و لاتجسسوا: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }} | {{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
}}'''وَ لا تَجَسَّسُوا''' به معنای «پرهیز از تجسس در زندگی دیگران» بخشی از آیه ۱۲ سوره حجرات است. | }}'''وَ لا تَجَسَّسُوا''' به معنای «پرهیز از تجسس در زندگی دیگران» بخشی از آیه ۱۲ سوره حجرات است. | ||
==بیان آیه== | == بیان آیه == | ||
آیه ۱۲ سوره حجرات | آیه ۱۲ سوره حجرات احکام سهگانه اجتناب از گمان بد، تجسس و غیبت آمده است. در این آیه نخست میفرماید:" ای کسانی که ایمان آوردهاید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است.<ref>تفسیر نمونه، ج22، ص: 181</ref> | ||
</ref> | منظور از" کَثِیراً مِنَ الظَّنِ" گمانهای بد است که نسبت به گمانهای خوب در میان مردم بیشتر است لذا از آن تعبیر به کثیر شده و گرنه" حسن ظن و گمان خیر" نه تنها ممنوع نیست بلکه مستحسن است، چنانکه قرآن مجید در آیه ۱۲ سوره نور میفرماید.<ref>تفسیر نمونه، ج22، ص: 182</ref> | ||
سپس در دستور بعد مساله «نهی از تجسس» را مطرح کرده، میفرماید: «و هرگز در کار دیگران تجسس نکنید» (وَ لا تَجَسَّسُوا).<ref>تفسیر نمونه، ج22، ص: ۱۸۳.</ref> | |||
</ref> | در حقیقت گمان بد عاملی است برای جستجوگری، و جستجوگری عاملی است برای کشف اسرار و رازهای نهانی مردم، و اسلام هرگز اجازه نمیدهد که رازهای خصوصی آنها فاش شود. و به تعبیر دیگر اسلام میخواهد مردم در زندگی خصوصی خود از هر نظر در امنیت باشند. بدیهی است اگر اجازه داده شود هر کس به جستجوگری درباره دیگران برخیزد حیثیت و آبروی مردم بر باد میرود، و جهنمی به وجود میآید که همه افراد اجتماع در آن معذب خواهند بود. البته این دستور منافاتی با وجود دستگاههای اطلاعاتی در حکومت اسلامی برای مبارزه با توطئهها نخواهد داشت ولی این بدان معنی نیست که این دستگاهها حق دارند در زندگی خصوصی مردم جستجوگری کنند. و بالآخره در سومین و آخرین دستور که در حقیقت معلول و نتیجه دو برنامه قبل است میفرماید: «هیچکدام از شما دیگری را غیبت نکند» (وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً). و به این ترتیب گمان بد سرچشمه تجسس، و تجسس موجب افشای عیوب و اسرار پنهانی، و آگاهی بر این امور سبب غیبت میشود که اسلام از معلول و علت همگی نهی کرده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج22، ص: 184</ref> | ||
== متن و ترجمه آیه == | |||
{{قرآن بزرگ|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضًا ۚ أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِیمٌ | |||
==متن و ترجمه آیه== | |||
{{قرآن بزرگ| | |||
| سوره = حجرات | | سوره = حجرات | ||
| آیه = ۱۲ | | آیه = ۱۲ | ||
| ترجمه = | | ترجمه = ای کسانی که ایمان آوردهاید، از گمان فراوان بپرهیزید؛ زیرا پارهای از گمانها در حد گناه است. و در کارهای پنهانی یکدیگر جست و جو مکنید. و از یکدیگر غیبت مکنید. آیا هیچیک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ پس آن را ناخوش خواهید داشت. و از خدا بترسید، زیرا خدا توبهپذیر و مهربان است. | ||
}} | }} | ||
==حرمت تجسس در زندگی دیگران== | == حرمت تجسس در زندگی دیگران == | ||
