اجازه گرفتن عزرائیل از پیامبر(ص) هنگام قبض روح
آیا عزرائیل از پیامبر(ص) به هنگام قبض روح او اجازه گرفت؟
اجازه گرفتن عزرائیل از پیامبر(ص) هنگام قبض روح، مضمون روایتی است که در کتاب الامالیِ شیخ صدوق از امام صادق(ع) نقل شده است. این روایت از نظر سند صحیح نیست؛ زیرا بیشتر راویان آن توثیق نشده‌اند و در ثقه بودن یکی از راویان آن نیز اختلاف‌نظر است.
متن و ترجمه حدیث
«...یَا أَحْمَدُ إِنَّ اللَّهَ أَرْسَلَنِی إِلَیْکَ وَ أَمَرَنِی أَنْ أُطِیعَکَ فِیمَا تَأْمُرُنِی إِنْ أَمَرْتَنِی بِقَبْضِ نَفْسِکَ قَبَضْتُهَا وَ إِنْ کَرِهْتَ تَرَکْتُهَا؛ عزرائیل هنگام قبض روح پیامبر(ص) گفت: احمد، خدا من را به سوی تو فرستاد و فرمود که امر تو را فرمان برم؛ اگر من را به گرفتن روحت امر کنی تو را قبض روح می‌کنم و اگر نمی‌پسندی آن را رها می‌کنم.»[۱]
سند
روایت اجازه گرفتن عزرائیل از پیامبر(ص) هنگام قبض روح را شیخ صدوق در کتاب الامالی از امام صادق(ع) نقل کرده است. درباره ثقه بودن محمد بن ابراهیم بن اسحاق یکی از راویان این حدیث، اختلاف‌نظر است. دیگر راویان نیز، از جمله علی بن سعید بن بشیر، ابن کاسب و عبد الله بن میمون مکی توثیق نشده‌اند و نام‌شان در کتاب‌های اولیه رجال نیامده است.[۲]
این روایت را فتال نیشابوری در کتاب روضه الواعظین بدون سند[۳] و علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار از الامالی ذکر کرده است.[۴] بنابراین این روایت از نظر سند معتبر نیست.
منابع
- ↑ ابن بابویه، محمد، الأمالی، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ ش، مجلس۴۶، ص۲۷۴.
- ↑ نمازی شاهرودی، علی، مستدرک علم رجال الحدیث، تهران، چاپخانه حیدری، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۱۲۰ و ص۳۷۸ و ج۸، ص۲۷۲.
- ↑ فتال نیشابوری، محمد، روضه الواعظین و بصیره المتعظین، قم، انتشارات رضی، چاپ اول، ۱۳۷۵ ش، ج۱، ص۷۱.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‌چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق، ج۲۲، ص۵۰۵، باب ۲، حدیث۴.