پرش به محتوا

روز زینت در آیه ۵۹ سوره طه: تفاوت میان نسخه‌ها

A.ahmadi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}منظور از «یَوْمُ الزِّینَة» در آیه ۵۹ سوره طه کدام روز است؟
{{سوال}}
منظور از «یَوْمُ الزِّینَة؛ روز زینت» در آیه ۵۹ سوره طه کدام روز است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}'''یَوْمُ الزِّینَة'''  
{{پاسخ}}
[[پرونده:Image 2021-08-09 09-30-03.png|بندانگشتی|نگاره‌ای از روز شم النسیم یکی از اعیاد باستانی مصر، که برخی آن را همان «روز زینت» دانسته‌اند. ]]
{{درگاه|قرآن}}
 
'''روز زینت در آیه ۵۹ سوره طه''' یا  '''یَوْمُ الزِّینَة''' روز عید  در [[مصر|مصر باستان]] است که [[حضرت موسی(ع)]] در آن روز با [[معجزه عصا|معجزه تبدیل عصا به مار]]، بر ساحرانِ [[فرعون]] پیروز شد. در تاریخِ دقیق و مناسبت آن، اختلاف‌نظر است. ابن ایاس تاریخ‌نگار مصری (متوفی ۹۰۸ق) روز زینت را روز آغازینِ سالِ مصریان دانسته است.


== آیه و ترجمه ==
== آیه و ترجمه ==
{{قرآن بزرگ|قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى
{{قرآن بزرگ|قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًی
| 8 =
| سوره = طه
| سوره = طه
| آیه = ۵۹
| آیه = ۵۹
خط ۱۴: خط ۱۷:
}}
}}


== تعیین وعده‌گاه توسط حضرت موسی و فرعون ==
== شرح و تفسیر آیه ==
بر اساس [[قرآن]]، [[حضرت موسی(ع)]] به دستور خدا نزد [[فرعون]] رفت و او را با [[معجزه|معجزاتی]] که خدا به او داده بود به پرستش خداوند دعوت کرد. فرعون معجزات موسی(ع) را نپذیرفته و آنها را [[سحر]] دانست. او از موسی خواست تاریخ و مکانی تعیین کند تا در آن، فرعون نیز ساحران خود را بیاورد. موسی «یَوْمُ الزّینَة؛ روز زینت» را برای این منظور تعیین کرد.<ref>برداشت از آیات ۶۰–۵۶ سوره طه.</ref>
آیه مورد بحث میان آیاتی قرار گرفته که اشاره به داستان [[حضرت موسی(ع)]] و [[فرعون]] دارد. براساس این [[آیات]]، [[خداوند]] به حضرت موسی(ع) دستور داده بود برای ارشاد و [[هدایت]] فرعون به سوی او برود. حضرت در برابر فرعون معجزاتی ارائه می‌کند، اما فرعون طغيانگر، مستكبر و لجوج در برابر معجزات، موسی(ع) را متهم می‌کند که: «ای موسی! آيا آمده‏ای ما را از سرزمين و وطنمان با سحرت بيرون كنی؟» <ref>سوره طه، آیات۵۷-۴۲.</ref>سپس اضافه كرد: گمان نكن ما قادر نيستيم همانند اين سحرهای تو را بياوريم، يقينا بدان به همين زودی سحری همانند آن برای تو خواهيم آورد: {{قرآن|فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ|سوره=طه|آیه=۵۸}} و برای اينكه قاطعيت بيشتری نشان دهد گفت: «هم اكنون تاريخش را معين كن، بايد ميان ما و تو وعده‏ای باشد كه نه ما از آن تخلف كنيم و نه تو از آن، آن هم در مكانی كه نسبت به همگان يكسان باشد: {{قرآن|فَاجْعَلْ بَيْنَنا وَ بَيْنَكَ مَوْعِداً لا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَ لا أَنْتَ مَكاناً سُوىً|سوره=طه|آیه=۵۸}}
 
حضرت موسی(ع) بدون آنکه خونسردی خود را از دست بدهد و از جنجال فرعون هراسی به دل راه دهد با صراحت و قاطعيت گفت: «من هم آماده‏‌ام، هم اكنون روز و ساعت آن را تعيين كنم، ميعاد ما و شما روز زينت (روز عيد) است، مشروط بر اينكه مردم همگی هنگامی كه روز بالا می‌‏آيد در محل جمع شوند: {{قرآن|قالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَ أَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى|سوره=طه|آیه=۵۹}}
 
