پیش نویس:باطل‌کردن سحر به روش شیخ بهائی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
# شیخ بهایی برای ابطال سحر عملی را به [[شاه عباس صفوی]] آموخته است، این دعا را بر کف دست راست با خاک [[کربلا]] که مخلوط با آب نیسان شده باشد بنویسد :<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کلم الطیب|نام=سید عبد الحسین|نام خانوادگی=طیب|صفحه=80-82}}</ref>{{متن عربی|بسم الله الرحمن الرحیم یا من ازل السحر باعجاز موسی علیه السلام لما القی عصاه فاذا هی ثعبان مبین اَزِل عَمَّن قَصَدتُهُ سِحرَ السَّحَرَةِ و کَیدَ الفَجَرَة إنّک علی کُلِّ شئٍ قدیر}}
# شیخ بهایی برای ابطال سحر عملی را به [[شاه عباس صفوی]] آموخته است، این دعا را بر کف دست راست با خاک [[کربلا]] که مخلوط با آب نیسان شده باشد بنویسد :<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کلم الطیب|نام=سید عبد الحسین|نام خانوادگی=طیب|صفحه=80-82}}</ref>{{متن عربی|بسم الله الرحمن الرحیم یا من ازل السحر باعجاز موسی علیه السلام لما القی عصاه فاذا هی ثعبان مبین اَزِل عَمَّن قَصَدتُهُ سِحرَ السَّحَرَةِ و کَیدَ الفَجَرَة إنّک علی کُلِّ شئٍ قدیر}}
# همچنین دعای: {{متن عربی|بسم الله الرحمن الرحیم یا من ما ذل السحرة باعجاز موسی علیه السلام لما القی عصاه فاذا هی ثعبان مبین ازل عنی قصد السحرة و کید الفجرة انک علی کل شی ء قدیر}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حاشیه کلیات مجمع الدعوات|صفحه‌ها=75-76}}</ref>
# همچنین دعای: {{متن عربی|بسم الله الرحمن الرحیم یا من ما ذل السحرة باعجاز موسی علیه السلام لما القی عصاه فاذا هی ثعبان مبین ازل عنی قصد السحرة و کید الفجرة انک علی کل شی ء قدیر}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حاشیه کلیات مجمع الدعوات|صفحه‌ها=75-76}}</ref>
# همچنین هفتاد مرتبه این آیه شریفه را بر کاسه ای که آب پاک دارد بخوانند و به گوشه های محل کسب و جلوی منزل مسکونی بپاشند:{{قرآن بزرگ|یا معشرالجن والانس اِن استطعتم اَن تنفذوا من اقطارالسموات والارض فانفذوا لا تنفذون الا بسلطان
# همچنین هفتاد مرتبه این آیه شریفه را بر کاسه ای که آب پاک دارد بخوانند و به گوشه های محل کسب و جلوی منزل مسکونی بپاشند:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سرالمستتر|صفحه=۴۴}}</ref>{{قرآن بزرگ|یا معشرالجن والانس اِن استطعتم اَن تنفذوا من اقطارالسموات والارض فانفذوا لا تنفذون الا بسلطان
| سوره = الرحمن
| سوره = الرحمن
| آیه = 33
| آیه = 33

نسخهٔ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۹


سؤال

روش شیخ بهائی برای باطل کردن سحر و طلسم چیست؟

درگاه‌ها
واژه-ها.png


درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


سحر و جادو از دیرباز در فرهنگ‌های مختلف وجود داشته و همواره موضوعی بحث‌ برانگیز بوده است. شیخ بهایی، یکی از شخصیت‌های برجسته علمی و از متفکران اسلامی ایران در قرن دهم هجری در دوره صفوی است، که در مسائل مختلف از جمله علوم غریبه و باطل کردن سحر و طلسم نیز آثار زیادی دارد و به موضوع باطل‌کردن سحر نیز پرداخته است و روش‌های مختلفی برای باطل کردن سحر و طلسم‌ها پیشنهاد کرده است.

شیخ بهائی برای باطل کردن سحر تأکید زیادی بر استفاده از قرآن، اذکار، و تقویت ایمان به خداوند داشته است. او بیشتر به حل مشکلات از طریق دعا، استغاثه به خدا، و ارتقاء وضعیت روحی افراد تأکید می‌کرد.

سحر

سحر در لغت به معنی هرکاری یا چیزی است که مخفی و پنهان باشد، ولی در عرف غالباً به همان کارهای خارق‌العاده‌ای سحر می‌گویند که با استفاده از وسایل مختلف انجام می‌شود. سحر آموختنی است و منشأ سحر ابلیس یا همان شیطان است، لذا کسانی که از سحر استفاده می‌کنند، با شیاطین در ارتباط هستند.

شیخ بهایی

محمد بن عزّالدین حسین (۹۵۳ق ـ۱۰۳۱ق) متخلص به‌ بهائی و معروف به‌ شیخ بهائی و بهاءالدین عاملی، فقیه، محدث، حکیم و ریاضیدان شیعه عصر صفوی بود. شیخ بهائی بیش از ۱۰۰ کتاب در زمینه‌های مختلف تألیف کرده است و در ۱۷ محرم سال ۹۵۳ق در بعلبک به دنیا آمد.[۱]

س

روش‌های باطل‌کردن سحر

شیخ بهایی چندین روش برای باطل‌کردن سحر پیشنهاد می‌کند که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

  1. شیخ بهایی برای ابطال سحر عملی را به شاه عباس صفوی آموخته است، این دعا را بر کف دست راست با خاک کربلا که مخلوط با آب نیسان شده باشد بنویسد :[۲]«بسم الله الرحمن الرحیم یا من ازل السحر باعجاز موسی علیه السلام لما القی عصاه فاذا هی ثعبان مبین اَزِل عَمَّن قَصَدتُهُ سِحرَ السَّحَرَةِ و کَیدَ الفَجَرَة إنّک علی کُلِّ شئٍ قدیر»
  2. همچنین دعای: «بسم الله الرحمن الرحیم یا من ما ذل السحرة باعجاز موسی علیه السلام لما القی عصاه فاذا هی ثعبان مبین ازل عنی قصد السحرة و کید الفجرة انک علی کل شی ء قدیر»[۳]
  3. همچنین هفتاد مرتبه این آیه شریفه را بر کاسه ای که آب پاک دارد بخوانند و به گوشه های محل کسب و جلوی منزل مسکونی بپاشند:[۴]

    جستارهای وابسته


    منابع

    1. قمی (۱۳۸۹). وقایع الایام. ص. ۲۴۲.
    2. طیب، سید عبد الحسین. کلم الطیب. ص. ۸۰-۸۲.
    3. حاشیه کلیات مجمع الدعوات. صص. ۷۵–۷۶.
    4. سرالمستتر. ص. ۴۴.