پرش به محتوا

ازدواج موقت با دختر باکره: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
Aliazad (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Fabbasi (بحث | مشارکت‌ها)
بازنویسی و اصلاح پاسخ، چون به اصل سوال پاسخ داده نشده بود. ارتقای کیفیت به ب. ابرابزار
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا این حدیث دارای سند صحیح است؟ امام صادق(ع): ازدواج موقت با دختر اشکالی ندارد، تا زمانی که دختر از باکره بودن خارج نشود به خاطر آنکه باکره نبودن برای خانواده دختر یک عیب به شمار آید.
آیا این حدیث دارای سند صحیح است؟ امام صادق(ع): ازدواج موقت با دختر اشکالی ندارد، تا زمانی که دختر از باکره بودن خارج نشود به خاطر آنکه باکره نبودن برای خانواده دختر یک عیب به‌شمار آید.
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|زن و خانواده}}
{{درگاه|زن و خانواده}}
'''ازدواج موقت با دختر باکره''' در منابع روایی آمده اما با توجه به احادیث معارض و صحیح دیگر، که اذن ولی را شرط می‌دانند، این روایت را حمل بر [[تقیه]] یا درباره دختران بالغ و رشید دانسته‌اند.<ref>بنی‌هاشمی‌ خمینی، محمدحسن و احسان اصولی، توضیح المسائل مراجع (مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید)، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۳۸۷.</ref>
'''ازدواج موقت با دختر باکره''' در منابع روایی آمده است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۵، ص۴۶۲.</ref><ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ دوم، ۱۴۱۳ ق، ج۳، ص۴۶۶.</ref><ref>طوسی، محمد بن الحسن، الإستبصار فیما اختلف من الأخبار، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۹۰ ق، ج۳، ص۱۴۵.</ref>
 
برخی از این روایات که با [[سلسله حدیث|سلسله سند]] معتبر آمده است،<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، ج۲۰، ص۲۵۰.</ref> ازدواج با دختر باکره را در صورتی جایز دانسته که مرد با او همبستر نشود و بکارتش از بین نرود.<ref>امام صادق(ع) فرمود: {{متن عربی| لَا بَأْسَ بِأَنْ يَتَمَتَّعَ بِالْبِكْرِ مَا لَمْ يُفْضِ إِلَيْهَا مَخَافَةَ كَرَاهِيَةِ الْعَيْبِ عَلَى أَهْلِهَا}}: «کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۵، ص۴۶۲.»</ref> در اینکه معنای دقیق اینگونه روایات چیست، دو دیدگاه وجود دارد:
نمونه‌ای از روایات درباره امکان [[ازدواج موقت]] با باکره چنین است: «لَا بَأْسَ أَنْ یَتَمَتَّعَ الْبِکرَ مَا لَمْ یُفْضِ إِلَیْهَا کرَاهِیَه الْعَیْبِ عَلَی أَهْلِهَا{{عربی|لَا بَأْسَ أَنْ یَتَمَتَّعَ الْبِکرَ مَا لَمْ یُفْضِ إِلَیْهَا کرَاهِیَه الْعَیْبِ عَلَی أَهْلِهَا|ترجمه=ازدواج موقت با دختر اشکالی ندارد، تا زمانی که دختر از باکره‌بودن خارج نشود؛ به خاطر آنکه باکره‌نبودن برای خانواده دختر یک عیب به‌شمار می‌آید}}.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث، ۱۴۱۴ق، ج۲۱، ص۳۳.</ref>
# '''کراهت ازدواج با باکره:''' چنانچه در روایتی [[امام صادق(ع)]] درباره مردی که با دختر باکره ازدواج موقت کند، فرمود: {{متن عربی| يُكْرَهُ لِلْعَيْبِ عَلَى أَهْلِهَا|ترجمه= این کار پسندیده نیست چون برای اهلش باکره نبودن عیب شمرده می‌شود.<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۵، ص۴۶۲.</ref>}} [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] اینگونه روایات را دلیل بر مکروه بودن ازدواج موقت با دختر باکره دانسته است.<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، ج۲۰، ص۲۵۱.</ref>
 
