عامل خشم خداوند بر امت‌ها از نظر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
'''عامل خشم خداوند بر امت‌ها از نظر امام حسین(ع)''' کفر آنان نسبت به حقیقت توحید و ظلم آنان به بندگان برگزیده خداوند بوده است.<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۲۷۳.</ref> از نظر امام حسین(ع) عامل خشم خداوند بر امت‌های یهودی، مسیحی و زرتشتی این بوده که کسان یا چیزهایی را شریک در ربوبیت یا عبادت خداوند قرار می‌دادند.<ref>ابن‌اعثم کوفی، محمد بن علی، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت، دار الأضواء، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۱۰۱.</ref> از نظر او عامل خشم خداوند بر امت پیامبر اسلام(ص) عزم آنان برای کشتن فرزند پیامبرشان خواهد بود.<ref>ابن‌اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.</ref> | |||
[[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] زمانی این سخنان را بر زبان آورد که تعدادی از یارانش به دست سپاه کوفه به شهادت رسیدند. امام (ع) پس از اطلاع از [[شهادت]] یارانش دست به محاسن خود کشید و علل گرفتاری امت‌ها به عذاب خداوند را بیان کرد.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱-۱۲.</ref> | |||
{{نقل قول دوقلو تاشو | {{نقل قول دوقلو تاشو | ||
| تیتر = عامل خشم خداوند بر امت‌ها | | تیتر = عامل خشم خداوند بر امت‌ها | ||
| عنوان ستون راست = متن | | عنوان ستون راست = متن | ||
| عنوان ستون چپ = ترجمه|قالَ [الحُسَينُ(ع)] لِأَصحابِهِ: قوموا رَحِمَكُمُ اللّه ُ إلَى المَوتِ الَّذي لابُدَّ مِنهُ، فَإِنَّ هذِهِ السِّهامَ رُسُلُ القَومِ إلَيكُم. فَاقتَتَلوا ساعَةً مِنَ النَّهارِ حَملَةً وحَملَةً، حَتّى قُتِلَ مِن أصحابِ الحُسَينِ عليه السلام جَماعَةٌ. قالَ: فَعِندَها ضَرَبَ الحُسَينُ عليه السلام يَدَهُ عَلى لِحيَتِهِ وجَعَلَ يَقولُ: اِشتَدَّ غَضَبُ اللّه ِ عَلَى اليَهودِ إذ جَعَلوا لَهُ وَلَدا، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلَى النَّصارى إذ جَعَلوهُ ثالِثَ ثَلاثَةٍ، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلَى المَجوسِ إذ عَبَدُوا الشَّمسَ وَالقَمَرَ دونَهُ، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلى قَومٍ اتَّفَقَت كَلِمَتُهُم عَلى قَتلِ ابنِ بِنتِ نَبِيِّهِم.|امام حسين(ع) به يارانش فرمود : به‌سوى مرگ برويد كه از آن گريزى نيست و اين تيرها، پيک‌هاى مردم به‌سوى شما هستند. ياران امام حسين(ع) يكى‌يكى جنگيدند تا تعدادى از آنها كشته شدند. در اين هنگام امام حسين(ع) دست بر محاسن خود كشيد و چنين فرمود: خشم خدا بر يهود زمانی سخت شد كه براى او فرزند قرار دادند. خشمش بر مسيحيان هنگامی بالا گرفت كه او را يكى از سه خدا قرار دادند. خشمش بر مجوسيان موقعی سخت شد که به جاى خدا خورشيد و ماه را مى پرستيدند. خشم خدا بر مردمى كه بر كشتن پسر دختر پيامبرشان همداستان شده‌اند، بالا مى‌گيرد. | | عنوان ستون چپ = ترجمه|قالَ [الحُسَينُ(ع)] لِأَصحابِهِ: قوموا رَحِمَكُمُ اللّه ُ إلَى المَوتِ الَّذي لابُدَّ مِنهُ، فَإِنَّ هذِهِ السِّهامَ رُسُلُ القَومِ إلَيكُم. فَاقتَتَلوا ساعَةً مِنَ النَّهارِ حَملَةً وحَملَةً، حَتّى قُتِلَ مِن أصحابِ الحُسَينِ عليه السلام جَماعَةٌ. قالَ: فَعِندَها ضَرَبَ الحُسَينُ عليه السلام يَدَهُ عَلى لِحيَتِهِ وجَعَلَ يَقولُ: اِشتَدَّ غَضَبُ اللّه ِ عَلَى اليَهودِ إذ جَعَلوا لَهُ وَلَدا، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلَى النَّصارى إذ جَعَلوهُ ثالِثَ ثَلاثَةٍ، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلَى المَجوسِ إذ عَبَدُوا الشَّمسَ وَالقَمَرَ دونَهُ، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلى قَومٍ اتَّفَقَت كَلِمَتُهُم عَلى قَتلِ ابنِ بِنتِ نَبِيِّهِم.