سند روایت ما عرفناک حق معرفتک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
حدیث {{متن عربی|مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ وَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ.|ترجمه=ما تو را چنان كه حق معرفتت مى‌باشد نشناختيم، و ما تو را آن گونه كه حق عبادت تو است پرستش نكرديم.}} در برخی از کتاب‌های [[شیعه]] و [[اهل سنت]] آمده ‌است. اما این روایت تنها منسوب به [[پیامبر(ص)]] شده و در هیچ‌یک از کتاب‌ها سندی برای حدیث ذکر نکرده‌اند.
حدیث {{متن عربی|مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ وَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ.|ترجمه=ما تو را چنان كه حق معرفتت مى‌باشد نشناختيم، و ما تو را آن گونه كه حق عبادت تو است پرستش نكرديم.}} در برخی از کتاب‌های [[شیعه]] و [[اهل سنت|اهل‌سنت]] آمده ‌است. اما این روایت تنها منسوب به [[پیامبر(ص)]] است و در هیچ‌یک از کتاب‌ها [[سلسله حدیث|سندی]] برای حدیث ذکر نکرده‌اند.


منابع روایی که این حدیث را آوره اند عبارتند از:
منابع روایی که این حدیث را آورده‌اند عبارتند از:


الف: '''کتاب‌های شیعه''':  
'''کتاب‌های شیعه''':  
* علامه مجلسی در بحار الانوار؛
* [[اعتبار کتاب بحارالانوار|بحار الانوار]]<ref>مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۲۱۵.</ref> نوشته [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]]؛


* ابن ابی جمهور احسائی در عوالی اللئالی؛
* [[عوالی اللئالی (کتاب)|عوالی اللئالی]]<ref>ابن ابی‌جمهور احسائی، محمد بن زین‌الدین، عوالی اللئالي العزيزية فی الأحاديث الدينية، تحقیق مجتبی عراقی، قم، مؤسسه سيد الشهداء(ع)، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۱۳۲.</ref> نوشته [[ابن ابی‌جمهور احسایی|ابن ابی‌جمهور احسائی]]؛


* سید نعمه الله جزائری در نور البراهین؛
* [[ریاض السالکین]]<ref>سید علی‌خان شیرازی، علی بن احمد، ریاض السالکین في شرح صحیفة سید الساجدین صلوات‌ الله علیه، تحقیق محسن حسینی امینی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی،  ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۷.</ref> نوشته سید علی‌خان مدنی شیرازی.


*سید علی خان مدنی شیرازی در ریاض السالکین فی شرح صحیفه سید الساجدین.
'''کتاب‌های اهل‌سنت''':
* فیض القدیر فی شرح الجامع الصغیر<ref>مناوی، محمد بن علی، فيض القدير شرح الجامع الصغير، مصر، المكتبة التجارية الكبرى، ۱۳۵۶ق، ج۲، ص۴۱۰.</ref> نوشته مناوی؛


ب: '''کتاب‌های اهل سنت''':
*تفسیر روح المعانی<ref>آلوسی، شهاب‌الدين محمود بن عبدالله الحسينی، روح المعانی فی تفسير القرآن العظيم و السبع المثانی، تحقیق علی عبدالباری عطية، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۱۹۲.</ref> نوشته آلوسی.
* مناوی در فیض القدیر فی شرح الجامع الصغیر؛
 
*تفسیر آلوسی ج۴.


بنابراین می‌توان گفت به این دلیل که حدیث سند ندارد و در کتب معتبر وجود ندارد، این روایت از اعتبار کافی برخوردار نیست.{{پایان پاسخ}}
بنابراین می‌توان گفت به این دلیل که حدیث سند ندارد و در کتب معتبر وجود ندارد، این روایت از اعتبار کافی برخوردار نیست.{{پایان پاسخ}}
خط ۴۸: خط ۴۶:
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}


[[رده:مقالات پیشنهادی]]
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۴

سؤال

آیا حدیث «مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ وَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ.» مستند است؟

حدیث «مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ وَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ.؛ ما تو را چنان كه حق معرفتت مى‌باشد نشناختيم، و ما تو را آن گونه كه حق عبادت تو است پرستش نكرديم.» در برخی از کتاب‌های شیعه و اهل‌سنت آمده ‌است. اما این روایت تنها منسوب به پیامبر(ص) است و در هیچ‌یک از کتاب‌ها سندی برای حدیث ذکر نکرده‌اند.

منابع روایی که این حدیث را آورده‌اند عبارتند از:

کتاب‌های شیعه:

کتاب‌های اهل‌سنت:

  • فیض القدیر فی شرح الجامع الصغیر[۴] نوشته مناوی؛
  • تفسیر روح المعانی[۵] نوشته آلوسی.

بنابراین می‌توان گفت به این دلیل که حدیث سند ندارد و در کتب معتبر وجود ندارد، این روایت از اعتبار کافی برخوردار نیست.


منابع

  1. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۲۱۵.
  2. ابن ابی‌جمهور احسائی، محمد بن زین‌الدین، عوالی اللئالي العزيزية فی الأحاديث الدينية، تحقیق مجتبی عراقی، قم، مؤسسه سيد الشهداء(ع)، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۱۳۲.
  3. سید علی‌خان شیرازی، علی بن احمد، ریاض السالکین في شرح صحیفة سید الساجدین صلوات‌ الله علیه، تحقیق محسن حسینی امینی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۷.
  4. مناوی، محمد بن علی، فيض القدير شرح الجامع الصغير، مصر، المكتبة التجارية الكبرى، ۱۳۵۶ق، ج۲، ص۴۱۰.
  5. آلوسی، شهاب‌الدين محمود بن عبدالله الحسينی، روح المعانی فی تفسير القرآن العظيم و السبع المثانی، تحقیق علی عبدالباری عطية، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۱۹۲.