شاگردی پیشوایان مذاهب اهل‌سنت نزد امام صادق(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(←‏مطالعه بیشتر: اصلاح ارقام)
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
پیشوایان مذاهب چهارگانهٔ اهل‌سنت چگونه درمحضر امام صادق(ع) شاگردی کرده‌اند؟
پیشوایان مذاهب چهارگانهٔ اهل‌سنت چگونه درمحضر امام صادق(ع) شاگردی کرده‌اند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
در پاسخ به قسمت اوّل سؤال، آنچه در تاریخ و کتب فقهی اهل سنّت خصوصاً کتب روایی آن‌ها نقل شده است. این مطلب یقینی است که ائمه مذاهب اربعه اهل سنّت (و بسیاری از شیوخ و بزرگان این مذاهب) بدون واسطه یا با واسطه از محضر مبارک امام صادق -علیه السلام- استفاده کرده‌اند.
پیشوایان مذاهب چهارگانه فقهی اهل‌سنت، با واسطه و بی واسطه، نزد [[امام صادق(ع)]] شاگردی کرده‌اند. ابوحنیفه، مؤسس مذهب فقهی حنفی، مالک بن انس، پیشوای مالکیان، محمد بن ادریس شافعی، بنیان‌گذار مکتب فقهی شافعی و احمد بن حنبل، پیشوای حنبلیان، بی واسطه و با واسطه شاگرد امام صادق(ع) بوده‌اند.


== ابوحنیفه مؤسس مکتب فقهی حنفی ==
ابوحنیفه از معاصران و شاگرد امام صادق(ع) بوده است و از او نقل حدیث کرده است. [[مالک بن انس]] شاگرد امام صادق(ع) بوده و در کتاب خود روایاتی، به‌طور مستقیم، از امام صادق(ع) نقل کرده است. محمد بن ادریس شافعی شاگرد مالک بن انس بوده و از طریق او و دیگران روایاتی از امام صادق(ع) نقل کرده است. احمد بن حنبل شاگرد شافعی بوده و با دو واسطه از امام صادق) حدیث نقل کرده است.  
در رأس این پیشوایان «ابوحنیفه» قرار دارد، ابوحنیفه (متوفی ۱۵۰ هـ) که از معاصران امام صادق -علیه السلام- بوده است، و افتخار به شاگردی امام صادق -علیه السلام- می‌کرده و او را استاد بدون واسطه خویش می‌دانست. در جامع المسانید ابوحنیفه که مشتمل بر ۱۴ کتاب حدیث است، روایاتی که به ابوحنیفه منتهی می‌شود جمع‌آوری شده است؛ و در آن روایاتی وجود دارد که مضمون آن‌ها دلالت بر استفاده علمی ابوحنیفه نزد امام محمدباقر -علیه السلام- و حضرت صادق -علیه السلام- دارد. ابوحنیفه امام صادق -علیه السلام- را اعلم و افقه از همه می‌دانست، و از او نقل شده است که: «ما رأیت افقه من جعفر بن محمد» «من از جعفر بن محمد (امام صادق -علیه السلام-)فقیه‌تر ندیدم.»<ref>ذهبی، تذکره الحفاظ، بیروت، دار احیاء التراث، ج۱، ص۱۶۶، و جامع الاسانید ابی حنیفه، ج۱، ص۲۲۲.</ref> و نیز از ابوحنیفه نقل شده است که می‌گفت: «لولا السنتان لهلک نعمان» اگر دو سال نبود «نعمان» (نام ابوحنیفه، نعمان بن ثابت می‌باشد) هلاک شده بود.


