روایت «انی لا اری الموت الا السعادة»

سؤال

این سخن از کیست و به چه معناست: «إنّی لا أرَی المَوتَ إلّا سَعادَةً»؟

12234

درگاه‌ها

گوینده حدیث

در کربلا بعد از آنکه كاروان امام حسين(ع) با كاروان حرّ ملاقات می کند، امام حسین(ع) قیام می کنند و بعد حمد و ثنای پروردگار می فرمایند:

إِنَّهُ قَدْ نَزَلَ بِنَا مِنَ اَلْأَمْرِ مَا قَدْ تَرَوْنَ وَ إِنَّ اَلدُّنْيَا قَدْ تَغَيَّرَتْ وَ تَنَكَّرَتْ وَ أَدْبَرَ مَعْرُوفُهَا وَ اِسْتَمَرَّتْ حِذَاءً وَ لَمْ تَبْقَ مِنْهَا إِلاَّ صُبَابَةٌ كَصُبَابَةِ اَلْإِنَاءِ وَ خَسِيسُ عَيْشٍ كَالْمَرْعَى اَلْوَبِيلِ أَ لاَ تَرَوْنَ إِلَى اَلْحَقِّ لاَ يُعْمَلُ بِهِ وَ إِلَى اَلْبَاطِلِ لاَ يُتَنَاهَى عَنْهُ لِيَرْغَبِ اَلْمُؤْمِنُ فِي لِقَاءِ رَبِّهِ مُحِقّاً فَإِنِّي لاَ أَرَى اَلْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً وَ اَلْحَيَاةَ مَعَ اَلظَّالِمِينَ إِلاَّ بَرَماً.

امام حسين عليه السّلام برخاست و فرمود: همانا آنچه را بر ما وارد شده شما مشاهده مى‌كنيد، دنيا زشتی هاى خود را آشكار نموده، و دگرگون شد، و نيكوهايش پشت كرده،و ورشكستگيش برقرار گشته،و چيزى از آن نمانده جز ته‌مانده‌اى همانند ته‌ماندۀ آب در ميان ظرف، و جز يك زندگى پست همچون چراگاه بد(مانند شوره‌زار)آيا نمى‌نگريد كه به حق عمل نمى‌شود، و از باطل جلوگيرى نمى‌گردد؟ با اين وضع مؤمن بايد به لقاى خدايش(شهادت) اشتياق يابد، همانا من مرگ را جز سعادت،و زندگى با ستمگران را جز ملامت و ناراحتى نمى‌نگرم.

شرح حدیث

مرتضی مطهری این جمله را پیام شهید راه حق دانسته است؛ آنجا که انسان می‌خواهد زندگی ننگین در زیر سایه ظالمان داشته باشد و زندگی فقط برایش خوردن و خوابیدن باشد مرگ هزاران بار بر چنین زندگی ترجیح دارد. مطهری همچنین این شعار امام حسین(ع) را مصداق شعارهای زنده‌کننده جامعه و فرد قلمداد کرده است. از نظر او این جمله مصداق آیه ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون خدا و پیامبر، شما را به چیزی فرا خواندند که به شما حیات می‌بخشد، آنان را اجابت کنید﴾ است که از طریق امر به معروف و نهی از منکر موجب حیات جامعه می‌شود.

« مرتضی مطهری: این جمله امام حسین(ع) سزاوار است که با آب طلا نوشته شود و در همه دنیا پخش گردد: من مرگ را جز خوشبختی نمی‌بینم و زندگی با ستمکاران را جز ملالت و نکبت نمی‌بینم. »