فرزندان شهید مسلم بن عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
حضرت مسلم چند فرزند داشت؟ نام مادرشان چه بود؟ موقع شهادت هر کدام چند سال داشتند.
حضرت مسلم چند فرزند داشت؟ نام مادرشان چه بود؟ موقع شهادت هر کدام چند سال داشتند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
مسلم بن عقیل پسر عموی [[امام حسین(ع)]] می‌باشد. او از افراد مورد اعتماد امام حسین(ع) است، که به عنوان سفیر امام(ع) به [[کوفه]] فرستاده شد، تا صداقت یا عدم صداقت کوفیان را در دعوت امام حسین(ع) گزارش کند.
'''فرزندانِ شهید شده مسلم بن عقیل''' را چهار پسر نام برده‌اند که دو تن در جریان [[واقعه کربلا]] و دو تن در کوفه در حال اسارت به‌ شهادت رسیدند.<ref>شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل،  قم، نشر مؤمنین، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۶۶۲.</ref>
 
* '''عبدالله''' در [[روز عاشورا]] به شهادت رسید.<ref>شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، بی‌جا، نشر دار المفید، ج۲، ص۱۰۶؛ نیز: ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸، ج۸ِ، ص۲۰۱.</ref> مادر وی [[رقیه دختر حضرت علی(ع)]] بوده است.<ref>مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار،  بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. ج۹۸، ص۲۷۶.</ref> مسلم از رقیه دختر امام علی(ع) فرزند دیگری به نام علی داشت.<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق محمدباقر محمودی، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۳۹۴ق، ج۳، ص۷۰.</ref>
هیچ‌یک از کتاب‌های تاریخی کهن تعداد فرزندان [[مسلم بن عقیل]] را به صورت یک جا و منسجم ذکر نکرده‌اند. نویسنده کتاب [[منتهی الامال]] نیز به این مطلب اشاره کرده است.<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ج۲، چاپ اوّل، قم: نشر مؤمنین، ۱۳۷۹، ص۶۶۲.</ref>
 
اسامی فرزندان مسلم که به صورت پراکنده درکتب تاریخی ذکر شده است به صورت ذیل می‌باشد:
 
* '''عبدالله''' که در [[روز عاشورا]] به شهادت رسید.<ref>شیخ مفید، تاریخ ارشاد، ج۲، بی جا، نشر دار المفید، ص۱۰۶ و ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، بیروت: دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸، ص۲۰۱.</ref> مادر وی [[رقیه دختر حضرت علی(ع)]] می‌باشد.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۹۸، ص۲۷۶.</ref>
 
* '''محمد''' همانند عبدالله در روز عاشورا به [[شهادت]] رسید.<ref>قاضی نعمان، شرح الاخبار، ج۳، قم: مؤسسه نشر اسلامی، ص۲۳۸.</ref> مادر ایشان ام ولد بوده است.<ref>ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، قم: مؤسسه دار الکتاب، ص۶۲.</ref> عمر وی دوازده یا سیزده سال بوده و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او سلام شده است.<ref>ذبیح الله محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۲، ص۱۶۰، کلمه محمد بن مسلم بن عقیل.</ref>
 
* '''علی''' که کمتر توسط مورخان نامی از او برده شده است. بلاذری می‌نویسد: «عبدالله و علی فرزندان مسلم بن عقیل مادرشان رقیه دختر علی(ع) بوده است».<ref>بلاذری، انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، چاپ اول، بیروت: مؤسسه الاعلمی، ۱۳۹۴، ص۷۰.</ref>
 
* دختری سیزده ساله، به راویت ابن اعثم کوفی او با دختران امام حسین در سفر [[کربلا]] مصاحبت داشت.<ref>شیخ عباس قمی، پیشین، ص۶۶۲.</ref>
 
* '''محمد''' و '''ابراهیم'''، عمدتاً نویسندگان به نقل از امالیِ [[شیخ صدوق]] نام این دو فرزند را برای مسلم بن عقیل ذکر کرده‌اند و به نقل از ایشان نوشته‌اند که این دو طفل در کوفه به شهادت رسیده‌اند و جریان شهادت این دو را ذکر کرده‌اند.<ref>همان، ص۶۶۲ و ۶۶۴ به بعد و ذبیح الله محلاتی، پیشین، ج۱، ص۱۷ و شیخ عباس قمی، نفس المهموم، تهران، نشر کتابچی، ۱۳۷۳، ص۷۱–۶۹.</ref>
 