== مالک بن انس مؤسس مکتب فقهی مالکی ==
== ابوحنیفه ==
امام مالک بن انس (م ۱۷۹ هـ) مؤسس مذهب مالکی نیز از کسانی می‌باشد که از محضر امام صادق -علیه السلام- استفاده کرده است. وی در کتاب الموطاء ۴۰ روایت از اهل بیت(ع) نقل می‌کند، که تعدادی از این روایات مستقیماً از شخص امام صادق -علیه السلام- است و این دلالت بر استفاده علمی مالک بن انس نزد امام صادق -علیه السلام- می‌کند. علاوه بر این‌که اشعار باقیمانده از وی نیز دلالت بر دوستی با اهل‌بیت(ع) دارد. او درباره امام صادق -علیه السلام- چنین می‌گوید: «هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به قلب هیچ انسانی خطور نکرده است که از حیث علم، عبادت و تقوی برتر از جعفر بن محمد باشد.<ref>تهذیب، ج۲، ص۱۰۴.</ref> علاوه بر ابوحنیفه و مالک بن انس عده زیادی از بزرگان اهل سنّت نیز امام صادق -علیه السلام- را ستوده‌اند ابن حجر عسقلانی می‌گوید: «فقهاء و محدثانی همچون، شعبه، سفیان ثوری، سفیان بن عیینه، مالک بن انس ابن جدیح، ابوحنیفه، و حبیب بن خالد، قطان، ابوعاصم، و گروه انبوه دیگری از جعفر بن محمد حدیث نقل کرده‌اند.»<ref>ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، دارالفکر بیروت، ج۱، ص۸۸.</ref> جاحظ می‌گوید: «جعفر بن محمد، الذی ملأ الدنیا علمه و فقهه، و یقال ان ابا حنیفه من تلامذته و کذلک سفیان الثوری، و حسبک بهما فی هذا الباب»<ref>رسائل جاحظ، للسند، ص۱۰۶.</ref> که صریحاً ابوحنیفه و سفیان ثوری را از شاگردان امام صادق -علیه السلام- می‌داند و بیان می‌کند که این دو نفر از مکتب آن حضرت استفاده می‌کردند.
نعمان بن ثابت، مکنی به [[ابوحنیفه]] (۸۰-۱۵۰ق)، مؤسس مذهب فقهی حنفی در فقه اهل‌سنت از معاصران امام صادق(ع) بوده است. ابوحنیفه شاگرد امام صادق(ع) بوده است.<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، تحقیق جواد قيومى اصفهانى، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۳۷۳ش، ص۳۱۵.</ref> در جامع المسانید ابوحنیفه، که در آن روایاتی که اسناد آنها به ابوحنیفه منتهی می‌شود جمع‌آوری شده، روایاتی وجود دارد که دلالت بر استفاده علمی ابوحنیفه از امام صادق(ع) دارد.<ref>خوارزمی، محمد بن محمود،‌ جامع المسانید، بیروت، دار الکتب العلمية، بی‌تا، ج۲، ص۴۱۸.</ref>  


جمال الدین ابوالمحاسن بیان می‌کند که: «جعفر بن محمد که به صابر و فاضل و طاهر ملقّب بود… و ابوحنیفه، ابن جریح، شعبه، سفیان ثوری و سفیان عنیه، مالک و غیر از اینها از بزرگان حدیث و علم از او حدیث نقل می‌کنند.»<ref>النجوم الزاهده، ج۲، ص۸.</ref> محمود بن وهیب بغدادی در کتاب جواهر الکلام می‌گوید: «جعفر بن محمد… و روایت کرده‌اند از او علماء بزرگی مانند یحیی، مالک بن انس و ابوحنیفه و دیگران»<ref>جواهرالکلام، ص۱۳.</ref> عبدالله شبراوی و محمد الحضرمی نیز می‌گوید: «... جعفر الصادق که از او روایت کرده‌اند عدّه زیادی، از جمله، مالک بن انس، ابوحنیفه و یحیی بن سعید و ابن جریح و الثوری»<ref>شبراوی، عبدالله، التخاف بحبّ الاشراف، ص۵۴، الحضرمی، محمد، التشریع الاسلامی، ص۲۶۳.</ref> پس این مطلب یقینی می‌باشد که ائمه مذاهب اربعه اهل سنّت بدون واسطه یا با واسطه از محضر مبارک امام صادق -علیه السلام- کسب علم کرده‌اند. امام ابوحنیفه (م ۱۵۰ هـ) مؤسس مذهب حنفی از معاصران آن حضرت بوده و همواره به شاگردی امام صادق -علیه السلام- افتخار می‌کرده است.
جملاتی از ابوحنیفه در مدح امام صادق(ع) نقل شده است؛ ازجمله:


امام مالک بن انس (م ۱۷۹ هـ) مؤسس مذهب مالکی از شاگردان رسمی آن حضرت بوده است و در کتاب خود بدون واسطه از امام صادق -علیه السلام- نقل حدیث می‌کند. امام شافعی (م ۲۰۴ هـ) شاگرد مالک بوده است و به وسیله او و دیگران از امام صادق -علیه السلام- روایت نقل می‌کند که این روایات در مسند شافعی موجود می‌باشد. امام احمد بن حنبل (م ۲۴۱ هـ) مؤسس مذهب حنبلی هم شاگرد امام شافعی است و به وسیله او از امام صادق -علیه السلام- با واسطه استفاده کرده است.
* {{متن عربی|مَا رَأَيْتُ أَفْقَهَ مِنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ|ترجمه=من فقیه‌تر از جعفر بن محمد ندیدم}}.<ref>خوارزمی، جامع المسانید، ج۱، ص۲۲۲؛‌ نیز: ذهبی، شمس‌الدین محمد بن أحمد، سیر اعلام النبلاء، قاهرة، دارالحدیث، ۱۴۲۷ق، ج۶، ص۳۶۴.</ref>
* {{عربی|لَولا السَّنَتان لَهَلک النُّعمان|ترجمه=اگر دو سال [شاگردی پيش امام صادق (ع)] نمى‌بود هر آينه نعمان هلاک مى‌شد}}.<ref>آلوسی، شهاب‌الدین محمود بن صلاح‌الدین، مختصر التحفة الاثنی عشرية، تحقیق محب‌الدين الخطيب، قاهرة،‌ المطبعة السلفية، ۱۳۷۳ق، ج۱، ص۸.</ref>


امّا در پاسخ قمست دوّم سؤال، با توجّه به این‌که مسلّماً ائمّه مذاهب اربعه افتخار شاگردی امام صادق(ع) را داشته‌اند، شاگردی آن‌ها از غیر امام صادق(ع)، خللی به این موضوع وارد نمی‌سازد و امام صادق(ع) به گفته این علمای اربعه بزرگ‌ترین فقیه و دانشمند عصر خویش بوده است؛ به طوری که در امور متعدد به وی رجوع می‌کردند.
== مالک بن انس ==
مالک بن انس، مؤسس مذهب مالکی در فقه اهل‌سنت از کسانی است که از دانش امام صادق(ع) استفاده کرده است.<ref>مطهری، مرتضی، بیست گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۲.</ref> مالک در [[کتاب الموطأ]] چهل روایت از [[اهل‌بیت(ع)]] نقل کرده که تعدادی از این روایات مستقیماً از امام صادق (ع) نقل شده است.<ref>مالک بن انس، الموطأ، بیروت، دار احياء التراث العربی، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۷۲.</ref>
 
از مالک بن انس جملاتی در مدح امام صادق(ع) نقل شده است؛ از جمله:
 