قرآن با صراحت تمام تجسس را در | قرآن با صراحت تمام تجسس را در آیه فوق منع نموده، و از آنجا که هیچگونه قید و شرطی برای آن قائل نشده نشان میدهد که جستجوگری در کار دیگران و تلاش برای افشای اسرار آنها گناه است، ولی البته قرائنی که در داخل و خارج آیه است نشان میدهد که این حکم مربوط به زندگی شخصی و خصوصی افراد است، و در زندگی اجتماعی تا آنجا که تأثیری در سرنوشت جامعه نداشته باشد نیز این حکم صادق است.<ref>تفسیر نمونه، ج22، ص: 187</ref> | ||
</ref> | |||
</ref> | اما روشن است آنجا که ارتباطی با سرنوشت دیگران و کیان جامعه پیدا میکند مسئله شکل دیگری به خود میگیرد، لذا شخص پیغمبر ص مأمورانی برای جمعآوری اطلاعات قرار داده بود که از آنها بعنوان «عیون» تعبیر میشود، تا آنچه را ارتباط با سرنوشت جامعه اسلامی در داخل و خارج داشت برای او گرد آوری کنند.<ref>تفسیر نمونه، ج22، ص: 188</ref> | ||
کلمه" تجسس"- با جیم- به معنای پیگیری و تفحص از امور مردم است، اموری که مردم عنایت دارند پنهان بماند و تو آنها را پیگیری کنی تا خبردار شوی. کلمه" تحسس"- با حاء بی نقطه- نیز همین معنا را میدهد، با این تفاوت که تجسس- با جیم- در شر استعمال میشود، و تحسس- با حاء- در خیر به کار میرود، و به همین جهت بعضی گفتهاند: معنای آیه این است که: دنبال عیوب مسلمانان را نگیرید، و در این مقام بر نیایید که اموری را که صاحبانش میخواهند پوشیده بماند تو آنها را فاش سازی.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج18، ص: 323.</ref> | |||
تفحص از خلوات و | تفحص از خلوات و کارهای پنهان مردم است برای اطلاع از آنها که شرعاً حرام است ولی اگر مسئله توطئه بر علیه حکومت اسلامی و مانند آن باشد، تجسس واجب است.<ref>قرشی بنابی، علیاکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، ۱۳۷۵ش، ج۱۰، ص۲۸۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} |
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۴
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
وَ لا تَجَسَّسُوا در کدام آیه قرآن آمده و به چه معناست؟
مشخصات آیه | |
---|---|
واقع در سوره | حجرات |
شماره آیه | ۱۲ |
جزء | ۱۰ |
موضوع | اخلاق |
وَ لا تَجَسَّسُوا به معنای «پرهیز از تجسس در زندگی دیگران» بخشی از آیه ۱۲ سوره حجرات است.
بیان آیه
آیه ۱۲ سوره حجرات احکام سهگانه اجتناب از گمان بد، تجسس و غیبت آمده است. در این آیه نخست میفرماید:" ای کسانی که ایمان آوردهاید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است.[۱]
منظور از" کَثِیراً مِنَ الظَّنِ" گمانهای بد است که نسبت به گمانهای خوب در میان مردم بیشتر است لذا از آن تعبیر به کثیر شده و گرنه" حسن ظن و گمان خیر" نه تنها ممنوع نیست بلکه مستحسن است، چنانکه قرآن مجید در آیه ۱۲ سوره نور میفرماید.[۲]
سپس در دستور بعد مساله «نهی از تجسس» را مطرح کرده، میفرماید: «و هرگز در کار دیگران تجسس نکنید» (وَ لا تَجَسَّسُوا).[۳]
