گرمی هوا در روز عاشورا
 | این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
با توجه به اینکه روز عاشورا در مهر ماه بوده، می‌توان گفت که هوای آن روز خوب بوده است؟
۲۱ مهرماه اوایل پاییز است و هوا هنوز هم گرم می‌باشد. بیشتر سرزمین عراق پست و هموار و گرمسیری است و این یعنی اینکه حتی در زمستان هم هوای گرمی دارد مثل شهر آبادان در کشور ما. چه برسد به اوایل پاییز. کشور عراق از جنوب با عربستان سعودی و کویت هم‌مرز است.
و شهر کَربَلا با نام محلی نینوا مرکز استان کربلا، یکی از شهرهای جنوبی کشور عراق، با جمعیت ۵۷۲٬۳۰۰ (۲۰۰۳ م) در ناحیهٔ غربی رود فرات قرار دارد و فاصله اش تا بغداد ۱۰۵ کیلومتر است. عربستان سعودی دارای آب و هوای گرم و خشک صحرایی است. دمای هوا در روزهای تابستان بطور متوسط به۴۵ درجه می‌رسد و چون کربلا در جنوب عراق و نزدیکی عربستان سعودی قرار دارد پس کاملاً واضح است که این شهر دارای آب و هوای گرم و خشک است.
ب) تشنگی امام ویارانش:
در منابع متعدد حدیثی و در کتب زیارات و تاریخ با سند صحیح و قابل اعتماد، مسئله عطش امام حسین(ع) و اینکه آن حضرت با لب تشنه به شهادت رسیدند، آمده است که به بعضی از این موارد اشاره می‌کنیم:
۱- علامه نوری و علامه مجلسی روایت کرده‌اند: حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحاب ایشان مظلومانه و در حالی که جسم و جانشان، مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود و با لب تشنه به قتل رسیدند.[۱]
۲- صاحب مستدرک الوسائل از امام محمد باقر(ع) روایت کرده است که فرمود: «حضرت حسین(ع) که صاحب کربلاء است در حالی که مظلوم و اندوهگین و تشنه و غصه‌دار بود، شهید شد.»[۲]
۳- علامه مجلسی روایت کرده است که جبرئیل وقایعی را که بر امام حسین(ع) اتفاق می‌افتد برای حضرت آدم(ع) نقل کرد، از جمله این که: این پسر تو دچار یک مصیبتی خواهد شد که مصائب دیگر در مقابل آن کوچک خواهند بود: حضرت آدم فرمود: چه مصیبتی؟ جبرئیل گفت: حسین در حالی شهید می‌شود که عطشان، غریب، تنها، بی‌یاور و بی‌معین خواهد بود."[۳]
علاوه بر روایاتی که ذکر شد روایات زیاد دیگری نیز وجود دارد[۴] که قضیه عطش امام حسین(ع) را برای ما مسلم می‌کند. از صبح عاشورا دیگر ممکن نشد که آبی به حرم امام حسین(ع)[۵]برسد
امام حسین(ع) درروز عاشورا درسنین پیری قرار داشت وفعالیت طاقت فرسای آن روز ونیز مجروحیت وخونریزی کاملاً آن بزرگوار را تشنه کرده بود.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۳۸، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۲۷.
- ↑ مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۴۰.
- ↑ بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۲۴۶.
- ↑ بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۲۴۶. ، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۴۶، کامل الزیارات الباب الثامن و الأربعون کیف یحب أن یکون زائر الحسین بن علی ص۱۳۱. ، ثواب‌الأعمال ص: ۸۹. ، بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۳۰۴، الکافی ج: ۶ ص: ۳۹۲، کامل‌الزیارات ص: ۱۰۷. ، دیوان دعبل الخزاعی، القصیده التائیه.
- ↑ منتهی الآمال، شیخ عباس قمی (ره)، انتشارات بهزاد، چاپ دوم، ۱۳۸۱، باب پنجم، مقصد سوم، فصل اول، ص۴۲۷، حاشیه.