* {{عربی|ما رَأتْ عینٌ وَ لا سَمِعَتْ أُذُنٌ و لا خَطرَ علی قَلْبِ بشر أفضَل مِنْ جَعْفرِ بن‌ِ محمّد|ترجمه=هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به قلب هیچ انسانی خطور نکرده، که از حیث علم، عبادت و تقوی برتر از جعفر بن محمد باشد}}.<ref>مطهری، مرتضی، بیست گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۳.</ref>
* {{عربی|كُنْتُ أَدْخُلُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فَيُقَدِّمُ لِي مِخَدَّةَ وَ يَعْرِفُ لِي قَدْراً وَ يَقُولُ يَا مَالِک إِنِّي أُحِبُّک فَكُنْتُ أُسَرُّ بِذَلِک وَ أَحْمَدُ اللَّهَ عَلَيْهِ قَالَ وَ كَانَ (ع) رَجُلًا لَا يَخْلُو مِنْ إِحْدَى ثَلَاثِ خِصَالٍ إِمَّا صَائِماً وَ إِمَّا قَائِماً وَ إِمَّا ذَاكِراً وَ كَانَ مِنْ عُظَمَاءِ الْعُبَّادِ وَ أَكَابِرِ الزُّهَّادِ وَ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ‌ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كَانَ كَثِيرَ الْحَدِيثِ طَيِّبَ الْمُجَالَسَةِ كَثِيرَ الْفَوَائِدِ فَإِذَا قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ اخْضَرَّ مَرَّةً وَ اصْفَرَّ مَرَّةً أُخْرَى حَتَّى يُنْكِرَهُ مَنْ يَعْرِفُهُ|ترجمه=من مكرر به حضور امام صادق(ع) مى‌رسيدم و براى من تشكچه‌يى مى‌گسترد و حرمت مرا نگه مى‌داشت و مى‌فرمود: اى مالک! من تو را دوست دارم و من از اين جهت شاد مى‌شدم و شكر و ستايش خدا را به‌جا مى‌آوردم و امام صادق(ع) هيچ‌گاه از اين سه حالت بيرون نبود كه يا روزه داشت يا در حال نماز بود يا ذكر مى‌گفت و از بزرگان پارسايان و عابدان بود و از آن گروه بود كه از خداى خود بيم داشتند و بسيار حديث مى‌فرمود و خوش‌مجلس بود و نيک‌محضر و پر فايده. و هر گاه سخنى از قول رسول خدا(ص) بيان مى‌كرد، گاه رنگش زرد مى‌شد و گاه سبز، آنچنان كه شناخته نمى‌شد}}.<ref>فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، قم، منشورات رضی، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۲۱۱.</ref>
 
== شافعی و احمد بن حنبل ==
[[محمد بن ادریس شافعی]] (۱۵۰-۲۰۴ق)، مؤسس مکتب شافعی در فقه اهل‌سنت، شاگرد مالک بن انس بوده است.<ref>ابن‌عثمان، الدرر المنظم، موفق‌الدین بن، الدرر المنظم فی زیارة الجبل المقطم، تحقیق محمد فتحی ابوبکر،‌ قاهرة، الدار المصریة اللبنانیة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۸۴.</ref> او از طریق او و برخی محدثان دیگر از امام صادق(ع) روایت نقل می‌کند.<ref>برای نمونه ن.ک: شافعی، محمد بن ادریس، المسند، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۰۰ق، ص۳۵۶؛ نیز‌: شافعی، المسند، ص۳۶۱.</ref>
 
[[احمد بن حنبل]] (۱۶۴-۲۴۱قپیشوای مذهب حنبلی در فقه اهل‌سنت، شاگرد شافعی بوده است.<ref>گرجی، ابوالقاسم، تاریخ فقه و فقها، تهران، انتشارات سمت، ۱۳۷۹ش، ص۸۵.</ref> او به‌واسطه شافعی از امام صادق(ع) نقل حدیث کرده است.<ref>ابن‌حنبل، احمد بن محمد، مسند الإمام أحمد بن حنبل، تحقیق شعيب الأرنؤوط و عادل مرشد و آخرون، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۲۱ق، ج۲۳، ص۲۸.</ref>


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* حیات امام صادق(ع) نویسنده:جعفر مرتضی عاملی.
* امام صادق (ع) و مذاهب اهل سنت؛ اسد حیدر، مقدمه: جعفر مرتضی عاملی، ترجمه به فارسی: گروهی از مترجمان(در ۸ جلد)
* امام صادق ومذاهب اربعه نویسنده:اسدحیدر.
 
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
== جستارهای وابسته ==
* [[امام صادق(ع) پایه‌گذار مکتب شیعه]]
* [[امام صادق(ع) در کتب اهل سنت]]
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۳۱: خط ۴۶:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه =
| شناسه =شد
| تیترها =
| تیترها =شد
| ویرایش =
| ویرایش =شد
| لینک‌دهی =
| لینک‌دهی =شد
| ناوبری =
| ناوبری =
| نمایه =
| نمایه =
| تغییر مسیر =
| تغییر مسیر =شد
| ارجاعات =
| ارجاعات =
| بازبینی =
| بازبینی =شد
| تکمیل =
| تکمیل =
| اولویت =
| اولویت =ج
| کیفیت =
| کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۸

