ستاره شعرا در سوره نجم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (A.rezapour صفحهٔ واژه شعری در سوره نجم را به ستاره شعریٰ در سوره نجم منتقل کرد)
جز (Rezapour صفحهٔ ستاره شعریٰ در سوره نجم را به ستاره شعرا در سوره نجم منتقل کرد)
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
آیه ۴۹ سوره نجم آمده است:{{قرآن|وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَی|ترجمه=و این که اوست پروردگار ستارهٔ «شعرا»|سوره=نجم|آیه=۴۹}}.  
شعریٰ، یکی از ستارگان پر نور و درخشنده است که برخی مفسران معتقدند بعضی قبایل عرب آن را می پرستیدند. در [[سوره نجم]] خداوند خود را پروردگار ستاره شعری برمی‌شمرد. این اعلام از این جهت است که شعری ستاره‌ای شناخته شده و مهم بین عموم مردم بوده است و هم اینکه گروهی از عرب مانند قبیله «خزاعه» آن را تقدیس و پرستش می‌نمودند، و اعتقاد داشتند مبدأ موجوداتی در روی زمین است. تأکید قرآن کریم روی این مسئله که خدا پروردگار شعری است، برای بیدار ساختن این گروه و همانند آن‌ها است که مخلوق را با خالق اشتباه کرده و مربوب را به جای رب قرار داده‌اند.  


تکیه ویژه بر واژهٔ «ستاره شعری» این است که، علاوه بر این که این ستاره درخشنده‌ترین ستارگان آسمان است که معمولاً به هنگام سحر در کنار صورت فلکی «جوزا» در آسمان ظاهر می‌شود و کاملاً جلب توجه می‌کند، گروهی از مشرکان عرب نیز آن را می‌پرستیدند، قرآن کریم می‌گوید: چرا شعری را می‌پرستید؟ آفریدگار و پروردگار آن را بپرستید.
== متن آیه ==
 
{{قرآن بزرگ|وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَی
ضمناً باید توجه داشت که دو ستاره در آسمان است که به نام «شعری» نامیده می‌شود، که یکی در سمت «جنوب» ظاهر می شودو به همین دلیل آن را «شعرای یمانی» می‌نامند. (زیرا یمن در جنوب جزیره عربستان است) و دیگری «شعرای شامی» که در جهت شمال قرار دارد، ولی معروف‌ترین آن، همان «شعرای یمانی» است.
| سوره = نجم
 
| آیه = ۴۹
== شگفتی‌های ستارهٔ شعری ==
| ترجمه = و این که اوست پروردگار ستارهٔ «شعرا»
این ستاره همان گونه که گفتیم درخشنده‌ترین ستارگان آسمان است و به «شعرای یمانی» معروف است. چرا که در سمت جنوب قرار دارد، و از آن جا که یمن در جنوب جزیره بود، آن را به این نام می‌نامیدند.
}}
 
گروهی از عرب مانند قبیله «خزاعه» آن را تقدیس و پرستش می‌نمودند، و اعتقاد داشتند مبدأ موجوداتی در روی زمین است، تأکید قرآن کریم روی این مسئله که خدا پروردگار شعری است، برای بیدار ساختن این گروه و همانند آن‌ها است که مخلوق را با خالق اشتباه کردهو مربوب را به جای رب قرار داده‌اند.


این ستاره که به خاطر درخشندگی فوق‌العاده اش، پادشاه ستارگان نامیده می‌شد و دارای شگفتی‌هایی است که ذیلاً به بعضی از آن‌ها اشاره می‌شود، با توجه به این که در آن روز این حقایق دربارهٔ ستارهٔ شعری ناشناخته بوده، تکیهٔ قرآن کریم روی این موضوع پر معنی است.
== ویژگی‌های ستارهٔ شعری ==
«ستاره شعری» درخشنده‌ترین ستارگان آسمان است که معمولاً به هنگام سحر در کنار صورت فلکی «جوزا» در آسمان ظاهر می‌شود و کاملاً جلب توجه می‌کند.ضمناً باید توجه داشت که دو ستاره در آسمان است که به نام «شعری» نامیده می‌شود، که یکی در سمت «جنوب» ظاهر می شودو به همین دلیل آن را «شعرای یمانی» می‌نامند. (زیرا یمن در جنوب جزیره عربستان است) و دیگری «شعرای شامی» که در جهت شمال قرار دارد، ولی معروف‌ترین آن، همان «شعرای یمانی» است.


الف) طبق تحقیقاتی که در رصدخانه‌های معروف دنیا به عمل آمده، حرارت عظیمی که در سطح شعری حکم فرما است تا ۱۲۰ هزار درجه سانتیگراد! برآورده شده.
این ستاره به خاطر درخشندگی فوق‌العاده‌اش، پادشاه ستارگان نامیده می‌شد و دارای شگفتی‌هایی است. با توجه به این که در آن روز این حقایق دربارهٔ ستارهٔ شعری ناشناخته بوده، تکیهٔ قرآن کریم روی این موضوع پر معنی است.


