استفاده از واژه امام برای پیشوایان کفر در قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پاسخ}}امام یعنی جلودار، راهبر و کسی که دیگران پشت سر او قرار میگیرند و از کارهای او دنباله روی میکنند و امام آنها را ترغیب و تشویق به این کار میکند. | {{پاسخ}}امام یعنی جلودار، راهبر و کسی که دیگران پشت سر او قرار میگیرند و از کارهای او دنباله روی میکنند و امام آنها را ترغیب و تشویق به این کار میکند. | ||
همانگونه که عدهای مردم را به سمت ایمان میبرند، عدهای نیز با شیطنتهای خود جامعه را به سوی شرک و بتپرستی و کفر و فساد میبرند و هر دو عده جلودار هستند؛ لذا اشکالی ندارد که هم به افرادی که مردم را به ایمان دعوت میکنند امام گفته شود و هم افرادی که مردم را به کفر میکشانند؛ لذا خداوند متعال میفرمایند: {{قرآن|وَ إِنْ نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فی دینِکُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّه الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنْتَهُونَ|ترجمه=و اگر سوگندهای خویش را پس از پیمان بستن بشکنند و در دین شما زبان به عیب گویی و نیش زدن بگشایند، پس با پیشوایان کفر کارزار کنید زیرا که آنها را [پایبندی به] سوگند [و پیمان] نیست باشد که [از کفر و شرک و پیمانشکنی] بازایستند|سوره=توبه|آیه=۱۲}} | |||
در سورهای دیگر میفرماید: {{قرآن|وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّه یَدْعُونَ إِلَی النَّارِ وَ یَوْمَ الْقِیامَه لا یُنْصَرُونَ | در سورهای دیگر میفرماید: {{قرآن|وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّه یَدْعُونَ إِلَی النَّارِ وَ یَوْمَ الْقِیامَه لا یُنْصَرُونَ|ترجمه=و آنان را پیشوایانی گردانیدیم که به آتش دوزخ میخوانند و روز رستاخیز یاری نشوند|سوره=قصص|آیه=۴۱}} | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۷
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
چرا قرآن به پیشوایان کفر هم امام میگوید؟
امام یعنی جلودار، راهبر و کسی که دیگران پشت سر او قرار میگیرند و از کارهای او دنباله روی میکنند و امام آنها را ترغیب و تشویق به این کار میکند.
همانگونه که عدهای مردم را به سمت ایمان میبرند، عدهای نیز با شیطنتهای خود جامعه را به سوی شرک و بتپرستی و کفر و فساد میبرند و هر دو عده جلودار هستند؛ لذا اشکالی ندارد که هم به افرادی که مردم را به ایمان دعوت میکنند امام گفته شود و هم افرادی که مردم را به کفر میکشانند؛ لذا خداوند متعال میفرمایند: ﴿وَ إِنْ نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فی دینِکُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّه الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنْتَهُونَ؛ و اگر سوگندهای خویش را پس از پیمان بستن بشکنند و در دین شما زبان به عیب گویی و نیش زدن بگشایند، پس با پیشوایان کفر کارزار کنید زیرا که آنها را [پایبندی به] سوگند [و پیمان] نیست باشد که [از کفر و شرک و پیمانشکنی] بازایستند﴾(توبه:۱۲)
در سورهای دیگر میفرماید: ﴿وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّه یَدْعُونَ إِلَی النَّارِ وَ یَوْمَ الْقِیامَه لا یُنْصَرُونَ؛ و آنان را پیشوایانی گردانیدیم که به آتش دوزخ میخوانند و روز رستاخیز یاری نشوند﴾(قصص:۴۱)