فرعون: تفاوت میان نسخه‌ها
(←برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی: اصلاح ارقام) |
(اصلاح ارقام) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
'''فرعون''' نام حاکمان مصر قدیم است. پیش از فتح مصر به دست [[کمبوجیه]] پادشاه ایران، بیست و شش سلسله از پادشاهان بر مصر حکومت کردند که هر یک از آنان را فرعون نامیده‌اند. این نام از سریانی به عربی راه یافته است.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن شناخت، تهران، ۱۳۷۹، طرح نو، ص۲۱۷.</ref> مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان [[حضرت موسی(ع)]] است. او ادعای رب بودن می‌کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود. | '''فرعون''' نام حاکمان مصر قدیم است. پیش از فتح مصر به دست [[کمبوجیه]] پادشاه ایران، بیست و شش سلسله از پادشاهان بر مصر حکومت کردند که هر یک از آنان را فرعون نامیده‌اند. این نام از سریانی به عربی راه یافته است.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن شناخت، تهران، ۱۳۷۹، طرح نو، ص۲۱۷.</ref> مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان [[حضرت موسی(ع)]] است. او ادعای رب بودن می‌کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود. | ||
نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده که مقصود فرعون زمان حضرت موسی(ع) (یکی فرعون مصر در زمان تولد حضرت موسی و دیگری فرعون مصر در زمان پیامبری حضرت موسی) است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶</ref> فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد و همه چیز را از خودش می‌دانست.<ref>آیه ۵۱ سوره زخرف</ref> اما خود خدایانی داشت.<ref>آیه ۱۲۷ سوره اعراف</ref> قرآن، فرعون را فردی برتری جو، متکبر<ref>آیه ۴۶ سوره مؤمنون</ref>، مُفسِد، ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) و مسرف<ref>سوره یونس آیه ۸۳. سوره دخان آیه ۳۱.</ref> توصیف می‌کند. فرعون ظلم می‌کرد، پسران [[بنی اسرائیل|بنی‌اسرائیل]] را می‌کشت و | نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده که مقصود فرعون زمان حضرت موسی(ع) (یکی فرعون مصر در زمان تولد حضرت موسی و دیگری فرعون مصر در زمان پیامبری حضرت موسی) است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶</ref> فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد و همه چیز را از خودش می‌دانست.<ref>آیه ۵۱ سوره زخرف</ref> اما خود خدایانی داشت.<ref>آیه ۱۲۷ سوره اعراف</ref> قرآن، فرعون را فردی برتری جو، متکبر<ref>آیه ۴۶ سوره مؤمنون</ref>، مُفسِد، ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) و مسرف<ref>سوره یونس آیه ۸۳. سوره دخان آیه ۳۱.</ref> توصیف می‌کند. فرعون ظلم می‌کرد، پسران [[بنی اسرائیل|بنی‌اسرائیل]] را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی نگه می‌داشت.<ref>آیه ۴ سوره قصص</ref> بنی‌اسرائیل توسط مأموران در شکنجه و عذاب بودند.<ref>آیه ۴۹ سوره بقره</ref> خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کرد و ایمان نیاورد.<ref>آیه ۴۵، ۴۷، ۴۸سوره مؤمنون. آیه ۴۳ سوره طه</ref> موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی‌اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.<ref>آیه ۴۷ سوره طه</ref> | ||
آیه ۴۳ سوره طه</ref> موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی‌اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.<ref>آیه ۴۷ سوره طه</ref> | |||
سرانجام خداوند، موسی و بنی‌اسرائیل را از دریا عبور داد و فرعون و قومش که آنان را تعقیب می‌کردند در دریا غرق شدند.<ref>آیات ۹۰ سوره یونس، ۴۰ سوره قصص، ۵۵ سوره زخرف، ۵۰ سوره بقره</ref> | سرانجام خداوند، موسی و بنی‌اسرائیل را از دریا عبور داد و فرعون و قومش که آنان را تعقیب می‌کردند در دریا غرق شدند.<ref>آیات ۹۰ سوره یونس، ۴۰ سوره قصص، ۵۵ سوره زخرف، ۵۰ سوره بقره</ref> | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۸: | ||
== برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی == | == برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی == | ||
{{اصلی|برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی}} | {{اصلی|برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی}} | ||
براساس آیات قرآن فرعون دستور بر ساخت ساختمان بلندی داد تا بتواند در بالای آن خدای موسی(ع) را ببیند.<ref>سوره قصص، | براساس آیات قرآن فرعون دستور بر ساخت ساختمان بلندی داد تا بتواند در بالای آن خدای موسی(ع) را ببیند.<ref>سوره قصص، آیه۳۸.</ref> داستانِ ساختن برج پس از ماجرای [[مبارزه موسی با ساحران]] بود که فرعون را در موضع ضعف و شکست قرار داد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۸۵.</ref> فرعون در ادامه این دستور گفت که به کلام موسی اطمینان ندارد.<ref>سوره قصص، آیه۳۸.</ref> این دستور خطاب به هامان، وزیر فرعون بود.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۸۱۵.</ref> [[قرآن]] در دو سوره از این واقعه یاد کرده است.<ref>سوره قصص، آیه۳۸. سوره غافر، آیه۳۶.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
نسخهٔ ۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۶
فرعون در قرآن چه کسی است؟
فرعون نام حاکمان مصر قدیم است. پیش از فتح مصر به دست کمبوجیه پادشاه ایران، بیست و شش سلسله از پادشاهان بر مصر حکومت کردند که هر یک از آنان را فرعون نامیده‌اند. این نام از سریانی به عربی راه یافته است.[۱] مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان حضرت موسی(ع) است. او ادعای رب بودن می‌کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود.
نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده که مقصود فرعون زمان حضرت موسی(ع) (یکی فرعون مصر در زمان تولد حضرت موسی و دیگری فرعون مصر در زمان پیامبری حضرت موسی) است.[۲] فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد و همه چیز را از خودش می‌دانست.[۳] اما خود خدایانی داشت.[۴] قرآن، فرعون را فردی برتری جو، متکبر[۵]، مُفسِد، ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) و مسرف[۶] توصیف می‌کند. فرعون ظلم می‌کرد، پسران بنی‌اسرائیل را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی نگه می‌داشت.[۷] بنی‌اسرائیل توسط مأموران در شکنجه و عذاب بودند.[۸] خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کرد و ایمان نیاورد.[۹] موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی‌اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.[۱۰]
سرانجام خداوند، موسی و بنی‌اسرائیل را از دریا عبور داد و فرعون و قومش که آنان را تعقیب می‌کردند در دریا غرق شدند.[۱۱]
در قرآن آمده است که فرعون برای خود قصری (برج) مرتفع ساخت تا با ادعای خود خدای موسی را ببیند.[۱۲]
داستان معجزه موسی و سحر ساحران فرعون
گفتگوی فرعون و موسی در جایی معین انجام شد تا هرکدام از دو طرف معجزه خود را ارائه کنند. آنان سحری کردند و حضرت موسی(ع) عصای خود را انداخت، تبدیل به موجودی شد و وسایل ساحران را بلعید، ساحران ایمان آوردند اما فرعون ایمان نیاورد.[۱۳]
برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی
براساس آیات قرآن فرعون دستور بر ساخت ساختمان بلندی داد تا بتواند در بالای آن خدای موسی(ع) را ببیند.[۱۴] داستانِ ساختن برج پس از ماجرای مبارزه موسی با ساحران بود که فرعون را در موضع ضعف و شکست قرار داد.[۱۵] فرعون در ادامه این دستور گفت که به کلام موسی اطمینان ندارد.[۱۶] این دستور خطاب به هامان، وزیر فرعون بود.[۱۷] قرآن در دو سوره از این واقعه یاد کرده است.[۱۸]
منابع
- ↑ خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن شناخت، تهران، ۱۳۷۹، طرح نو، ص۲۱۷.
- ↑ دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶
- ↑ آیه ۵۱ سوره زخرف
- ↑ آیه ۱۲۷ سوره اعراف
- ↑ آیه ۴۶ سوره مؤمنون
- ↑ سوره یونس آیه ۸۳. سوره دخان آیه ۳۱.
- ↑ آیه ۴ سوره قصص
- ↑ آیه ۴۹ سوره بقره
- ↑ آیه ۴۵، ۴۷، ۴۸سوره مؤمنون. آیه ۴۳ سوره طه
- ↑ آیه ۴۷ سوره طه
- ↑ آیات ۹۰ سوره یونس، ۴۰ سوره قصص، ۵۵ سوره زخرف، ۵۰ سوره بقره
- ↑ آیه ۳۸ سوره قصص
- ↑ آیات ۴۷ تا ۷۳ سوره طه
- ↑ سوره قصص، آیه۳۸.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۸۵.
- ↑ سوره قصص، آیه۳۸.
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۸۱۵.
- ↑ سوره قصص، آیه۳۸. سوره غافر، آیه۳۶.