در حالی که حرارت سطح کره خورشید ما را فقط ۶۵۰۰ درجه می‌دانند و این تفاوت عظیم گرمای ستاره شعری را نسبت به خورشید نشان می‌دهد.
الف) طبق تحقیقاتی که در رصدخانه‌های معروف دنیا به عمل آمده، حرارت عظیمی که در سطح شعری حکم فرما است تا ۱۲۰ هزار درجه سانتیگراد! برآورده شده. در حالی که حرارت سطح کره خورشید را فقط ۶۵۰۰ درجه می‌دانند و این تفاوت عظیم گرمای ستاره شعری را نسبت به خورشید نشان می‌دهد.


ب) جرم مخصوص این ستاره در حدود ۵۰ هزار مرتبه از آب سنگین تر است؛ یعنی وزن یک لیتر آب در آن جا معادل ۵۰ تن در کره زمین خواهد بود! حال آن که در میان سیارات منظومه شمسی ما «عطارد» که از همه متکاثفتر است، جرم مخصوصش ۶ برابر آب بیشتر نیست.
ب) جرم مخصوص این ستاره در حدود ۵۰ هزار مرتبه از آب سنگین‌تر است؛ یعنی وزن یک لیتر آب در آن جا معادل ۵۰ تن در کره زمین خواهد بود! حال آن که در میان سیارات منظومه شمسی ما «عطارد» که از همه متکاثفتر است، جرم مخصوصش ۶ برابر آب بیشتر نیست.
 
با این توصیف باید دید که این ستاره شگفت‌انگیز از چه عنصری تشکیل یافته که این همه فشرده است؟


ج) ستاره شعری که در قرن ما در فصل زمستان ظاهر می‌شود، لکن در عصر منجمین قدیم مصر ظهور این کوکب با آغاز تابستان مقارن بوده، کره بسیار عظیمی است که حجم آن ۲۰ برابر کرهٔ آفتاب است و فاصله آن از ما، نسبت به فاصله خورشید از زمین فوق‌العاده زیاد است، به طوری که این فاصله را یک میلیون برابر فاصله آفتاب برآورده کرده‌اند؟ می‌دانیم سرعت سیر نور در ثانیه ۳۰۰ هزار کیلومتر است و نور آفتاب ظرف ۸ دقیقه و ۱۳ ثانیه به ما می‌رسد، در حالی که فاصله آن از ماه ۱۵ میلیون کیلومتر است، امّا اگر تعجب نکنید، نخستین شعاع کرهٔ شعری پس از حدود ۱۰ سال به ما می‌رسد! حال محاسبه کنید که فاصله اش چه اندازه است؟
ج) ستاره شعری که در قرن ما در فصل زمستان ظاهر می‌شود، لکن در عصر منجمین قدیم مصر ظهور این کوکب با آغاز تابستان مقارن بوده، کره بسیار عظیمی است که حجم آن ۲۰ برابر کرهٔ آفتاب است و فاصله آن از ما، نسبت به فاصله خورشید از زمین فوق‌العاده زیاد است، به طوری که این فاصله را یک میلیون برابر فاصله آفتاب برآورده کرده‌اند؟ می‌دانیم سرعت سیر نور در ثانیه ۳۰۰ هزار کیلومتر است و نور آفتاب ظرف ۸ دقیقه و ۱۳ ثانیه به ما می‌رسد، در حالی که فاصله آن از ماه ۱۵ میلیون کیلومتر است، امّا اگر تعجب نکنید، نخستین شعاع کرهٔ شعری پس از حدود ۱۰ سال به ما می‌رسد! حال محاسبه کنید که فاصله اش چه اندازه است؟


د) شعرای یمانی ستاره ای همراه دارد که از ستارگان مرموز آسمان است، اولین بار دانشمندی به نام «بسل» به وجود آن پی برد و این در سال ۱۸۴۴ میلادی بود، امّا در سال ۱۸۶۲ با تلسکوپ مشاهده شده، دوره گردش ستاره همراه به دور ستارهٔ اصلی ۵۰ سال است!
د) شعرای یمانی ستاره‌ای همراه دارد که از ستارگان مرموز آسمان است، اولین بار دانشمندی به نام «بسل» به وجود آن پی برد و این در سال ۱۸۴۴ میلادی بود، امّا در سال ۱۸۶۲ با تلسکوپ مشاهده شده، دوره گردش ستاره همراه به دور ستارهٔ اصلی ۵۰ سال است!<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۵۶۵.</ref>{{پایان پاسخ}}
 
