گرمی هوا در روز عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
سرزمین کربلا در کشور عراق، منطقه گرمسیری است و در بیشتر ایام سال، دارای هوای گرمی است. واقعه عاشورا در نیمه‌های ماه مهر در ابتدای پاییز واقع شده است و گرما در این ایام سال، برای این نوع شهرها، امری عادی است.
سرزمین [[کربلا]] در کشور عراق، منطقه گرمسیری است و در بیشتر ایام سال، دارای هوای گرمی است. [[واقعه عاشورا]] در نیمه‌های ماه مهر در ابتدای پاییز واقع شده و گرما در این ایام سال، برای این نوع شهرها، امری عادی است.


علاوه بر این، منابع متعدد حدیثی و در کتاب‌های زیارات و تاریخ با سند صحیح و قابل اعتماد، مسئله عطش امام حسین(ع) و اینکه آن حضرت با لب تشنه به شهادت رسیدند، آمده است:
علاوه بر این، منابع متعدد حدیثی، تاریخی با سند قابل اعتماد، مسئله تشنگی امام حسین(ع) و اینکه آن حضرت تشنه شهید شدند، نقل شده است:


۱- علامه مجلسی روایت کرده: حسین بن علی(ع) و اهل بیت ایشان و اصحاب ایشان مظلومانه و در حالی که جسم و جانشان، مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود و با لب تشنه به قتل رسیدند.<ref>مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۳۸، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۲۷.</ref>
# علامه مجلسی نقل کرده که حسین بن علی(ع)، اهل‌بیت ایشان و اصحاب ایشان مظلومانه و در حالی که جسم و جانشان، مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود، با لب تشنه به شهادت رسیدند.<ref>بحارالأنوار ج۹۸ ص۲۷.</ref>
# صاحب مستدرک الوسائل از امام محمد باقر(ع) روایت کرده است که امام حسین(ع) در حالی که مظلوم، اندوهگین، تشنه و غصه‌دار بود، شهید شد».<ref>مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۴۰.</ref>


۲- صاحب مستدرک الوسائل از امام محمد باقر(ع) روایت کرده است که فرمود: «حضرت حسین(ع) که صاحب کربلاء است در حالی که مظلوم و اندوهگین و تشنه و غصه‌دار بود، شهید شد.»<ref>مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۴۰.</ref>
علاوه بر این موارد، روایات بسیار دیگری نیز وجود دارد که قضیه تشنگی امام حسین(ع) را ثابت می‌کند.<ref>بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۲۴۶. ، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۴۶، کامل الزیارات الباب الثامن و الأربعون کیف یحب أن یکون زائر الحسین بن علی ص۱۳۱. ، ثواب‌الأعمال ص: ۸۹. ، بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۳۰۴، الکافی ج: ۶ ص: ۳۹۲، کامل‌الزیارات ص: ۱۰۷. ، دیوان دعبل الخزاعی، القصیده التائیه.</ref>


۳- علامه مجلسی روایت کرده است که جبرئیل وقایعی را که بر امام حسین(ع) اتفاق می‌افتد برای حضرت آدم(ع) نقل کرد، از جمله این که: این پسر تو دچار یک مصیبتی خواهد شد که مصائب دیگر در مقابل آن کوچک خواهند بود: حضرت آدم فرمود: چه مصیبتی؟ جبرئیل گفت: حسین در حالی شهید می‌شود که عطشان، غریب، تنها، بی‌یاور و بی‌معین خواهد بود."<ref>بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۲۴۶.</ref>
علاوه بر روایاتی که ذکر شد روایات زیاد دیگری نیز وجود دارد<ref>بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۲۴۶. ، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۴۶، کامل الزیارات الباب الثامن و الأربعون کیف یحب أن یکون زائر الحسین بن علی ص۱۳۱. ، ثواب‌الأعمال ص: ۸۹. ، بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۳۰۴، الکافی ج: ۶ ص: ۳۹۲، کامل‌الزیارات ص: ۱۰۷. ، دیوان دعبل الخزاعی، القصیده التائیه.</ref> که قضیه عطش امام حسین(ع) را برای ما مسلم می‌کند. از صبح عاشورا دیگر ممکن نشد که آبی به حرم امام حسین(ع)<ref>منتهی الآمال، شیخ عباس قمی (ره)، انتشارات بهزاد، چاپ دوم، ۱۳۸۱، باب پنجم، مقصد سوم، فصل اول، ص۴۲۷، حاشیه.</ref>برسد
امام حسین(ع) درروز عاشورا درسنین پیری قرار داشت وفعالیت طاقت فرسای آن روز ونیز مجروحیت وخونریزی کاملاً آن بزرگوار را تشنه کرده بود.
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
* [[وضعیت آب در خیمه‌های امام حسین(ع)]]
* [[وضعیت آب در خیمه‌های امام حسین(ع)]]

نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۱

سؤال

با توجه به اینکه روز عاشورا در مهر ماه بوده، می‌توان گفت که هوای آن روز خوب بوده است؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


سرزمین کربلا در کشور عراق، منطقه گرمسیری است و در بیشتر ایام سال، دارای هوای گرمی است. واقعه عاشورا در نیمه‌های ماه مهر در ابتدای پاییز واقع شده و گرما در این ایام سال، برای این نوع شهرها، امری عادی است.

علاوه بر این، منابع متعدد حدیثی، تاریخی با سند قابل اعتماد، مسئله تشنگی امام حسین(ع) و اینکه آن حضرت تشنه شهید شدند، نقل شده است:

  1. علامه مجلسی نقل کرده که حسین بن علی(ع)، اهل‌بیت ایشان و اصحاب ایشان مظلومانه و در حالی که جسم و جانشان، مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود، با لب تشنه به شهادت رسیدند.[۱]
  2. صاحب مستدرک الوسائل از امام محمد باقر(ع) روایت کرده است که امام حسین(ع) در حالی که مظلوم، اندوهگین، تشنه و غصه‌دار بود، شهید شد».[۲]

علاوه بر این موارد، روایات بسیار دیگری نیز وجود دارد که قضیه تشنگی امام حسین(ع) را ثابت می‌کند.[۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. بحارالأنوار ج۹۸ ص۲۷.
  2. مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۴۰.
  3. بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۲۴۶. ، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۴۶، کامل الزیارات الباب الثامن و الأربعون کیف یحب أن یکون زائر الحسین بن علی ص۱۳۱. ، ثواب‌الأعمال ص: ۸۹. ، بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۳۰۴، الکافی ج: ۶ ص: ۳۹۲، کامل‌الزیارات ص: ۱۰۷. ، دیوان دعبل الخزاعی، القصیده التائیه.