قوم هود: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
قوم هود از اقوام عرب ما قبل تاریخ هستند و از آثار و اخبار آن‌ها در تاریخ، تنها داستان‌هایی بازمانده است که قابل اعتماد نیست.}}<ref>میزان الحکمه، ج۴، ص۳۰۴۸.</ref> در قرآن کریم گاه از آن‌ها به «عاد اوّلی» یاد شده است،<ref>نجم: ۵۳/ ۵۰.</ref> از همین‌جا فهمیده می‌شود که «عاد ثانیه» نیز وجود داشته‌اند که در احقاف، وادی بین عمان و سرزمین مهره ی،<ref>احقاف: ۵۶/ ۲۱.</ref> پس از قوم نوح، بوده‌اند.<ref>اعراف: ۷/ ۶۹.</ref> اوصاف آنان در قرآن کریم عبارت است از: اندام‌های کشیده و قامت‌های بلند<ref>قمر: ۵۴/ ۲۰؛ الحاقه: ۶۹/ ۷.</ref> قوی و خشن،<ref>فصلت: ۴۱/۱۵; شعراء: ۲۶/ ۱۳۰.</ref> شهرهای آباد و زمین‌های سرسبز، باغ‌ها و نخلستان‌ها و کشاورزی، و نیز آنان مقام کریم داشتند.<ref>شعراء: ۲۶/ ۱۳۰.</ref>
قوم هود از اقوام عرب ما قبل تاریخ هستند و از آثار و اخبار آن‌ها در تاریخ، تنها داستان‌هایی بازمانده است که قابل اعتماد نیست.<ref>میزان الحکمه، ج۴، ص۳۰۴۸.</ref> در قرآن کریم گاه از آن‌ها به «عاد اولی» یاد شده است،<ref>نجم: ۵۳/ ۵۰.</ref> از همین‌جا فهمیده می‌شود که «عاد ثانیه» نیز وجود داشته‌اند که در احقاف، وادی در سرزمین عربستان<ref>احقاف: ۵۶/ ۲۱.</ref>پس از قوم نوح، بوده‌اند.<ref>اعراف: ۷/ ۶۹.</ref> اوصاف آنان در قرآن کریم عبارت است از: اندام‌های کشیده و قامت‌های بلند<ref>قمر: ۵۴/ ۲۰؛ الحاقه: ۶۹/ ۷.</ref> قوی و خشن،<ref>فصلت: ۴۱/۱۵; شعراء: ۲۶/ ۱۳۰.</ref> شهرهای آباد و زمین‌های سرسبز، باغ‌ها و نخلستان‌ها و کشاورزی، و نیز آنان مقام کریم داشتند.<ref>شعراء: ۲۶/ ۱۳۰.</ref>