در حقیقت گمان بد عاملی است برای جستجوگری، و جستجوگری عاملی است برای کشف اسرار و رازهای نهانی مردم، و اسلام هرگز اجازه نمیدهد که رازهای خصوصی آنها فاش شود. و به تعبیر دیگر اسلام میخواهد مردم در زندگی خصوصی خود از هر نظر در امنیت باشند. بدیهی است اگر اجازه داده شود هر کس به جستجوگری درباره دیگران برخیزد حیثیت و آبروی مردم بر باد میرود، و جهنمی به وجود میآید که همه افراد اجتماع در آن معذب خواهند بود. البته این دستور منافاتی با وجود دستگاههای اطلاعاتی در حکومت اسلامی برای مبارزه با توطئهها نخواهد داشت ولی این بدان معنی نیست که این دستگاهها حق دارند در زندگی خصوصی مردم جستجوگری کنند. و بالآخره در سومین و آخرین دستور که در حقیقت معلول و نتیجه دو برنامه قبل است میفرماید: «هیچکدام از شما دیگری را غیبت نکند» (وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً). و به این ترتیب گمان بد سرچشمه تجسس، و تجسس موجب افشای عیوب و اسرار پنهانی، و آگاهی بر این امور سبب غیبت میشود که اسلام از معلول و علت همگی نهی کرده است.[۴]
متن و ترجمه آیه
﴿ | یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضًا ۚ أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِیمٌ
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از گمان فراوان بپرهیزید؛ زیرا پارهای از گمانها در حد گناه است. و در کارهای پنهانی یکدیگر جست و جو مکنید. و از یکدیگر غیبت مکنید. آیا هیچیک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ پس آن را ناخوش خواهید داشت. و از خدا بترسید، زیرا خدا توبهپذیر و مهربان است. حجرات:۱۲ |
﴾ |
حرمت تجسس در زندگی دیگران
قرآن با صراحت تمام تجسس را در آیه فوق منع نموده، و از آنجا که هیچگونه قید و شرطی برای آن قائل نشده نشان میدهد که جستجوگری در کار دیگران و تلاش برای افشای اسرار آنها گناه است، ولی البته قرائنی که در داخل و خارج آیه است نشان میدهد که این حکم مربوط به زندگی شخصی و خصوصی افراد است، و در زندگی اجتماعی تا آنجا که تأثیری در سرنوشت جامعه نداشته باشد نیز این حکم صادق است.[۵]
اما روشن است آنجا که ارتباطی با سرنوشت دیگران و کیان جامعه پیدا میکند مسئله شکل دیگری به خود میگیرد، لذا شخص پیغمبر ص مأمورانی برای جمعآوری اطلاعات قرار داده بود که از آنها بعنوان «عیون» تعبیر میشود، تا آنچه را ارتباط با سرنوشت جامعه اسلامی در داخل و خارج داشت برای او گرد آوری کنند.[۶]
کلمه" تجسس"- با جیم- به معنای پیگیری و تفحص از امور مردم است، اموری که مردم عنایت دارند پنهان بماند و تو آنها را پیگیری کنی تا خبردار شوی. کلمه" تحسس"- با حاء بی نقطه- نیز همین معنا را میدهد، با این تفاوت که تجسس- با جیم- در شر استعمال میشود، و تحسس- با حاء- در خیر به کار میرود، و به همین جهت بعضی گفتهاند: معنای آیه این است که: دنبال عیوب مسلمانان را نگیرید، و در این مقام بر نیایید که اموری را که صاحبانش میخواهند پوشیده بماند تو آنها را فاش سازی.[۷]
تفحص از خلوات و کارهای پنهان مردم است برای اطلاع از آنها که شرعاً حرام است ولی اگر مسئله توطئه بر علیه حکومت اسلامی و مانند آن باشد، تجسس واجب است.[۸]
منابع
- ↑ تفسیر نمونه، ج22، ص: 181
- ↑ تفسیر نمونه، ج22، ص: 182
- ↑ تفسیر نمونه، ج22، ص: ۱۸۳.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج22، ص: 184
- ↑ تفسیر نمونه، ج22، ص: 187
- ↑ تفسیر نمونه، ج22، ص: 188
- ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج18، ص: 323.
- ↑ قرشی بنابی، علیاکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، ۱۳۷۵ش، ج۱۰، ص۲۸۱.