یک بار آمده است، ولی دربارهٔ خصوصیّات زندگی آن‌ها سخنی به میان نیامده است. در مجموعه‌های روایی، روایات متعدّدی دربارهٔ مجوس ـ از امامان معصوم(ع) ـ وارد شده است که به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

از حضرت امام صادق (علیه السلام) سؤال کردند: آیا مجوس پیامبری داشتند؟

حضرت فرمود: بلی؛ آیا شما نامهٔ حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) به مردم مدینه را ندیده‌اید؟ حضرت در آن نامه نوشته است: مجوس پیامبری داشتند که کتاب آسمانی داشت؛ امّا او را کشتند و کتابش را سوزاندند.

شخصی به امام صادق (علیه السلام) عرض کرد: پیامبر مجوس چه کسی بود؟

حضرت فرمودند: «زردشت» بود؛ ادّعای پیامبری کرد. عدّه ای ایمان آوردند و گروهی نبوّت او را نپذیرفتند و کتابش را انکار کرده، او را از دیار خود بیرون کردند و حیوانات درنده او را دریدند.»

عرض کرد: مجوسیان در زمان خود به حق نزدیک تر بودند، یا عرب؟

حضرت جواب دادند: عرب در زمان جاهلیّت به دین حنیف (اسلام) نزدیک تر بودند؛ چون مجوس به تمام پیامبران کفر ورزیدند و کتاب‌های آسمانی و برهان پیامبران را انکار کردند. «کیخسرو» ـ اوّلین پادشاه مجوس ـ سیصد پیامبر را کشت.

مجوس، غسل جنابت نمی‌کردند؛ امّا اعراب، غسل جنابت می‌کردند. غسل یکی از شرایع دین حنیف است؛ مجوس ختنه نمی‌کردند؛ ختنه کردن یکی از سنّت‌های پیامبران است و اول کسی که ختنه کرد، حضرت ابراهیم (علیه السلام) بود.

مجوس مرده‌های خود را غسل و کفن نمی‌کردند و به صحرا می‌انداختند و اول کسی که برای او لحد و قبر کنده شد، حضرت آدم ابوالبشر (علیه السلام) بود.

مجوس با مادر، دختر و خواهر خود ازدواج می‌کنند؛ ولی عرب چنین نمی‌کردند.

مجوس بیت الله الحرام را قبول ندارند:

﴿إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَادُوا وَالصَّابِئِینَ وَالنَّصَارَی وَالْمَجُوسَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا إِنَّ اللَّهَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَه إِنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ﴾ مجوس موی صورت (ریش) خود را می‌تراشیدند و سبیل را بلند می‌کردند؛ امّا ما سبیل خود را می‌تراشیم و ریش را نگه می‌داریم و این کار مطابق با فطرت آدمی است.

نکته: بعضی از مدل‌های آرایش بدن و لباس، سمبل یک عقیده و آیین هستند. دقّت در انتخاب مد باعث می‌شود که آیین کفار و مشرکین ترویج نشود.