کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(خنثی‌سازی نسخهٔ 58794 از Fabbasi (بحث))
برچسب: خنثی‌سازی
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
'''کُلُّ یَومٍ عاشُوراءُ وَ کُلُّ أرْضٍ کَرْبَلا''' روایتی از اهل‌بیت(ع) نیست.<ref>پرسش و پاسخ، [https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=46974&mid=262733 «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»]، سایت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> محققان با بررسی منابع حدیثی گفته‌اند این عبارت از ائمه اطهار(ع) نیست؛ بلکه بیتی از اشعار یکی از شعرای معاصر امام صادق(ع) است. یکی از محققان تاریخ در [[کتاب انقلاب عاشورا]] می‌نویسد: «عبارت کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا که مشهور و پر نکته است را نتوانستم در مجموعه بحارالنوار، کتب اربعه و مستدرک الوسائل پیدا کنم.» علی شریعتی در ابتدای یکی از مقالات خود درباره [[امام حسین(ع)]] این عبارت را به عنوان حدیث، به [[امام صادق(ع)]] نسبت داده است.<ref>نجمی، احمد، [https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6023/6620/77468/کل-یوم-عاشورا-و-کل-ارض-کربلا «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»] مجله خیمه، ۱۳۸۱، شماره۱. ص۳۵.</ref>


این عبارت، حدیث نیست.<ref>پرسش و پاسخ، [https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=46974&mid=262733 «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»سایت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref>
مضمون عبارت کُلُّ یَومٍ عاشُوراءُ وَ کُلُّ أرْضٍ کَرْبَلا، ضمن اشعار محمد بن سعید بوصیری (قرن ۷ ق) در رثای امام حسین(ع) و یارانش آمده است. متن شعر او، این است: «کل یوم و کل ارض کربلا\ فیهم کربلا و عاشورا؛ هر روزی و هر سرزمینی به خاطر اندوه من بر آنان کربلا و عاشوراست.» احتمالاً همین شعر، ریشه اصلی آن جمله مشهور باشد.<ref>دانشنامه امام حسین(ع)، ج۶، ص ۹۱. به نقل از [http://hadith.net/post/39473/کل-یوم-عاشورا-و-کل-ارض-کربلا/ حدیث نت]، تاریخ بازدید ۱۴۰۱.</ref>


دکتر شریعتی در ابتدای یکی از مقالات خود در باره امام حسین(ع) این عبارت را به عنوان حدیث، به امام صادق(ع) نسبت داده است. اما با بررسی منابع حدیثی مشخص می شود عبارت بیان شده از ائمه ی اطهار(ع) نیست. بلکه بیتی از اشعار یکی از شعرای معاصر امام صادق(ع) است. دکتر مهاجرانی درباره این موضوع در کتاب انقلاب عاشورا می نویسد: «عبارت کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا. که مشهور و پر نکته است. را نتوانستم رد مجموعه ی بحارالنوار، کتب اربعه و مستدرک الوسائل پیدا کنم.»<ref>نجمی، احمد، [https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6023/6620/77468/%DA%A9%D9%84-%DB%8C%D9%88%D9%85-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D9%88-%DA%A9%D9%84-%D8%A7%D8%B1%D8%B6-%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7 «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»] مجله خیمه، ۱۳۸۱، شماره۱. ص۳۵.</ref>
برخی گفته‌اند برای این سخن هرگز مدرکی (حتی به صورت مرسل و مقطوع یا ضعیف و سست) یافت نشده است. بلکه احادیثی در متون معتبر وجود دارد که با این سخن تعارض دارد. [[امام سجاد(ع)]] می‌فرمایند: هرگز روزی مانند روز حسین (عاشورا) نیست.<ref>سید محمد موسوی، [https://hawzah.net/fa/Magazine/View/2689/3835/29371/نقلهای-مجعول-و-مشهور نقل‌های مجعول و مشهور]، مجله مبلغان، بهمن و اسفند 1382، شماره 51، ص۱۳۱.</ref>


