گرمی هوا در روز عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
۲۱ مهرماه اوایل پاییز است و هوا هنوز هم گرم می‌باشد. بیشتر سرزمین عراق پست و هموار و گرمسیری است و این یعنی اینکه حتی در زمستان هم هوای گرمی دارد مثل شهر آبادان در کشور ما. چه برسد به اوایل پاییز. کشور عراق از جنوب با عربستان سعودی و کویت هم‌مرز است.
سرزمین کربلا در کشور عراق، منطقه گرمسیری است و در بیشتر ایام سال، دارای هوای گرمی است. واقعه عاشورا در نیمه‌های ماه مهر در ابتدای پاییز واقع شده است و گرما در این ایام سال، برای این نوع شهرها، امری عادی است.


و شهر کَربَلا با نام محلی نینوا مرکز استان کربلا، یکی از شهرهای جنوبی کشور عراق، با جمعیت ۵۷۲٬۳۰۰ (۲۰۰۳ م) در ناحیهٔ غربی رود فرات قرار دارد و فاصله اش تا بغداد ۱۰۵ کیلومتر است. عربستان سعودی دارای آب و هوای گرم و خشک صحرایی است. دمای هوا در روزهای تابستان بطور متوسط به۴۵ درجه می‌رسد و چون کربلا در جنوب عراق و نزدیکی عربستان سعودی قرار دارد پس کاملاً واضح است که این شهر دارای آب و هوای گرم و خشک است.
علاوه بر این، منابع متعدد حدیثی و در کتاب‌های زیارات و تاریخ با سند صحیح و قابل اعتماد، مسئله عطش امام حسین(ع) و اینکه آن حضرت با لب تشنه به شهادت رسیدند، آمده است:


ب) تشنگی امام ویارانش:
۱- علامه مجلسی روایت کرده: حسین بن علی(ع) و اهل بیت ایشان و اصحاب ایشان مظلومانه و در حالی که جسم و جانشان، مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود و با لب تشنه به قتل رسیدند.<ref>مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۳۸، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۲۷.</ref>
 
در منابع متعدد حدیثی و در کتب زیارات و تاریخ با سند صحیح و قابل اعتماد، مسئله عطش امام حسین(ع) و اینکه آن حضرت با لب تشنه به شهادت رسیدند، آمده است که به بعضی از این موارد اشاره می‌کنیم:
 
۱- علامه نوری و علامه مجلسی روایت کرده‌اند: حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحاب ایشان مظلومانه و در حالی که جسم و جانشان، مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود و با لب تشنه به قتل رسیدند.<ref>مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۳۸، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۲۷.</ref>


۲- صاحب مستدرک الوسائل از امام محمد باقر(ع) روایت کرده است که فرمود: «حضرت حسین(ع) که صاحب کربلاء است در حالی که مظلوم و اندوهگین و تشنه و غصه‌دار بود، شهید شد.»<ref>مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۴۰.</ref>
۲- صاحب مستدرک الوسائل از امام محمد باقر(ع) روایت کرده است که فرمود: «حضرت حسین(ع) که صاحب کربلاء است در حالی که مظلوم و اندوهگین و تشنه و غصه‌دار بود، شهید شد.»<ref>مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۴۰.</ref>

نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۲

سؤال

با توجه به اینکه روز عاشورا در مهر ماه بوده، می‌توان گفت که هوای آن روز خوب بوده است؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


سرزمین کربلا در کشور عراق، منطقه گرمسیری است و در بیشتر ایام سال، دارای هوای گرمی است. واقعه عاشورا در نیمه‌های ماه مهر در ابتدای پاییز واقع شده است و گرما در این ایام سال، برای این نوع شهرها، امری عادی است.

علاوه بر این، منابع متعدد حدیثی و در کتاب‌های زیارات و تاریخ با سند صحیح و قابل اعتماد، مسئله عطش امام حسین(ع) و اینکه آن حضرت با لب تشنه به شهادت رسیدند، آمده است:

۱- علامه مجلسی روایت کرده: حسین بن علی(ع) و اهل بیت ایشان و اصحاب ایشان مظلومانه و در حالی که جسم و جانشان، مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود و با لب تشنه به قتل رسیدند.[۱]

۲- صاحب مستدرک الوسائل از امام محمد باقر(ع) روایت کرده است که فرمود: «حضرت حسین(ع) که صاحب کربلاء است در حالی که مظلوم و اندوهگین و تشنه و غصه‌دار بود، شهید شد.»[۲]

۳- علامه مجلسی روایت کرده است که جبرئیل وقایعی را که بر امام حسین(ع) اتفاق می‌افتد برای حضرت آدم(ع) نقل کرد، از جمله این که: این پسر تو دچار یک مصیبتی خواهد شد که مصائب دیگر در مقابل آن کوچک خواهند بود: حضرت آدم فرمود: چه مصیبتی؟ جبرئیل گفت: حسین در حالی شهید می‌شود که عطشان، غریب، تنها، بی‌یاور و بی‌معین خواهد بود."[۳]

علاوه بر روایاتی که ذکر شد روایات زیاد دیگری نیز وجود دارد[۴] که قضیه عطش امام حسین(ع) را برای ما مسلم می‌کند. از صبح عاشورا دیگر ممکن نشد که آبی به حرم امام حسین(ع)[۵]برسد

امام حسین(ع) درروز عاشورا درسنین پیری قرار داشت وفعالیت طاقت فرسای آن روز ونیز مجروحیت وخونریزی کاملاً آن بزرگوار را تشنه کرده بود.

جستارهای وابسته

منابع

  1. مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۳۸، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۲۷.
  2. مستدرک‌الوسائل ج: ۱۰ ص: ۲۴۰.
  3. بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۲۴۶.
  4. بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۲۴۶. ، بحارالأنوار ج: ۹۸ ص: ۴۶، کامل الزیارات الباب الثامن و الأربعون کیف یحب أن یکون زائر الحسین بن علی ص۱۳۱. ، ثواب‌الأعمال ص: ۸۹. ، بحارالأنوار ج: ۴۴ ص: ۳۰۴، الکافی ج: ۶ ص: ۳۹۲، کامل‌الزیارات ص: ۱۰۷. ، دیوان دعبل الخزاعی، القصیده التائیه.
  5. منتهی الآمال، شیخ عباس قمی (ره)، انتشارات بهزاد، چاپ دوم، ۱۳۸۱، باب پنجم، مقصد سوم، فصل اول، ص۴۲۷، حاشیه.