این قوم، در نعمت زندگی می‌کردند؛ اما رفته رفته به بت‌پرستی گراییدند و از مستکبران اطاعت نمودند؛ پس خداوند حضرت هود را فرستاد تا آنان را به راه حقّ هدایت کند و به خداپرستی دعوت نماید و از بت‌پرستی بازدارد.<ref>شعراء: ۲۶/ ۱۳۰.</ref> حضرت هود آن‌ها را بسیار موعظه کرد و راهنمایی فرمود، ولی نپذیرفتند و سرباز زدند و تنها تعداد کمی ایمان آورده و بیشتر مردم با او به دشمنی برخاستند و او را دیوانه و سفیه نامیدند و از او خواستند عذاب‌هایی را که وعده داده، نازل شود؛ خدای تبارک تعالی تند بادی فرستاد و آنان را هلاک کرد. قرآن کریم عذاب آنان را چنین بیان می‌کند: {{قرآن|وَ أَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَه (۶)سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَ ثَمَانِیَه أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَی الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَی کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَه}}<ref>الحاقه: ۶۹/ ۷.</ref> آن‌ها هشت روز و هفت شب ادامه داشت؛ پس از آن قامت‌های بلند مردم مانند نخل‌های ریشه کن شده، روی زمین افتادند.<ref>الحاقه: ۶۹/ ۷.</ref> «تندباد آنان را مانند نخل خرما از زمین ریشه کن کرد و در گوشه ای پرتاب می‌کرد.»<ref>قمر: ۵۴/ ۲۰.</ref> «سرانجام خداوند آن قوم را هلاک کرد و هود و مؤمنان را نجات داد.»<ref>هود: ۱۱/ ۵۸.</ref> حضرت امام باقر (علیه السلام) فرمود: «زمانی که عمر نوح (علیه السلام) به آخر نزدیک شد و نبوّتش پایان یافت، خداوند بر او وحی فرستاد: ای نوح! نبوّت تو به آخر رسیده است، علم]و دانشی که نزد تو است [و ایمان و اسم اکبر و میراث علم و آثار علم نبوّت را در نسل خود قرار ده.»
این قوم، در نعمت زندگی می‌کردند؛ اما رفته رفته به بت‌پرستی گراییدند و از مستکبران اطاعت نمودند؛ پس خداوند حضرت هود را فرستاد تا آنان را به راه حق هدایت کند و به خداپرستی دعوت نماید و از بت‌پرستی بازدارد.<ref>شعراء: ۲۶/ ۱۳۰.</ref> [[حضرت هود]] آن‌ها را بسیار موعظه کرد و راهنمایی فرمود، ولی نپذیرفتند و سرباز زدند و تنها تعداد کمی ایمان آورده و بیشتر مردم با او به دشمنی برخاستند و او را دیوانه و سفیه نامیدند و از او خواستند عذاب‌هایی را که وعده داده، نازل شود؛ خدای تبارک تعالی تند بادی فرستاد و آنان را هلاک کرد. قرآن کریم عذاب آنان را چنین بیان می‌کند: {{قرآن|وَ أَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَه (۶)سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَ ثَمَانِیَه أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَی الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَی کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَه}}<ref>الحاقه: ۶۹/ ۷.</ref> آن‌ها هشت روز و هفت شب ادامه داشت؛ پس از آن قامت‌های بلند مردم مانند نخل‌های ریشه کن شده، روی زمین افتادند.<ref>الحاقه: ۶۹/ ۷.</ref> «تندباد آنان را مانند نخل خرما از زمین ریشه کن کرد و در گوشه ای پرتاب می‌کرد.»<ref>قمر: ۵۴/ ۲۰.</ref> «سرانجام خداوند آن قوم را هلاک کرد و هود و مؤمنان را نجات داد.»<ref>هود: ۱۱/ ۵۸.</ref> امام باقر (ع) فرمود: «زمانی که عمر نوح (ع) به آخر نزدیک شد و نبوتش پایان یافت، خداوند بر او وحی فرستاد: ای نوح! نبوت تو به آخر رسیده است، علم]و دانشی که نزد تو است [و ایمان و اسم اکبر و میراث علم و آثار علم نبوّت را در نسل خود قرار ده.»


حضرت نوح(علیه السلام) به سام درباره ی پیامبری به نام هود، بشارت داد ]بین نوح و هود چند نسل از پیامبران فاصله است [و فرمود: خداوند پیامبری مبعوث می‌کند که هود نام دارد و قوم خود را به خداپرستی دعوت می‌نماید; اما آن‌ها پیامبر را تکذیب می‌کنند و خداوند آنان را به وسیله ی تندباد هلاک خواهد کرد. هر کس از شما هود را درک کند]مراد هر کسی از نسل شما در زمان حضرت هود است[، به او ایمان بیاورد و از او اطاعت کند تا از عذاب نجات یابد.»<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ص۱۳۶، حدیث۵.</ref>
[[حضرت نوح(ع)]] به سام درباره پیامبری به نام هود، بشارت داد. بین نوح و هود چند نسل از پیامبران فاصله است و فرمود: خداوند پیامبری مبعوث می‌کند که هود نام دارد و قوم خود را به خداپرستی دعوت می‌نماید؛ اما آن‌ها پیامبر را تکذیب می‌کنند و خداوند آنان را به وسیله ی تندباد هلاک خواهد کرد. هر کس از شما هود را درک کند]مراد هر کسی از نسل شما در زمان حضرت هود است، به او ایمان بیاورد و از او اطاعت کند تا از عذاب نجات یابد.»<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ص۱۳۶، حدیث۵.</ref>


حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمود: «وقتی حضرت هود به پیامبری مبعوث شد، گروهی از نسل سام به او ایمان آوردند و بقیه که ایمان نیاوردند، هلاک شدند. حضرت هود به پیامبری به نام صالح بشارت داد.»<ref>کافی، ج۸، ص۱۱۵، حدیث ۹۲.</ref>
[[امام صادق(ع)]] فرمود: «وقتی حضرت هود به پیامبری مبعوث شد، گروهی از نسل سام به او ایمان آوردند و بقیه که ایمان نیاوردند، هلاک شدند. حضرت هود به پیامبری به نام صالح بشارت داد.»<ref>کافی، ج۸، ص۱۱۵، حدیث ۹۲.</ref>


نکته:
<span></span>
 
اقوام بسیاری به علّت جهل و ناسپاسی، طغیان کرده‌اند و سرانجام به عذاب سخت مبتلا شده‌اند.
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۷