چنین مطالبی در منابع حدیثی دیده نمی شود؛ امّا مضمون آن، ضمن اشعار محمّد بن سعید بوصیری (قرن ۷ ق) در رثای امام حسین(ع) و یارانش آمده است. متن شعر او، این است: کل یوم و کل ارض کربلا\ فیهم کربلا و عاشورا؛ هر روزی و هر سرزمینی به خاطر اندوه من بر آنان کربلا و عاشوراست. احتمالاً همین شعر، ریشه ی اصلی آن جمله مشهور باشد.<ref>دانشنامه امام حسین(ع)، ج۶، ص ۹۱. به نقل از [http://hadith.net/post/39473/%DA%A9%D9%84-%DB%8C%D9%88%D9%85-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D9%88-%DA%A9%D9%84-%D8%A7%D8%B1%D8%B6-%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7/ حدیث نت]، تاریخ بازدید ۱۴۰۱.</ref>
[[امام خمینی]] می‌فرمایند: «این کلمه کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا، یک کلمه بزرگی است که اشتباهی از او می‌فهمند. آن‌ها خیال می‌کنند که یعنی هر روز باید گریه کرد لکن این محتوایش غیر از این است. عده‌ای معدود آمدند کربلا و ایستادند و در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبّار در مقابل امپراتور زمان ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند ولکن ظلم را قبول نکردند و شکست دادند یزید را؛ همه جا باید این‌طور باشد و همه روز هم باید این‌طور باشد. همه روز باید ملت ما این معنا را دانسته باشد که امروز عاشورا است و ما باید مقابل ظلم بایستیم و همین‌جا هم کربلاست و باید نقش کربلا را ما پیاده کنیم. انحصار به یک زمین ندارد انحصار به یک افراد نمی‌شود. قضیه کربلا منحصر به یک جمعیت هفتاد و چند نفری و یک زمین کربلا نبود همه زمین‌ها باید این نقش را ایفا کنند و همه روزها».<ref>خمینی، روح‌الله، صحیفه نور، ج۹، ص۲۰۲.</ref>{{پایان پاسخ}}
 
سخن فوق را از حضرت صادق علیه السلام نقل کرده اند ولی برای این حدیث مشهور سندی یافت نشده است; بلکه احادیثی در متون معتبر وجود دارد که با این سخن تعارض دارد . از جمله: الف) حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در پیشگویی شهادت امام حسین علیه السلام به وی چنین فرمود: «لا یوم کیومک یا ابا عبدالله;  <sup>(13)</sup>  ای اباعبدالله! هرگز روزی چون روز تو (عاشورا) نباشد .» ب) امام سجاد علیه السلام می فرمایند: «لا یوم کیوم الحسین;  <sup>(14)</sup>  هرگز روزی مانند روز حسین (عاشورا) نباشد .» ج) علامه حلی نیز به نقل از احمد بن یحیی بلاذری (متوفای 279 ق)، صاحب کتاب انساب الاشراف، نقل می کند که عبدالله بن عمر هم می گفت: «لا یوم کیوم قتل الحسین;  <sup>(15)</sup>  هرگز روزی مانند روز شهادت حسین علیه السلام (عاشورا) نباشد .»با این همه جای بسی شگفتی است که آن سخن ساختگی (کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا) بدون اینکه سندی داشته باشد، پیوسته به امام صادق علیه السلام نسبت داده می شود و برخی حتی آن را با تفصیل بیشتری چنین نقل می کنند: «کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا وکل شهر محرم وکل فصل عزا» ، غافل از اینکه برای این سخن هرگز مدرکی (حتی به صورت مرسل و مقطوع یا ضعیف و سست) یافت نشده است . چنان می نماید که این عبارت، شعار یا شعری از شاعری وابسته به حزبی جنگ طلب باشد . معنا و مفهوم این شعار به فرقه های زیدیه، کیسانیه و یا اسماعیلیه بیشتر برازنده است تا به مذهب عدل علوی . اصولا در مذهب امامیه، «امامت » بیشتر به معنای «هدایت » است و امام بیش از هرچیز با علم و دانشش شناخته می شود; برخلاف «زیدیه » که امام در میان آنها نخست با خون و شمشیر شناخته می شود و به اعتقاد آنان، نخستین شرط و مهم ترین امتیاز در امامت و امام، همانا قیام مسلحانه و «قائم بالسیف » بودن اوست.<ref>سید محمد موسوی، [https://hawzah.net/fa/Magazine/View/2689/3835/29371/%D9%86%D9%82%D9%84%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%B9%D9%88%D9%84-%D9%88-%D9%85%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1 نقل‌های مجعول و مشهور]، مجله مبلغان،                                                                    بهمن و اسفند 1382، شماره 51، ص۱۳۱.</ref>
 
 
 