تعبير {{قرآن|يَوْمُ الزِّينَةِ}} (روز زينت) مسلما اشاره به يك روز عيد بوده كه نمی‏‌توانيم دقيقا آن را تعيين كنيم، ولی مهم آن است كه مردم در آن روز كسب و كار خود را تعطيل می‌كردند و آماده شركت در چنين برنامه‌‏ای بودند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه|سال=1374|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|ناشر=تهران، دار الكتب الإسلامیه|جلد=13|صفحه=227 ـ 231}}</ref>


== روز عید مصریان ==
== روز عید مصریان ==
به اعتقاد برخی [[مفسران]]، «یَوْمُ الزِّینَة؛ روز زینت» در آیه ۵۹ [[سوره طه]]، روز عید برای [[مصر|مصریان]] بوده است. در اینکه مناسبت این روز چه بوده یا مردم در آن چه کاری انجام می‌دادند اختلاف‌نظر است. زینت کردن مردم در این روز، روز نو سال، روز بازار و روز دهم ماه، برخی از احتمالات است. مردم در روز زینت، در یک مکانی جمع می‌شدند.<ref>نگاه کنید به فخر رازی، محمد، مفاتیح الغیب‏، بیروت، دار احیاء التراث العربی‏، چاپ سوم‏، ۱۴۲۰ ق‏، ج‏۲۲، ص۶۴؛ ماوردی، علی، النکت و العیون، بیروت، ‏دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ج۳، ص۴۰۹؛ بیضاوی، عبد الله، أنوار التنزیل و أسرار التأویل‏، بیروت، ‏دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ‏ج۳، ص۳۱؛ طبری، ابو جعفر محمد، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ‏دار المعرفه‏، چاپ اول، ۱۴۱۲ ق، ‏ج‏۱۶، ص۱۳۵.</ref> بر اساس [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، مردم کسب و کار خود را در این روز تعطیل می‌کردند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، ‏دار الکتب الإسلامیه ‏، چاپ اول، ۱۳۷۴ش‏، ‏ج‏۱۳، ص۲۳۱.</ref>
به اعتقاد برخی مفسران، {{قرآن|یَوْمُ الزِّینَة}}؛ در آیه ۵۹ [[سوره طه]]، روز عید برای [[مصر|مصریان]] بود. در اینکه مناسبت این روز چه بوده یا مردم در آن چه کاری انجام می‌دادند، اختلاف‌نظر است. زینت کردن مردم در این روز، روز نو سال، روز بازار و روز دهم ماه، برخی از احتمالات است. مردم در روز زینت، در یک مکانی جمع می‌شدند،<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مفاتیح الغیب|سال=1420|نام=ابوعبدالله محمد بن عمر|نام خانوادگی=فخررازی|ناشر=بیروت، داراحیاء التراث العربی|جلد=22|صفحه=64}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جامع البیان فی تفسیر القرآن|سال=1412|نام=ابو جعفر محمد|نام خانوادگی=طبری|ناشر=بیروت، ‏دار المعرفه|جلد=16|صفحه=135}}</ref> و کسب و کار خود را در این روز تعطیل می‌کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه|سال=1374|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|ناشر=تهران، ‏دار الکتب الإسلامیه|جلد=13|صفحه=231}}</ref>


