نام مکان‌های ذکر شده در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در جواب باید گفت: اماکنی که در قرآن کریم آمده است، از دو بعد مورد بررسی قرار می‌گیرد: اوّل: اماکنی که برای ما محسوس و قابل مشاهده است و آثار آن را در دنیا می‌بینیم. دوّم: اماکنی که برای ما غیرمحسوس یا به عبارتی اماکن بهشتی که در قرآن به کار رفته است.
اماکنی مختلفی در [[قرآن]] ذکر شده است. نام شهرهایی مثل مصر و بابل. نام مساجدی همچون مسجدالاحرام و مسجدالقصی. سرزمین‌هایی مانند مدین و احقاف. کوه‌های طور و صفا و مروه. و اشاراتی به دریاها و رودخانه‌ها.


اول ـ اماکن دنیوی است که این‌ها در قرآن کریم، بسیار زیاد است و به بخش‌های مختلفی تقسیم می‌شود که به‌طور اجمالی به آن‌ها می‌پردازیم:
== شهرها ==


۱ ـ شهرها.


۲ ـ مساجد.
الف ـ روم؛ {{قرآن|غُلِبَتِ الرُّوم|ترجمه=رومیان شکست خوردند.|سوره=روم|آیه=۲}} که البته اشاره به اهل آن شهر دارد.


۳ ـ سرزمین‌ها.
ب ـ مصر؛ این نام در دو جای قرآن کریم آمده است. {{قرآن|... اهْبِطُوا مِصْرًا|ترجمه=پس به شهر فرود آیید.|سوره=بقره|آیه=۶۱}} بعضی تفاسیر مصر را شهر معنا کرده‌اند و بعضی گفته‌اند نام سرزمین مصر است. و مورد بعدی در سوره یونس {{قرآن|... أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِکُمَا بِمِصْرَ بُیُوتًا|ترجمه=براى قوم خود در مصر خانه‏‌هايى ترتيب دهيد|سوره=یونس|آیه=۸۷}}


۴ ـ رودخانه‌ها و دریاها.
ج ـ بابل؛ {{قرآن|... وَمَا أُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ …|ترجمه=آنچه بر آن دو فرشته، هاروت و ماروت، در بابِل فرو فرستاده شده بود|سوره=بقره|آیه=۱۰۲}}


۵ ـ کوه‌ها.
د ـ بَکَّه (نام دیگر مکه)؛ {{قرآن|إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّه مُبَارَکًا وَهُدًی لِلْعَالَمِینَ|ترجمه=اولین خانه‌ای که برای مردم قرار داده شد همان است که در سرزمین مکه است که پربرکت و مایه هدایت جهانیان است.|سوره=آل‌عمران|آیه=۹۶}} و البته خود خانه خدا در آیات متعددی به صورت کنایه‌ای به کار رفته است. به عنوان مثال در سوره مبارکه آل عمران آیه ۹۷ مشاهده می‌شود.


== ۱ ـ شهرها ==
هـ ـ مدینه؛ {{قرآن|یَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَی الْمَدِینَه …|ترجمه=و می‌گویند اگر به مدینه برگردیم.|سوره=منافقون|آیه=۸}}
از جمله شهرهایی که به‌طور واضح در قرآن کریم، به کار رفته است به موارد زیر تقسیم می‌گردد:


الف ـ روم، در سورهٔ مبارکهٔ روم، می‌فرماید: {{قرآن|غُلِبَتِ الرُّوم}}<ref>. روم: ۳۰/۲.</ref> رومیان شکست خوردند و مغلوب شدند.
== مساجد ==


ب ـ مصر، این نام در دو جای قرآن کریم، آمده است، سورهٔ بقره، می‌فرماید: {{قرآن|... اهْبِطُوا مِصْرًا فَإِنَّ لَکُمْ مَا سَأَلْتُمْ …}}<ref>. بقره: ۲/۶۱.</ref> و مورد بعدی در سورهٔ یونس {{قرآن|... أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِکُمَا بِمِصْرَ بُیُوتًا وَاجْعَلُوا بُیُوتَکُمْ …}}<ref>. یونس: ۳۰/۸۷.</ref>


ج ـ بابل، در سورهٔ بقره، می‌فرماید: {{قرآن|... وَمَا أُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ …}}<ref>. بقره:۲/ ۱۰۲.</ref>
الف ـ مسجدالحرام به طوری که ۱۳ بار در قرآن کریم، آمده است؛ از جمله در سوره مبارکه بقره آیات شریفه ۱۴۴، ۱۴۹، ۱۵۰ و ۲۱۷. مائده، ۲، انفال، ۳۴، توبه، ۱۹، اسراء، ۱ و موارد دیگر.
[[پرونده:مسجدالاقصی.jpg|بندانگشتی|نمایی از محوطه مسجدالاقصی مربوط به اوایل قرن بیستم]]
ب ـ مسجد الاقصی در سوره اسراء آمده است: {{قرآن|سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الأقْصَی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ|ترجمه=منزّه است آن [خدايى‏] كه بنده‏اش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجد الأقصى- كه پيرامون آن را بركت داده‏ايم- سير داد،|سوره=اسرا|آیه=۱}}