سؤال

پیشوایان مذاهب چهارگانهٔ اهل‌سنت چگونه درمحضر امام صادق(ع) شاگردی کرده‌اند؟

پیشوایان مذاهب چهارگانه فقهی اهل‌سنت، با واسطه و بی واسطه، نزد امام صادق(ع) شاگردی کرده‌اند. ابوحنیفه، مؤسس مذهب فقهی حنفی، مالک بن انس، پیشوای مالکیان، محمد بن ادریس شافعی، بنیان‌گذار مکتب فقهی شافعی و احمد بن حنبل، پیشوای حنبلیان، بی واسطه و با واسطه شاگرد امام صادق(ع) بوده‌اند.

ابوحنیفه از معاصران و شاگرد امام صادق(ع) بوده است و از او نقل حدیث کرده است. مالک بن انس شاگرد امام صادق(ع) بوده و در کتاب خود روایاتی، به‌طور مستقیم، از امام صادق(ع) نقل کرده است. محمد بن ادریس شافعی شاگرد مالک بن انس بوده و از طریق او و دیگران روایاتی از امام صادق(ع) نقل کرده است. احمد بن حنبل شاگرد شافعی بوده و با دو واسطه از امام صادق(ع) حدیث نقل کرده است.

ابوحنیفه

نعمان بن ثابت، مکنی به ابوحنیفه (۸۰-۱۵۰ق)، مؤسس مذهب فقهی حنفی در فقه اهل‌سنت از معاصران امام صادق(ع) بوده است. ابوحنیفه شاگرد امام صادق(ع) بوده است.[۱] در جامع المسانید ابوحنیفه، که در آن روایاتی که اسناد آنها به ابوحنیفه منتهی می‌شود جمع‌آوری شده، روایاتی وجود دارد که دلالت بر استفاده علمی ابوحنیفه از امام صادق(ع) دارد.[۲]

جملاتی از ابوحنیفه در مدح امام صادق(ع) نقل شده است؛ ازجمله:

  • «مَا رَأَيْتُ أَفْقَهَ مِنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ؛ من فقیه‌تر از جعفر بن محمد ندیدم».[۳]
  • «لَولا السَّنَتان لَهَلک النُّعمان؛ اگر دو سال [شاگردی پيش امام صادق (ع)] نمى‌بود هر آينه نعمان هلاک مى‌شد».[۴]

مالک بن انس

مالک بن انس، مؤسس مذهب مالکی در فقه اهل‌سنت از کسانی است که از دانش امام صادق(ع) استفاده کرده است.[۵] مالک در کتاب الموطأ چهل روایت از اهل‌بیت(ع) نقل کرده که تعدادی از این روایات مستقیماً از امام صادق (ع) نقل شده است.[۶]

از مالک بن انس جملاتی در مدح امام صادق(ع) نقل شده است؛ از جمله:

  • «ما رَأتْ عینٌ وَ لا سَمِعَتْ أُذُنٌ و لا خَطرَ علی قَلْبِ بشر أفضَل مِنْ جَعْفرِ بن‌ِ محمّد؛ هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به قلب هیچ انسانی خطور نکرده، که از حیث علم، عبادت و تقوی برتر از جعفر بن محمد باشد».[۷]
  • «كُنْتُ أَدْخُلُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فَيُقَدِّمُ لِي مِخَدَّةَ وَ يَعْرِفُ لِي قَدْراً وَ يَقُولُ يَا مَالِک إِنِّي أُحِبُّک فَكُنْتُ أُسَرُّ بِذَلِک وَ أَحْمَدُ اللَّهَ عَلَيْهِ قَالَ وَ كَانَ (ع) رَجُلًا لَا يَخْلُو مِنْ إِحْدَى ثَلَاثِ خِصَالٍ إِمَّا صَائِماً وَ إِمَّا قَائِماً وَ إِمَّا ذَاكِراً وَ كَانَ مِنْ عُظَمَاءِ الْعُبَّادِ وَ أَكَابِرِ الزُّهَّادِ وَ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ‌ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كَانَ كَثِيرَ الْحَدِيثِ طَيِّبَ الْمُجَالَسَةِ كَثِيرَ الْفَوَائِدِ فَإِذَا قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ اخْضَرَّ مَرَّةً وَ اصْفَرَّ مَرَّةً أُخْرَى حَتَّى يُنْكِرَهُ مَنْ يَعْرِفُهُ؛ من مكرر به حضور امام صادق(ع) مى‌رسيدم و براى من تشكچه‌يى مى‌گسترد و حرمت مرا نگه مى‌داشت و مى‌فرمود: اى مالک! من تو را دوست دارم و من از اين جهت شاد مى‌شدم و شكر و ستايش خدا را به‌جا مى‌آوردم و امام صادق(ع) هيچ‌گاه از اين سه حالت بيرون نبود كه يا روزه داشت يا در حال نماز بود يا ذكر مى‌گفت و از بزرگان پارسايان و عابدان بود و از آن گروه بود كه از خداى خود بيم داشتند و بسيار حديث مى‌فرمود و خوش‌مجلس بود و نيک‌محضر و پر فايده. و هر گاه سخنى از قول رسول خدا(ص) بيان مى‌كرد، گاه رنگش زرد مى‌شد و گاه سبز، آنچنان كه شناخته نمى‌شد».[۸]