# '''ازدواج بدون اذن پدر:''' اگر ازدواج با دختر باکره بدون اذن و اطلاع پدر باشد، اصل ازدواج درست است و مرد حق همبستری با دختر باکره را ندارد؛ این دیدگاه برگرفته از روایاتی است که ازدواج با باکره بدون اذن پدر را مشروط به همبستر نشدن با او دانسته است.<ref>طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۷، ص۲۵۴.</ref>
روایاتی صحیحی معارض با این روایت قلمداد شده‌اند؛ از جمله:{{عربی|عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن أحمد بن محمد بن أبي‌نصر البزنطي، عن الرضا عليه‌السلام قال: البكر لا تتزوج متعة إلا باذن أبيها|ترجمه=از امام رضا(ع) نقل شده که دختر باکره ازدواج موقت نمی‌کند مگر با اذن پدرش}}.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = حدیث
  | شاخه اصلی = حدیث
خط ۳۱: خط ۳۰:
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}


[[رده:ازدواج]]
[[رده:ازدواج]]
{{#seo:
 
|title=حکم ازدواج موقت با دختر باکره - شرایط ازدواج موقت دختر باکره - ویکی پاسخ
<!-- WikiSEO -->
|title_mode=Replaced Title
|keywords=ازدواج موقت با دختر باکره
|description=ازدواج موقت با دختر باکره چه حکمی دارد؟ در این نوشتار شرایط شرعی، نظر فقها و احکام مرتبط با این نوع ازدواج بررسی شده است.
}}

نسخهٔ ‏۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۴

سؤال

آیا این حدیث دارای سند صحیح است؟ امام صادق(ع): ازدواج موقت با دختر اشکالی ندارد، تا زمانی که دختر از باکره بودن خارج نشود به خاطر آنکه باکره نبودن برای خانواده دختر یک عیب به‌شمار آید.

درگاه‌ها


ازدواج موقت با دختر باکره در منابع روایی آمده است.[۱][۲][۳] برخی از این روایات که با سلسله سند معتبر آمده است،[۴] ازدواج با دختر باکره را در صورتی جایز دانسته که مرد با او همبستر نشود و بکارتش از بین نرود.[۵] در اینکه معنای دقیق اینگونه روایات چیست، دو دیدگاه وجود دارد:

  1. کراهت ازدواج با باکره: چنانچه در روایتی امام صادق(ع) درباره مردی که با دختر باکره ازدواج موقت کند، فرمود: «يُكْرَهُ لِلْعَيْبِ عَلَى أَهْلِهَا؛ این کار پسندیده نیست چون برای اهلش باکره نبودن عیب شمرده می‌شود.[۶]» علامه مجلسی اینگونه روایات را دلیل بر مکروه بودن ازدواج موقت با دختر باکره دانسته است.[۷]
  2. ازدواج بدون اذن پدر: اگر ازدواج با دختر باکره بدون اذن و اطلاع پدر باشد، اصل ازدواج درست است و مرد حق همبستری با دختر باکره را ندارد؛ این دیدگاه برگرفته از روایاتی است که ازدواج با باکره بدون اذن پدر را مشروط به همبستر نشدن با او دانسته است.[۸]

منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۵، ص۴۶۲.
  2. ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ دوم، ۱۴۱۳ ق، ج۳، ص۴۶۶.
  3. طوسی، محمد بن الحسن، الإستبصار فیما اختلف من الأخبار، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۹۰ ق، ج۳، ص۱۴۵.
  4. مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، ج۲۰، ص۲۵۰.
  5. امام صادق(ع) فرمود: «لَا بَأْسَ بِأَنْ يَتَمَتَّعَ بِالْبِكْرِ مَا لَمْ يُفْضِ إِلَيْهَا مَخَافَةَ كَرَاهِيَةِ الْعَيْبِ عَلَى أَهْلِهَا»: «کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۵، ص۴۶۲.»
  6. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۵، ص۴۶۲.
  7. مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، ج۲۰، ص۲۵۱.
  8. طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۷، ص۲۵۴.