روز زینت میان مردم مصر مشهور بوده<ref>قمی مشهدی محمد، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، ‏تهران، سازمان چاپ وانتشارات وزارت ارشاد اسلامی‌چاپ اول‏، ۱۳۶۸ ش، ج‏۸، ص۳۲۴؛ سیوطی، عبدالرحمن، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ اول‏، ۱۴۰۴ ق، ج۴، ص۳۰۳؛ فیض کاشانی، محسن‏، تفسیر الصافی، تهران، ‏انتشارات الصدر، چاپ دوم‏، ۱۴۱۵ ق، ج‏۳، ص۳۱۰؛ ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمد، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن‏، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۲۲ ق، ‏ج‏۶، ص۲۴۹.</ref> و از سیاق آیه استفاده شده مردم در آن روز خود را زینت کرده و بازارها را آذین می‌بستند.<ref>رک: طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، ‏دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ ش، ج۱۴، ص۲۴۰؛ طبرسی، فضل، ‏مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ترجمه: گروهی مترجمان، تهران‏، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۶۰ ش‏، ج‏۱۶، ص۴۱؛ طوسی، محمد، التبیان فی تفسیر القرآن‏، بیروت، ‏دار احیاء التراث العربی‏، چاپ اول‏، ج‏۷، ص۱۸۱.</ref> به گفته ابن ایاس تاریخ‌نگار مصری (۸۵۲- ۹۰۸ ق)، عادت مصریان در مصر باستان بر این بود که در ماه «توت» به زبان قبطی و «ایلول» به زبان عبری عید می‌گرفتند. این ماه شروع تاریخ آنها بود و این روز، آغازین و نو شمرده می‌شد.<ref>ابن ایاس، محمد، نزهه الأمم فی العجائب و الحکم، قاهره، مکتبه المدبولی، چاپ اول، ۱۹۹۵م، ص۲۴۵.</ref>
روز زینت میان مردم مصر مشهور بوده<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الدرالمنثور فی تفسیر المأثور|سال=1404|نام=عبدالرحمن|نام خانوادگی=سیوطی|ناشر=قم، کتابخانه مرعشی نجفی|جلد=4|صفحه=303}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر صافی|سال=1415|نام=ملا محسن|نام خانوادگی=فیض کاشانی|ناشر=تهران، ‏انتشارات صدر|جلد=3|صفحه=310}}</ref> و از آیه استفاده شده که مردم در آن روز، خود را زینت کرده و بازارها را آذین می‌بستند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=التبیان فی تفسیر القرآن|نام=محمد بن حسن|نام خانوادگی=طوسی|ناشر=بیروت، ‏دار احیاء التراث العربی|جلد=7|صفحه=181}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ترجمه المیزان فی تفسیر القرآن|سال=1374|نام=سید محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|ناشر=قم، ‏دفتر انتشارات اسلامی|جلد=14|صفحه=240}}</ref> به گفته ابن ایاس تاریخ‌نگار مصری (۹۰۸ق)، عادت مصریان در مصر باستان بر این بود که روز زینت، روز آغازین ماه ابتدای سال آن‌ها بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نزهه الأمم فی العجائب و الحکم|سال=1995|نام=محمد|نام خانوادگی=ابن ایاس|ناشر=قاهره، مکتبه المدبولی|صفحه=245}}</ref>


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
خط ۲۸: خط ۳۵:


{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۱ = مفردات قرآن
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}


{{تکمیل مقاله
{{ارزیابی
  | شناسه =
  | شناسه = شد
  | تیترها =
  | عکس = شد
  | ویرایش =
  | درگاه = شد
  | لینک‌دهی =
  | ادبیات = شد
  | ناوبری =
  | پیوند = شد
  | نمایه =
  | ناوبری = شد
  | تغییر مسیر =
  | تغییرمسیر = شد
  | بازبینی =
  | ارجاعات = <!--خالی | شد-->
| ارجاعات =
  | ارزیابی کمی = شد
  | بازبینی نویسنده =  
  | ارزیابی کیفی = شد
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت =
  | کیفیت = خوب
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۸

سؤال

منظور از «یَوْمُ الزِّینَة؛ روز زینت» در آیه ۵۹ سوره طه کدام روز است؟


نگاره‌ای از روز شم النسیم یکی از اعیاد باستانی مصر، که برخی آن را همان «روز زینت» دانسته‌اند.
درگاه‌ها


روز زینت در آیه ۵۹ سوره طه یا یَوْمُ الزِّینَة روز عید در مصر باستان است که حضرت موسی(ع) در آن روز با معجزه تبدیل عصا به مار، بر ساحرانِ فرعون پیروز شد. در تاریخِ دقیق و مناسبت آن، اختلاف‌نظر است. ابن ایاس تاریخ‌نگار مصری (متوفی ۹۰۸ق) روز زینت را روز آغازینِ سالِ مصریان دانسته است.