<ref>ابن‌اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.</ref>|امام حسين(ع) به يارانش فرمود : به‌سوى مرگ برويد كه از آن گريزى نيست و اين تيرها، پيک‌هاى مردم به‌سوى شما هستند. ياران امام حسين(ع) يكى‌يكى جنگيدند تا تعدادى از آنها كشته شدند. در اين هنگام امام حسين(ع) دست بر محاسن خود كشيد و چنين فرمود: خشم خدا بر يهود زمانی سخت شد كه براى او فرزند قرار دادند. خشمش بر مسيحيان هنگامی بالا گرفت كه او را يكى از سه خدا قرار دادند. خشمش بر مجوسيان موقعی سخت شد که به جاى خدا خورشيد و ماه را مى پرستيدند. خشم خدا بر مردمى كه بر كشتن پسر دختر پيامبرشان همداستان شده‌اند، بالا مى‌گيرد. | ||
}} | }} | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۴: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]] | [[رده:درگاه امام حسین(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۰
سؤال
از نظر امام حسین(ع) عامل خشم خداوند بر یهودیان، مسیحیان و مسلمانان چه بوده است؟
درگاه‌ها
عامل خشم خداوند بر امت‌ها از نظر امام حسین(ع) کفر آنان نسبت به حقیقت توحید و ظلم آنان به بندگان برگزیده خداوند بوده است.[۱] از نظر امام حسین(ع) عامل خشم خداوند بر امت‌های یهودی، مسیحی و زرتشتی این بوده که کسان یا چیزهایی را شریک در ربوبیت یا عبادت خداوند قرار می‌دادند.[۲] از نظر او عامل خشم خداوند بر امت پیامبر اسلام(ص) عزم آنان برای کشتن فرزند پیامبرشان خواهد بود.[۳]
امام حسین(ع) زمانی این سخنان را بر زبان آورد که تعدادی از یارانش به دست سپاه کوفه به شهادت رسیدند. امام (ع) پس از اطلاع از شهادت یارانش دست به محاسن خود کشید و علل گرفتاری امت‌ها به عذاب خداوند را بیان کرد.[۴]
| متن | ترجمه |
|---|---|
| قالَ [الحُسَينُ(ع)] لِأَصحابِهِ: قوموا رَحِمَكُمُ اللّه ُ إلَى المَوتِ الَّذي لابُدَّ مِنهُ، فَإِنَّ هذِهِ السِّهامَ رُسُلُ القَومِ إلَيكُم. فَاقتَتَلوا ساعَةً مِنَ النَّهارِ حَملَةً وحَملَةً، حَتّى قُتِلَ مِن أصحابِ الحُسَينِ عليه السلام جَماعَةٌ. قالَ: فَعِندَها ضَرَبَ الحُسَينُ عليه السلام يَدَهُ عَلى لِحيَتِهِ وجَعَلَ يَقولُ: اِشتَدَّ غَضَبُ اللّه ِ عَلَى اليَهودِ إذ جَعَلوا لَهُ وَلَدا، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلَى النَّصارى إذ جَعَلوهُ ثالِثَ ثَلاثَةٍ، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلَى المَجوسِ إذ عَبَدُوا الشَّمسَ وَالقَمَرَ دونَهُ، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلى قَومٍ اتَّفَقَت كَلِمَتُهُم عَلى قَتلِ ابنِ بِنتِ نَبِيِّهِم.[۵] | امام حسين(ع) به يارانش فرمود : به‌سوى مرگ برويد كه از آن گريزى نيست و اين تيرها، پيک‌هاى مردم به‌سوى شما هستند. ياران امام حسين(ع) يكى‌يكى جنگيدند تا تعدادى از آنها كشته شدند. در اين هنگام امام حسين(ع) دست بر محاسن خود كشيد و چنين فرمود: خشم خدا بر يهود زمانی سخت شد كه براى او فرزند قرار دادند. خشمش بر مسيحيان هنگامی بالا گرفت كه او را يكى از سه خدا قرار دادند. خشمش بر مجوسيان موقعی سخت شد که به جاى خدا خورشيد و ماه را مى پرستيدند. خشم خدا بر مردمى كه بر كشتن پسر دختر پيامبرشان همداستان شده‌اند، بالا مى‌گيرد. |
منابع
- ↑ نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۲۷۳.
- ↑ ابن‌اعثم کوفی، محمد بن علی، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت، دار الأضواء، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۱۰۱.
- ↑ ابن‌اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.
- ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱-۱۲.
- ↑ ابن‌اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.