سؤال

قوم هود چه کسانی بوده‌اند؟

قوم هود از اقوام عرب ما قبل تاریخ هستند و از آثار و اخبار آن‌ها در تاریخ، تنها داستان‌هایی بازمانده است که قابل اعتماد نیست.[۱] در قرآن کریم گاه از آن‌ها به «عاد اولی» یاد شده است،[۲] از همین‌جا فهمیده می‌شود که «عاد ثانیه» نیز وجود داشته‌اند که در احقاف، وادی در سرزمین عربستان[۳]پس از قوم نوح، بوده‌اند.[۴] اوصاف آنان در قرآن کریم عبارت است از: اندام‌های کشیده و قامت‌های بلند[۵] قوی و خشن،[۶] شهرهای آباد و زمین‌های سرسبز، باغ‌ها و نخلستان‌ها و کشاورزی، و نیز آنان مقام کریم داشتند.[۷]

این قوم، در نعمت زندگی می‌کردند؛ اما رفته رفته به بت‌پرستی گراییدند و از مستکبران اطاعت نمودند؛ پس خداوند حضرت هود را فرستاد تا آنان را به راه حق هدایت کند و به خداپرستی دعوت نماید و از بت‌پرستی بازدارد.[۸] حضرت هود آن‌ها را بسیار موعظه کرد و راهنمایی فرمود، ولی نپذیرفتند و سرباز زدند و تنها تعداد کمی ایمان آورده و بیشتر مردم با او به دشمنی برخاستند و او را دیوانه و سفیه نامیدند و از او خواستند عذاب‌هایی را که وعده داده، نازل شود؛ خدای تبارک تعالی تند بادی فرستاد و آنان را هلاک کرد. قرآن کریم عذاب آنان را چنین بیان می‌کند: ﴿وَ أَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَه (۶)سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَ ثَمَانِیَه أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَی الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَی کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَه[۹] آن‌ها هشت روز و هفت شب ادامه داشت؛ پس از آن قامت‌های بلند مردم مانند نخل‌های ریشه کن شده، روی زمین افتادند.[۱۰] «تندباد آنان را مانند نخل خرما از زمین ریشه کن کرد و در گوشه ای پرتاب می‌کرد.»[۱۱] «سرانجام خداوند آن قوم را هلاک کرد و هود و مؤمنان را نجات داد.»[۱۲] امام باقر (ع) فرمود: «زمانی که عمر نوح (ع) به آخر نزدیک شد و نبوتش پایان یافت، خداوند بر او وحی فرستاد: ای نوح! نبوت تو به آخر رسیده است، علم]و دانشی که نزد تو است [و ایمان و اسم اکبر و میراث علم و آثار علم نبوّت را در نسل خود قرار ده.»

حضرت نوح(ع) به سام درباره پیامبری به نام هود، بشارت داد. بین نوح و هود چند نسل از پیامبران فاصله است و فرمود: خداوند پیامبری مبعوث می‌کند که هود نام دارد و قوم خود را به خداپرستی دعوت می‌نماید؛ اما آن‌ها پیامبر را تکذیب می‌کنند و خداوند آنان را به وسیله ی تندباد هلاک خواهد کرد. هر کس از شما هود را درک کند]مراد هر کسی از نسل شما در زمان حضرت هود است، به او ایمان بیاورد و از او اطاعت کند تا از عذاب نجات یابد.»[۱۳]

امام صادق(ع) فرمود: «وقتی حضرت هود به پیامبری مبعوث شد، گروهی از نسل سام به او ایمان آوردند و بقیه که ایمان نیاوردند، هلاک شدند. حضرت هود به پیامبری به نام صالح بشارت داد.»[۱۴]

منابع

  1. میزان الحکمه، ج۴، ص۳۰۴۸.
  2. نجم: ۵۳/ ۵۰.
  3. احقاف: ۵۶/ ۲۱.
  4. اعراف: ۷/ ۶۹.
  5. قمر: ۵۴/ ۲۰؛ الحاقه: ۶۹/ ۷.
  6. فصلت: ۴۱/۱۵; شعراء: ۲۶/ ۱۳۰.
  7. شعراء: ۲۶/ ۱۳۰.
  8. شعراء: ۲۶/ ۱۳۰.
  9. الحاقه: ۶۹/ ۷.
  10. الحاقه: ۶۹/ ۷.
  11. قمر: ۵۴/ ۲۰.
  12. هود: ۱۱/ ۵۸.
  13. کمال الدین و تمام النعمه، ص۱۳۶، حدیث۵.
  14. کافی، ج۸، ص۱۱۵، حدیث ۹۲.