هیهات منا الذلة: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(آدرس روایت از منبع اصلی آورده شد.) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
'''هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ'''، بهمعنای خوارى از ما دور است، عبارتی از [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] که آن را بهعنوان یکی از شعارهای اصلی آزادگی و ظلمستیزی در حادثه عاشورا بهشمار بردهاند.<ref>محدثی، جواد، پیامهای عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۲۶.</ref> امام حسین(ع) این عبارت را در ضمن خطبهای در [[روز عاشورا]] و در مقابل سپاه کوفه گفته، در حالی که برای اینکه صدایش بیشتر به گوش برسد بر شتری سوار شده بود.<ref>مطهری، مرتضی، پانزده گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱.</ref> عبارت «هیهات منا الذلة» بخشی از آن خطبه است: | '''هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ'''، بهمعنای خوارى از ما دور است، عبارتی از [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] که آن را بهعنوان یکی از شعارهای اصلی آزادگی و ظلمستیزی در حادثه عاشورا بهشمار بردهاند.<ref>محدثی، جواد، پیامهای عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۲۶.</ref> امام حسین(ع) این عبارت را در ضمن خطبهای در [[روز عاشورا]] و در مقابل سپاه کوفه گفته، در حالی که برای اینکه صدایش بیشتر به گوش برسد بر شتری سوار شده بود.<ref>مطهری، مرتضی، پانزده گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱.</ref> عبارت «هیهات منا الذلة» بخشی از آن خطبه است: | ||
{{متن عربی|ألا و إنَّ الدَّعِيَّ ابنَ الدَّعِيِّ قَد رَكَزَ بَينَ اثنَتَينِ: بَينَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ ، وهَيهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ، يَأبَى اللّه ُ لَنا ذلِكَ و رَسولُهُ وَ المُؤمِنونَ، و حُجورٌ طابَت و حُجورٌ طَهُرَت، و اُنوفٌ حَمِيَّةٌ و نُفوسٌ أبِيَّةٌ، مِن أن تُؤثَرَ طاعَةُ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الكِرامِ|ترجمه=هان! بى نَسَبِ پسر بى نَسَب، مرا ميان دو چيز قرار داده است: بين شمشير و خوارى. خوارى از ما دور است و خداوند آن را براى ما نمىپذيرد و نيز پيامبرش و مؤمنان و دامنهايى پاک و پاكيزه و جانهايى عزتمند و نَفْسهايى خوددار كه اطاعت از فرومايگان را بر مرگى كريمانه، مقدّم نمىدارند<ref> | {{متن عربی|ألا و إنَّ الدَّعِيَّ ابنَ الدَّعِيِّ قَد رَكَزَ بَينَ اثنَتَينِ: بَينَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ ، وهَيهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ، يَأبَى اللّه ُ لَنا ذلِكَ و رَسولُهُ وَ المُؤمِنونَ، و حُجورٌ طابَت و حُجورٌ طَهُرَت، و اُنوفٌ حَمِيَّةٌ و نُفوسٌ أبِيَّةٌ، مِن أن تُؤثَرَ طاعَةُ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الكِرامِ|ترجمه=هان! بى نَسَبِ پسر بى نَسَب، مرا ميان دو چيز قرار داده است: بين شمشير و خوارى. خوارى از ما دور است و خداوند آن را براى ما نمىپذيرد و نيز پيامبرش و مؤمنان و دامنهايى پاک و پاكيزه و جانهايى عزتمند و نَفْسهايى خوددار كه اطاعت از فرومايگان را بر مرگى كريمانه، مقدّم نمىدارند.<ref>مسعودى، على بن حسين، اثبات الوصية، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۸۴ ش/ ۱۴۲۶ق، ص۱۶۶.</ref>}} | ||
محققان این عبارت را نشانهای از حماسیبودن رخداد عاشورا قلمداد کردهاند؛<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۱.</ref> حماسهای که درورنمایه آن آزادی، آزادگی و تن به ذلت ندادن در مقابل ظالمان است.<ref>محدثی، پیامهای عاشورا، ص۲۶.</ref> برخی دیگر از محققان، شعار «هیهات منا الذلة» در روز عاشورا را نمايانگر عظمت روح، نيت و همت [[امام حسین علیهالسلام|امام حسين(ع)]] دانستهاند؛ زیرا در حالی از او صادر شده که كه در محاصره دشمن بود و حتی آب و نان از او و زنان و کودکانش دریغ شده بود و گرامىترين عزيزانش، از قبيل پسر، برادر، برادرزادگان و دوستان مخلصش، در خطر كشتهشدن قرار داشتند.<ref>فاضل لنکرانی،محمد، پاسداران وحى، قم، مركز فقهى ائمه اطهار(ع)، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۶.