امام خمینی نیز مطلب را چنین بیان می‌فرمایند: «این کلمه کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا، یک کلمه بزرگی است که اشتباهی از او می‌فهمند آن‌ها خیال می‌کنند که یعنی هر روز باید گریه کرد لکن این محتوایش غیر از این است. کربلا چه کرد و ارض کربلا در روز عاشورا چه نقشی را بازی کرد عدد معدود آمدند کربلا و ایستادند و در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبّآر در مقابل امپراتور زمان ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند ولکن ظلم را قبول نکردند و شکست دادند یزید را، همه جا باید این‌طور باشد و همه روز هم باید این‌طور باشد. همه روز باید ملت ما این معنا را دانسته باشد که امروز عاشورا است و ما باید مقابل ظلم بایستیم و همین‌جا هم کربلاست و باید نقش کربلا را ما پیاده کنیم انحصار به یک زمین ندارد انحصار به یک افراد نمی‌شود قضیه کربلا منحصر به یک جمعیت هفتاد و چند نفری و یک زمین کربلا نبود همه زمین‌ها باید این نقش را ایفا کنند و همه روزها».<ref>صحیفه نور، ج۹، ص۲۰۲.</ref>{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
== مطالعه بیشتر ==
سید هاشم رسولی محلاتی، زندگی امام حسین(ع)، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۸ش.
 
تاریخ عاشورا، دکتر ابراهیم آیتی.
 
تحریف‌های عاشورا، استاد مرتضی مطهری.{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =تاریخ
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ =امام حسین(ع)
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۳

سؤال

آیا عبارت (حدیث کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا) روایتی از معصوم(ع) می‌باشد؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


کُلُّ یَومٍ عاشُوراءُ وَ کُلُّ أرْضٍ کَرْبَلا روایتی از اهل‌بیت(ع) نیست.[۱] محققان با بررسی منابع حدیثی گفته‌اند این عبارت از ائمه اطهار(ع) نیست؛ بلکه بیتی از اشعار یکی از شعرای معاصر امام صادق(ع) است. یکی از محققان تاریخ در کتاب انقلاب عاشورا می‌نویسد: «عبارت کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا که مشهور و پر نکته است را نتوانستم در مجموعه بحارالنوار، کتب اربعه و مستدرک الوسائل پیدا کنم.» علی شریعتی در ابتدای یکی از مقالات خود درباره امام حسین(ع) این عبارت را به عنوان حدیث، به امام صادق(ع) نسبت داده است.[۲]

مضمون عبارت کُلُّ یَومٍ عاشُوراءُ وَ کُلُّ أرْضٍ کَرْبَلا، ضمن اشعار محمد بن سعید بوصیری (قرن ۷ ق) در رثای امام حسین(ع) و یارانش آمده است. متن شعر او، این است: «کل یوم و کل ارض کربلا\ فیهم کربلا و عاشورا؛ هر روزی و هر سرزمینی به خاطر اندوه من بر آنان کربلا و عاشوراست.» احتمالاً همین شعر، ریشه اصلی آن جمله مشهور باشد.[۳]

برخی گفته‌اند برای این سخن هرگز مدرکی (حتی به صورت مرسل و مقطوع یا ضعیف و سست) یافت نشده است. بلکه احادیثی در متون معتبر وجود دارد که با این سخن تعارض دارد. امام سجاد(ع) می‌فرمایند: هرگز روزی مانند روز حسین (عاشورا) نیست.[۴]

امام خمینی می‌فرمایند: «این کلمه کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا، یک کلمه بزرگی است که اشتباهی از او می‌فهمند. آن‌ها خیال می‌کنند که یعنی هر روز باید گریه کرد لکن این محتوایش غیر از این است. عده‌ای معدود آمدند کربلا و ایستادند و در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبّار در مقابل امپراتور زمان ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند ولکن ظلم را قبول نکردند و شکست دادند یزید را؛ همه جا باید این‌طور باشد و همه روز هم باید این‌طور باشد. همه روز باید ملت ما این معنا را دانسته باشد که امروز عاشورا است و ما باید مقابل ظلم بایستیم و همین‌جا هم کربلاست و باید نقش کربلا را ما پیاده کنیم. انحصار به یک زمین ندارد انحصار به یک افراد نمی‌شود. قضیه کربلا منحصر به یک جمعیت هفتاد و چند نفری و یک زمین کربلا نبود همه زمین‌ها باید این نقش را ایفا کنند و همه روزها».[۵]


منابع

  1. پرسش و پاسخ، «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»، سایت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.
  2. نجمی، احمد، «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» مجله خیمه، ۱۳۸۱، شماره۱. ص۳۵.
  3. دانشنامه امام حسین(ع)، ج۶، ص ۹۱. به نقل از حدیث نت، تاریخ بازدید ۱۴۰۱.
  4. سید محمد موسوی، نقل‌های مجعول و مشهور، مجله مبلغان، بهمن و اسفند 1382، شماره 51، ص۱۳۱.
  5. خمینی، روح‌الله، صحیفه نور، ج۹، ص۲۰۲.