آیه‌ای برای بیداری از خواب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[امام صادق(ع)]] توصیه کرده است که هر کس آیه آخر سوره کهف را در وقت خواب بخواند، در هر ساعتی که بخواهد بیدار می‌شود.<ref>تفسیر جوامع الجامع، ج‏2، ص: 383</ref>
[[امام صادق(ع)]] بر اساس روایتی، توصیه کرده است که هر کس آیه آخر سوره کهف را در وقت خواب بخواند، در هر ساعتی که بخواهد بیدار می‌شود.<ref>تفسیر جوامع الجامع، ج‏۲، ص۳۸۳.</ref>


آیه ۱۱۰، آخرین آیه [[سوره کهف]] است: {{قرآن|قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحَیٰ إِلَیَّ أَنَّمَا إِلٰهُکُمْ إِلٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا|ترجمه=بگو: «من هم مِثل شما بشری هستم و[لی] به من وحی می‌شود که خدای شما خدایی یگانه است. پس هر کس به لقای پروردگار خود امید دارد باید به کار شایسته بپردازد، و هیچ‌کس را در پرستش پروردگارش شریک نسازد.|سوره=کهف|آیه=۱۱۰}}
آیه آخر [[سوره کهف]] (آیه ۱۱۰) چنین است:
 
{{قرآن|قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحَیٰ إِلَیَّ أَنَّمَا إِلٰهُکُمْ إِلٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا|ترجمه=بگو: «من هم مِثل شما بشری هستم و[لی] به من وحی می‌شود که خدای شما خدایی یگانه است. پس هر کس به لقای پروردگار خود امید دارد باید به کار شایسته بپردازد، و هیچ‌کس را در پرستش پروردگارش شریک نسازد.|سوره=|آیه=}}


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۱

سؤال

آیه‌ای برای بیداری از خواب وجود دارد؟

امام صادق(ع) بر اساس روایتی، توصیه کرده است که هر کس آیه آخر سوره کهف را در وقت خواب بخواند، در هر ساعتی که بخواهد بیدار می‌شود.[۱]

آیه آخر سوره کهف (آیه ۱۱۰) چنین است:

﴿قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحَیٰ إِلَیَّ أَنَّمَا إِلٰهُکُمْ إِلٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا؛ بگو: «من هم مِثل شما بشری هستم و[لی] به من وحی می‌شود که خدای شما خدایی یگانه است. پس هر کس به لقای پروردگار خود امید دارد باید به کار شایسته بپردازد، و هیچ‌کس را در پرستش پروردگارش شریک نسازد.


منابع

  1. تفسیر جوامع الجامع، ج‏۲، ص۳۸۳.