من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Rezapour صفحهٔ متن کامل روایت من علمنی حرفا را به روایت من علمنی حرفا منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
از [[حضرت علی | از [[حضرت علی(ع)]] نقل شده است که فرمود: | ||
«مَن عَلَّمَنی حَرفاً کُنتُ لَهُ عَبداً؛ هر کس حرفی به من بیاموزد، من بنده او هستم.»<ref>قبانچی، حسن سید علی. شرح رساله الحقوق امام زین العابدین(ع) قم، اسماعلیان، ۱۴۰۶ق، ص۴۰۹.</ref> | «مَن عَلَّمَنی حَرفاً کُنتُ لَهُ عَبداً؛ هر کس حرفی به من بیاموزد، من [[بنده]] او هستم.»<ref>قبانچی، حسن سید علی. شرح رساله الحقوق امام زین العابدین(ع) قم، اسماعلیان، ۱۴۰۶ق، ص۴۰۹.</ref> | ||
درجای دیگر این [[روایت]] با عبارت | درجای دیگر این [[روایت]] با عبارت متفاوتی آمده است: «مَن عَلَّمَنی حَرفاً فَقَد صَیَّرَنی عَبداً؛ هر کس حرفی برای من بیاموزد، مرا [[بنده]] خود کرده است.»<ref>نراقی، محمد مهدی، جامع السعادات، نجف، دارالنعمان للطباعه و النشر، بی تا، ج۳، ص۱۱۲.</ref> | ||
این سخن در بیان عظمت [[معلم]] بیان شده است؛ زیرا بندگی مخصوص خداوند | این سخن در بیان عظمت [[معلم]] بیان شده است؛ زیرا بندگی مخصوص [[خداوند خدا|خداوند]] است، اما امام(ع) این بنده بودن را برای معلم جایز دانسته‌اند. معلم خلیفه [[خدا]] برای مردم است و با آموزش دادن [[انسان]]، در واقع او را به بندگی خداوند نزدیک می‌سازد.<ref>قبانچی، حسن سید علی، شرح رساله الحقوق امام زین العابدین(ع)، ص۴۰۹.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۳۳
سؤال
متن کامل حدیث امام علی(ع) که فرمود: (اگر کسی به من سخنی بیاموزد من را بنده خود کرده است) چیست؟
از حضرت علی(ع) نقل شده است که فرمود:
«مَن عَلَّمَنی حَرفاً کُنتُ لَهُ عَبداً؛ هر کس حرفی به من بیاموزد، من بنده او هستم.»[۱]
درجای دیگر این روایت با عبارت متفاوتی آمده است: «مَن عَلَّمَنی حَرفاً فَقَد صَیَّرَنی عَبداً؛ هر کس حرفی برای من بیاموزد، مرا بنده خود کرده است.»[۲]
این سخن در بیان عظمت معلم بیان شده است؛ زیرا بندگی مخصوص خداوند است، اما امام(ع) این بنده بودن را برای معلم جایز دانسته‌اند. معلم خلیفه خدا برای مردم است و با آموزش دادن انسان، در واقع او را به بندگی خداوند نزدیک می‌سازد.[۳]