این‌ها همه نشان می‌دهد که تعبیرات قرآن کریم تا چه اندازه پر معنی است و در کوچکترین تعبیراتش حقایقی نهفته شده که اگر در روز نزولش کاملاً مشخص نبوده، با گذشت زمان روشن شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۵۶۵.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


خط ۴۹: خط ۴۲:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۵۹: خط ۵۲:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۴

سؤال

منظور از واژهٔ «الشعری» در سورهٔ نجم چیست؟

شعریٰ، یکی از ستارگان پر نور و درخشنده است که برخی مفسران معتقدند بعضی قبایل عرب آن را می پرستیدند. در سوره نجم خداوند خود را پروردگار ستاره شعری برمی‌شمرد. این اعلام از این جهت است که شعری ستاره‌ای شناخته شده و مهم بین عموم مردم بوده است و هم اینکه گروهی از عرب مانند قبیله «خزاعه» آن را تقدیس و پرستش می‌نمودند، و اعتقاد داشتند مبدأ موجوداتی در روی زمین است. تأکید قرآن کریم روی این مسئله که خدا پروردگار شعری است، برای بیدار ساختن این گروه و همانند آن‌ها است که مخلوق را با خالق اشتباه کرده و مربوب را به جای رب قرار داده‌اند.

متن آیه

ویژگی‌های ستارهٔ شعری

«ستاره شعری» درخشنده‌ترین ستارگان آسمان است که معمولاً به هنگام سحر در کنار صورت فلکی «جوزا» در آسمان ظاهر می‌شود و کاملاً جلب توجه می‌کند.ضمناً باید توجه داشت که دو ستاره در آسمان است که به نام «شعری» نامیده می‌شود، که یکی در سمت «جنوب» ظاهر می شودو به همین دلیل آن را «شعرای یمانی» می‌نامند. (زیرا یمن در جنوب جزیره عربستان است) و دیگری «شعرای شامی» که در جهت شمال قرار دارد، ولی معروف‌ترین آن، همان «شعرای یمانی» است.

این ستاره به خاطر درخشندگی فوق‌العاده‌اش، پادشاه ستارگان نامیده می‌شد و دارای شگفتی‌هایی است. با توجه به این که در آن روز این حقایق دربارهٔ ستارهٔ شعری ناشناخته بوده، تکیهٔ قرآن کریم روی این موضوع پر معنی است.

الف) طبق تحقیقاتی که در رصدخانه‌های معروف دنیا به عمل آمده، حرارت عظیمی که در سطح شعری حکم فرما است تا ۱۲۰ هزار درجه سانتیگراد! برآورده شده. در حالی که حرارت سطح کره خورشید را فقط ۶۵۰۰ درجه می‌دانند و این تفاوت عظیم گرمای ستاره شعری را نسبت به خورشید نشان می‌دهد.

ب) جرم مخصوص این ستاره در حدود ۵۰ هزار مرتبه از آب سنگین‌تر است؛ یعنی وزن یک لیتر آب در آن جا معادل ۵۰ تن در کره زمین خواهد بود! حال آن که در میان سیارات منظومه شمسی ما «عطارد» که از همه متکاثفتر است، جرم مخصوصش ۶ برابر آب بیشتر نیست.

ج) ستاره شعری که در قرن ما در فصل زمستان ظاهر می‌شود، لکن در عصر منجمین قدیم مصر ظهور این کوکب با آغاز تابستان مقارن بوده، کره بسیار عظیمی است که حجم آن ۲۰ برابر کرهٔ آفتاب است و فاصله آن از ما، نسبت به فاصله خورشید از زمین فوق‌العاده زیاد است، به طوری که این فاصله را یک میلیون برابر فاصله آفتاب برآورده کرده‌اند؟ می‌دانیم سرعت سیر نور در ثانیه ۳۰۰ هزار کیلومتر است و نور آفتاب ظرف ۸ دقیقه و ۱۳ ثانیه به ما می‌رسد، در حالی که فاصله آن از ماه ۱۵ میلیون کیلومتر است، امّا اگر تعجب نکنید، نخستین شعاع کرهٔ شعری پس از حدود ۱۰ سال به ما می‌رسد! حال محاسبه کنید که فاصله اش چه اندازه است؟

د) شعرای یمانی ستاره‌ای همراه دارد که از ستارگان مرموز آسمان است، اولین بار دانشمندی به نام «بسل» به وجود آن پی برد و این در سال ۱۸۴۴ میلادی بود، امّا در سال ۱۸۶۲ با تلسکوپ مشاهده شده، دوره گردش ستاره همراه به دور ستارهٔ اصلی ۵۰ سال است![۱]


مطالعه بیشتر

۱ـ تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ج۲۲، ص۵۶۵.

۲ـ تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۹، ص۸۰.


منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۵۶۵.