دو پسر از مسلم به نام‌های محمد ذکر شده است که یکی در کربلا و دیگری در کوفه به شهادت رسیده‌اند در این رابطه ذبیح الله محلاتی می‌نویسد: «تواریخ به ما نشان نمی‌دهد که مسلم دو پسر به نام محمد داشته باشد ممکن است آن پسر که در کوفه شهید شده است با برادرش ابراهیم، نام دیگری داشته باشد و به محمد شهرت پیدا کرده است.»<ref>ذبیح الله محلاتی، پیشین.</ref>
 
مورخان اخیر عمدتاً بر نقل قول شیخ صدوق در امالی اعتماد کرده‌اند و جریان شهادت محمد و ابراهیم را ذکر کرده‌اند. مورخان به سن این دو طفل هیچ اشاره‌ای نکرده‌اند. زمان شهادت این دو طفل یک سال بعد از واقعه عاشورا بیان شده است.<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، پیشین، ص۶۶۴ و نفس المهموم، ص۷۰.</ref>


نویسنده ناسخ التواریخ سن این کودکان را هفت و هشت ساله بیان کرده است.<ref>محمد تقی سپهر، ناسخ التواریخ، ج۲، ص۱۱۰.</ref>
* '''محمد''' که همانند عبدالله در روز عاشورا به [[شهادت]] رسید.<ref>قاضی نعمان، نعمان بن محمد، شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار، تحقیق محمد حسینی جلالی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۳۸.</ref> مادر او ام ولد بوده است.<ref>ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، قم، مؤسسه دار الکتاب، بی‌تا، ص۶۲.</ref> وی دوازده یا سیزده سال داشته و در [[اعتبار زیارت ناحیه مقدسه|زیارت ناحیه مقدسه]] بر او سلام شده است.<ref>محلاتی، ذبیح‌الله، فرسان الهيجاء فی تراجم أصحاب سيدالشهداء عليه السلام، ترجمه محمد شعاع فاخر، قم، المکتبة الحيدرية، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۱۶۰.</ref>
 
[[پرونده:تصویری قدیمی از مقبره دو طفلان مسلم.PNG|بندانگشتی|تصویری قدیمی از مقبره طفلان مسلم]]
{{پاسخ}}
* '''محمد''' و '''ابراهیم'''، عمدتاً نویسندگان به نقل از امالیِ [[شیخ صدوق]] نام این دو فرزند را به‌عنوان فرزندان مسلم بن عقیل ذکر کرده‌اند و به نقل از ایشان نوشته‌اند که این دو طفل در کوفه به شهادت رسیده‌اند و جریان شهادت این دو را ذکر کرده‌اند.<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ج۲، ص۶۶۲-۶۶۴؛ نیز: محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۷؛ نیز: شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، نفس المهموم، تهران، نشر کتابچی، ۱۳۷۳ش، ص۶۹-۷۱.</ref> مورخان به سن این دو طفل هیچ اشاره‌ای نکرده‌اند و زمان شهادت این دو طفل یک سال بعد از واقعه عاشورا بیان شده است.<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، پیشین، ص۶۶۴ و نفس المهموم، ص۷۰.</ref> نویسنده ناسخ التواریخ سن این کودکان را هفت و هشت ساله بیان کرده است.<ref>سپهر، محمد تقی بن محمدعلی،  ناسخ التواریخ، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۵۱ش، ج۲، ص۱۱۰.</ref>
==مطالعه بیشتر==
* '''دختری سیزده‌ساله''' که به راویت ابن‌اعثم کوفی او با دختران امام حسین(ع) در سفر [[کربلا]] همراه بوده است.<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ج۲، ص۶۶۲.</ref>


* ''منتهی الامال''، ص۶۶۲ به بعد.
در منابع، دو پسر از مسلم به نام‌های محمد ذکر شده که یکی در کربلا و دیگری در کوفه به شهادت رسیده‌اند؛ در این رابطه ذبیح‌الله محلاتی می‌نویسد: تواریخ به ما نشان نمی‌دهد که مسلم دو پسر به نام محمد داشته باشد؛ ممکن است آن پسر که در کوفه [[شهادت|شهید]] شده نام دیگری داشته باشد و به محمد شهرت پیدا کرده باشد.<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۷.</ref>
* ''امالی شیخ صدوق''، ص۱۴۳.


