عامل خشم خداوند بر امت‌ها از نظر امام حسین(ع)
سؤال
از نظر امام حسین(ع) عامل خشم خداوند بر یهودیان، مسیحیان و مسلمانان چه بوده است؟
درگاه‌ها
عامل خشم خداوند بر امت‌ها از نظر امام حسین(ع) کفر آنان نسبت به حقیقت توحید و ظلم آنان به بندگان برگزیده خداوند بوده است.[۱] از نظر امام حسین(ع) عامل خشم خداوند بر امت‌های یهودی، مسیحی و زرتشتی این بوده که کسان یا چیزهایی را شریک در ربوبیت یا عبادت خداوند قرار می‌دادند.[۲] از نظر او عامل خشم خداوند بر امت پیامبر اسلام(ص) عزم آنان برای کشتن فرزند پیامبرشان خواهد بود.[۳]
امام حسین(ع) زمانی این سخنان را بر زبان آورد که تعدادی از یارانش به دست سپاه کوفه به شهادت رسیدند. امام (ع) پس از اطلاع از شهادت یارانش دست به محاسن خود کشید و علل گرفتاری امت‌ها به عذاب خداوند را بیان کرد.[۴]
| متن | ترجمه |
|---|---|
| قالَ [الحُسَينُ(ع)] لِأَصحابِهِ: قوموا رَحِمَكُمُ اللّه ُ إلَى المَوتِ الَّذي لابُدَّ مِنهُ، فَإِنَّ هذِهِ السِّهامَ رُسُلُ القَومِ إلَيكُم. فَاقتَتَلوا ساعَةً مِنَ النَّهارِ حَملَةً وحَملَةً، حَتّى قُتِلَ مِن أصحابِ الحُسَينِ عليه السلام جَماعَةٌ. قالَ: فَعِندَها ضَرَبَ الحُسَينُ عليه السلام يَدَهُ عَلى لِحيَتِهِ وجَعَلَ يَقولُ: اِشتَدَّ غَضَبُ اللّه ِ عَلَى اليَهودِ إذ جَعَلوا لَهُ وَلَدا، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلَى النَّصارى إذ جَعَلوهُ ثالِثَ ثَلاثَةٍ، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلَى المَجوسِ إذ عَبَدُوا الشَّمسَ وَالقَمَرَ دونَهُ، وَاشتَدَّ غَضَبُهُ عَلى قَومٍ اتَّفَقَت كَلِمَتُهُم عَلى قَتلِ ابنِ بِنتِ نَبِيِّهِم. | امام حسين(ع) به يارانش فرمود : به‌سوى مرگ برويد كه از آن گريزى نيست و اين تيرها، پيک‌هاى مردم به‌سوى شما هستند. ياران امام حسين(ع) يكى‌يكى جنگيدند تا تعدادى از آنها كشته شدند. در اين هنگام امام حسين(ع) دست بر محاسن خود كشيد و چنين فرمود: خشم خدا بر يهود زمانی سخت شد كه براى او فرزند قرار دادند. خشمش بر مسيحيان هنگامی بالا گرفت كه او را يكى از سه خدا قرار دادند. خشمش بر مجوسيان موقعی سخت شد که به جاى خدا خورشيد و ماه را مى پرستيدند. خشم خدا بر مردمى كه بر كشتن پسر دختر پيامبرشان همداستان شده‌اند، بالا مى‌گيرد. |
منابع
- ↑ نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۲۷۳.
- ↑ ابن‌اعثم کوفی، محمد بن علی، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت، دار الأضواء، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۱۰۱.
- ↑ ابن‌اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.
- ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱-۱۲.