آیه و ترجمه

شرح و تفسیر آیه

آیه مورد بحث میان آیاتی قرار گرفته که اشاره به داستان حضرت موسی(ع) و فرعون دارد. براساس این آیات، خداوند به حضرت موسی(ع) دستور داده بود برای ارشاد و هدایت فرعون به سوی او برود. حضرت در برابر فرعون معجزاتی ارائه می‌کند، اما فرعون طغيانگر، مستكبر و لجوج در برابر معجزات، موسی(ع) را متهم می‌کند که: «ای موسی! آيا آمده‏ای ما را از سرزمين و وطنمان با سحرت بيرون كنی؟» [۱]سپس اضافه كرد: گمان نكن ما قادر نيستيم همانند اين سحرهای تو را بياوريم، يقينا بدان به همين زودی سحری همانند آن برای تو خواهيم آورد: ﴿فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ(طه:۵۸) و برای اينكه قاطعيت بيشتری نشان دهد گفت: «هم اكنون تاريخش را معين كن، بايد ميان ما و تو وعده‏ای باشد كه نه ما از آن تخلف كنيم و نه تو از آن، آن هم در مكانی كه نسبت به همگان يكسان باشد: ﴿فَاجْعَلْ بَيْنَنا وَ بَيْنَكَ مَوْعِداً لا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَ لا أَنْتَ مَكاناً سُوىً(طه:۵۸)

حضرت موسی(ع) بدون آنکه خونسردی خود را از دست بدهد و از جنجال فرعون هراسی به دل راه دهد با صراحت و قاطعيت گفت: «من هم آماده‏‌ام، هم اكنون روز و ساعت آن را تعيين كنم، ميعاد ما و شما روز زينت (روز عيد) است، مشروط بر اينكه مردم همگی هنگامی كه روز بالا می‌‏آيد در محل جمع شوند: ﴿قالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَ أَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى(طه:۵۹)

تعبير ﴿يَوْمُ الزِّينَةِ (روز زينت) مسلما اشاره به يك روز عيد بوده كه نمی‏‌توانيم دقيقا آن را تعيين كنيم، ولی مهم آن است كه مردم در آن روز كسب و كار خود را تعطيل می‌كردند و آماده شركت در چنين برنامه‌‏ای بودند.[۲]

روز عید مصریان

به اعتقاد برخی مفسران، ﴿یَوْمُ الزِّینَة؛ در آیه ۵۹ سوره طه، روز عید برای مصریان بود. در اینکه مناسبت این روز چه بوده یا مردم در آن چه کاری انجام می‌دادند، اختلاف‌نظر است. زینت کردن مردم در این روز، روز نو سال، روز بازار و روز دهم ماه، برخی از احتمالات است. مردم در روز زینت، در یک مکانی جمع می‌شدند،[۳][۴] و کسب و کار خود را در این روز تعطیل می‌کردند.[۵]

روز زینت میان مردم مصر مشهور بوده[۶][۷] و از آیه استفاده شده که مردم در آن روز، خود را زینت کرده و بازارها را آذین می‌بستند.[۸][۹] به گفته ابن ایاس تاریخ‌نگار مصری (۹۰۸ق)، عادت مصریان در مصر باستان بر این بود که روز زینت، روز آغازین ماه ابتدای سال آن‌ها بود.[۱۰]


منابع

  1. سوره طه، آیات۵۷-۴۲.
  2. مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج۱۳. تهران، دار الكتب الإسلامیه. ص۲۲۷ ـ ۲۳۱.
  3. فخررازی، ابوعبدالله محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب. ج۲۲. بیروت، داراحیاء التراث العربی. ص۶۴.
  4. طبری، ابو جعفر محمد (۱۴۱۲). جامع البیان فی تفسیر القرآن. ج۱۶. بیروت، ‏دار المعرفه. ص۱۳۵.
  5. مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج۱۳. تهران، ‏دار الکتب الإسلامیه. ص۲۳۱.
  6. سیوطی، عبدالرحمن (۱۴۰۴). الدرالمنثور فی تفسیر المأثور. ج۴. قم، کتابخانه مرعشی نجفی. ص۳۰۳.
  7. فیض کاشانی، ملا محسن (۱۴۱۵). تفسیر صافی. ج۳. تهران، ‏انتشارات صدر. ص۳۱۰.
  8. طوسی، محمد بن حسن. التبیان فی تفسیر القرآن. ج۷. بیروت، ‏دار احیاء التراث العربی. ص۱۸۱.
  9. طباطبایی، سید محمد حسین (۱۳۷۴). ترجمه المیزان فی تفسیر القرآن. ج۱۴. قم، ‏دفتر انتشارات اسلامی. ص۲۴۰.
  10. ابن ایاس، محمد (۱۹۹۵). نزهه الأمم فی العجائب و الحکم. قاهره، مکتبه المدبولی. ص۲۴۵.