روایت جاری شدن نهری از اشک بر صورت آدم پس از اخراج از بهشت
آیا روایاتی که اشاره به گریهٔ زیاد حضرت آدم(ع)، پس از خروج از بهشت و ایجاد نهری از اشک بر صورتشان به نام عرکه، وجود دارد؟ آیا از نظر سند صحیح است؟
روایتی مبنی بر اینکه حضرت آدم(ع) پس از اخراج از بهشت آنقدر گریست که در چهره‌اش خطوطی مانند سله‌های بیابان به‌وجود آمد در برخی از روایات از امام صادق(ع) نقل شده است.[۱]
در روایتی دیگر آمده است که حضرت آدم(ع) آنقدر گریست تا اینکه، همانند دو نهر آب، اشک از چشمانش جاری شد.[۲] این عبارت دارای معنایی کنایی مبنی بر کثرت گریه است.
سند این روایات در منابع روایی متصل به معصوم(ع) نیست و این روایات اصطلاحاً مرفوعه هستند. چنین روایاتی اگر بیان‌گر حکم عملی باشند، اغلب فقیهان بر اساس آنها فتوا نمی‌دهند. اما روایات گریهٔ حضرت آدم(ع) بیان‌گر حکم عملی نیست، بلکه از یک رخداد خارجی خبر می‌دهد. در چنین مواردی اگر محتوای روایت خلاف قرآن و عقل نباشد، محذوری از پذیرش صحت آن وجود ندارد.[نیازمند منبع]