شافعی و احمد بن حنبل

محمد بن ادریس شافعی (۱۵۰-۲۰۴ق)، مؤسس مکتب شافعی در فقه اهل‌سنت، شاگرد مالک بن انس بوده است.[۹] او از طریق او و برخی محدثان دیگر از امام صادق(ع) روایت نقل می‌کند.[۱۰]

احمد بن حنبل (۱۶۴-۲۴۱ق)، پیشوای مذهب حنبلی در فقه اهل‌سنت، شاگرد شافعی بوده است.[۱۱] او به‌واسطه شافعی از امام صادق(ع) نقل حدیث کرده است.[۱۲]

مطالعه بیشتر

  • امام صادق (ع) و مذاهب اهل سنت؛ اسد حیدر، مقدمه: جعفر مرتضی عاملی، ترجمه به فارسی: گروهی از مترجمان(در ۸ جلد)


جستارهای وابسته

منابع

  1. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، تحقیق جواد قيومى اصفهانى، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۳۷۳ش، ص۳۱۵.
  2. خوارزمی، محمد بن محمود،‌ جامع المسانید، بیروت، دار الکتب العلمية، بی‌تا، ج۲، ص۴۱۸.
  3. خوارزمی، جامع المسانید، ج۱، ص۲۲۲؛‌ نیز: ذهبی، شمس‌الدین محمد بن أحمد، سیر اعلام النبلاء، قاهرة، دارالحدیث، ۱۴۲۷ق، ج۶، ص۳۶۴.
  4. آلوسی، شهاب‌الدین محمود بن صلاح‌الدین، مختصر التحفة الاثنی عشرية، تحقیق محب‌الدين الخطيب، قاهرة،‌ المطبعة السلفية، ۱۳۷۳ق، ج۱، ص۸.
  5. مطهری، مرتضی، بیست گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۲.
  6. مالک بن انس، الموطأ، بیروت، دار احياء التراث العربی، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۷۲.
  7. مطهری، مرتضی، بیست گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۳ش، ص۱۸۳.
  8. فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، قم، منشورات رضی، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۲۱۱.
  9. ابن‌عثمان، الدرر المنظم، موفق‌الدین بن، الدرر المنظم فی زیارة الجبل المقطم، تحقیق محمد فتحی ابوبکر،‌ قاهرة، الدار المصریة اللبنانیة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۸۴.
  10. برای نمونه ن.ک: شافعی، محمد بن ادریس، المسند، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۰۰ق، ص۳۵۶؛ نیز‌: شافعی، المسند، ص۳۶۱.
  11. گرجی، ابوالقاسم، تاریخ فقه و فقها، تهران، انتشارات سمت، ۱۳۷۹ش، ص۸۵.
  12. ابن‌حنبل، احمد بن محمد، مسند الإمام أحمد بن حنبل، تحقیق شعيب الأرنؤوط و عادل مرشد و آخرون، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۲۱ق، ج۲۳، ص۲۸.