</ref> | محققان این عبارت را نشانهای از حماسیبودن رخداد عاشورا قلمداد کردهاند؛<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۱.</ref> حماسهای که درورنمایه آن آزادی، آزادگی و تن به ذلت ندادن در مقابل ظالمان است.<ref>محدثی، پیامهای عاشورا، ص۲۶.</ref> برخی دیگر از محققان، شعار «هیهات منا الذلة» در روز عاشورا را نمايانگر عظمت روح، نيت و همت [[امام حسین علیهالسلام|امام حسين(ع)]] دانستهاند؛ زیرا در حالی از او صادر شده که كه در محاصره دشمن بود و حتی آب و نان از او و زنان و کودکانش دریغ شده بود و گرامىترين عزيزانش، از قبيل پسر، برادر، برادرزادگان و دوستان مخلصش، در خطر كشتهشدن قرار داشتند.<ref>فاضل لنکرانی،محمد، پاسداران وحى، قم، مركز فقهى ائمه اطهار(ع)، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۶.</ref> |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۷
جمله «هیهات منا الذلة» به چه معناست و از کیست؟
هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ، بهمعنای خوارى از ما دور است، عبارتی از امام حسین(ع) که آن را بهعنوان یکی از شعارهای اصلی آزادگی و ظلمستیزی در حادثه عاشورا بهشمار بردهاند.[۱] امام حسین(ع) این عبارت را در ضمن خطبهای در روز عاشورا و در مقابل سپاه کوفه گفته، در حالی که برای اینکه صدایش بیشتر به گوش برسد بر شتری سوار شده بود.[۲] عبارت «هیهات منا الذلة» بخشی از آن خطبه است:
«ألا و إنَّ الدَّعِيَّ ابنَ الدَّعِيِّ قَد رَكَزَ بَينَ اثنَتَينِ: بَينَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ ، وهَيهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ، يَأبَى اللّه ُ لَنا ذلِكَ و رَسولُهُ وَ المُؤمِنونَ، و حُجورٌ طابَت و حُجورٌ طَهُرَت، و اُنوفٌ حَمِيَّةٌ و نُفوسٌ أبِيَّةٌ، مِن أن تُؤثَرَ طاعَةُ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الكِرامِ؛ هان! بى نَسَبِ پسر بى نَسَب، مرا ميان دو چيز قرار داده است: بين شمشير و خوارى. خوارى از ما دور است و خداوند آن را براى ما نمىپذيرد و نيز پيامبرش و مؤمنان و دامنهايى پاک و پاكيزه و جانهايى عزتمند و نَفْسهايى خوددار كه اطاعت از فرومايگان را بر مرگى كريمانه، مقدّم نمىدارند.[۳]»
محققان این عبارت را نشانهای از حماسیبودن رخداد عاشورا قلمداد کردهاند؛[۴] حماسهای که درورنمایه آن آزادی، آزادگی و تن به ذلت ندادن در مقابل ظالمان است.[۵] برخی دیگر از محققان، شعار «هیهات منا الذلة» در روز عاشورا را نمايانگر عظمت روح، نيت و همت امام حسين(ع) دانستهاند؛ زیرا در حالی از او صادر شده که كه در محاصره دشمن بود و حتی آب و نان از او و زنان و کودکانش دریغ شده بود و گرامىترين عزيزانش، از قبيل پسر، برادر، برادرزادگان و دوستان مخلصش، در خطر كشتهشدن قرار داشتند.[۶]
مرتضی مطهری شعار «هیهات منا الذلة» امام حسین(ع) را معرف روح نهضت عاشورا دانسته است.[۷] او معتقد است که این شعار پیام شهید است و معیاری پیش چشم همه آزادگان جهان تا انتهای تاریخ است تا صداقت شهید را دریابند و حقانیت راه او را، که راه آزادی و آزادگی است، تصدیق کنند.[۸]
« | مرتضی مطهری: جمله معروف «هیهات منا الذله» [جملهای] عجیب است و از آن جملههایی است که تا دامنه قیامت از آن حرارت و نور میتابد، حماسه و کرامت و عزت و شرافت نفس میبارد.[۹] | » |
منابع
- ↑ محدثی، جواد، پیامهای عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۲۶.
- ↑ مطهری، مرتضی، پانزده گفتار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱.
- ↑ مسعودى، على بن حسين، اثبات الوصية، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۸۴ ش/ ۱۴۲۶ق، ص۱۶۶.
- ↑ مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۴۱.
- ↑ محدثی، پیامهای عاشورا، ص۲۶.
- ↑ فاضل لنکرانی،محمد، پاسداران وحى، قم، مركز فقهى ائمه اطهار(ع)، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۶.
- ↑ مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۲-۱۸۳.
- ↑ مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۴۵.
- ↑ مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۵۲.