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =تاریخ
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۲ =امام حسین(ع)
|شاخه فرعی۳ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}


[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۹

سؤال

حضرت مسلم چند فرزند داشت؟ نام مادرشان چه بود؟ موقع شهادت هر کدام چند سال داشتند؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


فرزندانِ شهید شده مسلم بن عقیل را چهار پسر نام برده‌اند که دو تن در جریان واقعه کربلا و دو تن در کوفه در حال اسارت به‌ شهادت رسیدند.[۱]

  • محمد که همانند عبدالله در روز عاشورا به شهادت رسید.[۵] مادر او ام ولد بوده است.[۶] وی دوازده یا سیزده سال داشته و در زیارت ناحیه مقدسه بر او سلام شده است.[۷]
تصویری قدیمی از مقبره طفلان مسلم
  • محمد و ابراهیم، عمدتاً نویسندگان به نقل از امالیِ شیخ صدوق نام این دو فرزند را به‌عنوان فرزندان مسلم بن عقیل ذکر کرده‌اند و به نقل از ایشان نوشته‌اند که این دو طفل در کوفه به شهادت رسیده‌اند و جریان شهادت این دو را ذکر کرده‌اند.[۸] مورخان به سن این دو طفل هیچ اشاره‌ای نکرده‌اند و زمان شهادت این دو طفل یک سال بعد از واقعه عاشورا بیان شده است.[۹] نویسنده ناسخ التواریخ سن این کودکان را هفت و هشت ساله بیان کرده است.[۱۰]
  • دختری سیزده‌ساله که به راویت ابن‌اعثم کوفی او با دختران امام حسین(ع) در سفر کربلا همراه بوده است.[۱۱]

در منابع، دو پسر از مسلم به نام‌های محمد ذکر شده که یکی در کربلا و دیگری در کوفه به شهادت رسیده‌اند؛ در این رابطه ذبیح‌الله محلاتی می‌نویسد: تواریخ به ما نشان نمی‌دهد که مسلم دو پسر به نام محمد داشته باشد؛ ممکن است آن پسر که در کوفه شهید شده نام دیگری داشته باشد و به محمد شهرت پیدا کرده باشد.[۱۲]

منابع

  1. شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، نشر مؤمنین، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۶۶۲.
  2. شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، بی‌جا، نشر دار المفید، ج۲، ص۱۰۶؛ نیز: ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸، ج۸ِ، ص۲۰۱.
  3. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. ج۹۸، ص۲۷۶.
  4. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق محمدباقر محمودی، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۳۹۴ق، ج۳، ص۷۰.
  5. قاضی نعمان، نعمان بن محمد، شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار، تحقیق محمد حسینی جلالی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۳۸.
  6. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، قم، مؤسسه دار الکتاب، بی‌تا، ص۶۲.
  7. محلاتی، ذبیح‌الله، فرسان الهيجاء فی تراجم أصحاب سيدالشهداء عليه السلام، ترجمه محمد شعاع فاخر، قم، المکتبة الحيدرية، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۱۶۰.
  8. شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ج۲، ص۶۶۲-۶۶۴؛ نیز: محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۷؛ نیز: شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، نفس المهموم، تهران، نشر کتابچی، ۱۳۷۳ش، ص۶۹-۷۱.
  9. شیخ عباس قمی، منتهی الامال، پیشین، ص۶۶۴ و نفس المهموم، ص۷۰.
  10. سپهر، محمد تقی بن محمدعلی، ناسخ التواریخ، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۵۱ش، ج۲، ص۱۱۰.
  11. شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ج۲، ص۶۶۲.
  12. محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۷.