د ـ بَکَّه (نام دیگر مکّه) در سورهٔ آل عمران، می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّه مُبَارَکًا وَهُدًی لِلْعَالَمِینَ}}<ref>. آل عمران: ۳/۹۶.</ref> اوّلین خانه‌ای که برای مردم قرار داده شد همان است که در سرزمین مکّه است که پربرکت و مایهٔ هدایت جهانیان است.» و البتّه خود خانهٔ خدا در آیات متعدّدی به صورت کنایه‌ای به کار رفته است. به عنوان مثال در سورهٔ مبارکهٔ آل عمران آیهٔ ۹۷ مشاهده می‌شود.
== سرزمین‌ها ==
الف ـ سرزمین مَدْیَن<ref>اسرار، مصطفی، دانستنی‌های قرآن، تهران: انتشارات محیا، ۱۳۷۵ ش، ص۱۳۶ و ۱۳۸.</ref> در سوره قصص آیه ۲۳ می‌فرماید: {{قرآن|وَلَمّا وَرَدَ ماءً مَدْیَنَ…|ترجمه=و چون به آب مدين رسيد.}}


هـ ـ مدینه، در سورهٔ منافقین، می‌فرماید: {{قرآن|یَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَی الْمَدِینَه …}}<ref>. منافقون: ۶۳/۸.</ref> و موارد دیگر.
ب ـ سرزمین احقاف،<ref>همان.</ref> در سوره احقاف آیه ۲۱ می‌فرماید: {{قرآن|وَاذْکُرْ أفاعادٍ اِذْ اَنْذَر قَوْمَهُ ما الأحْقافِ وقد خَلَتِ النُّدُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ…|ترجمه=برادر قوم عاد را یاد کن، آن زمان که قومش را در سرزمین احقاف بیم داد در حالی که پیامبران زیادی قبل ازاو در گذشته‌های دور و نزدیک آمده بودند.}}


== ۲ ـ مساجد ==
== کوه‌ها ==
اسامی چند مسجد در قرآن کریم، به‌طور واضح به کار رفته که به آن‌ها اشاره می‌شود:
اسامی چندین کوه در قرآن آمده است که به اهم آن‌ها پرداخته می‌شود:


الف ـ مسجدالحرام به طوری که ۱۳ بار در قرآن کریم، آمده است؛ از جمله در سورهٔ مبارکهٔ بقره آیات شریفهٔ ۱۴۴، ۱۴۹، ۱۵۰ و ۲۱۷. مائده، ۲، انفال، ۳۴، توبه، ۱۹، اسراء، ۱ و موارد دیگر.
الف ـ غار کهف، در سوره مبارکه کهف آیات ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۶ و ۲۵ به کار رفته است و منظور از اسم کهف غار و کوه می‌باشد.


ب ـ مسجد الاقصی به‌طور مشهورتر در سورهٔ اسراء، می‌فرماید: {{قرآن|سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الأقْصَی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّه هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ}}.<ref>۷. اسراء: ۷/۱.</ref>
ب ـ [[کوه طور]]، که در چند جای قرآن به کار رفته از آن جمله، سوره نساء آیه ۱۵۴، مؤمنون آیه ۲۰، تین آیه ۲.


ج ـ مسجد ضرار، در سورهٔ توبه، می‌فرماید: {{قرآن|وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا …}}<ref>. توبه: ۹/۱۰۷.</ref>
ج ـ کوه صفا و مروه، که در سوره بقره، می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَه مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ …}}<ref>بقره: ۲/۱۵۸.</ref>


== ۳ ـ سرزمین‌ها ==
== اماکن بهشتی ==
الف ـ سرزمین مَدْیَن}}<ref>اسرار، مصطفی، دانستنی‌های قرآن، تهران: انتشارات محیا، ۱۳۷۵ ش، ص۱۳۶ و ۱۳۸.</ref> در سورهٔ قصص آیهٔ ۲۳ می‌فرماید: {{قرآن|وَلَمّا وَرَدَ ماءً مَدْیَنَ…}}
اماکنی که برای ما غیر محسوس و در واقع اماکن بهشتی است که در قرآن کریم آمده است که؛ ۲۱ نام ذکر شده که به آن‌ها اشاره می‌شود:
 
ب ـ سرزمین احقاف،<ref>همان.</ref> در سورهٔ احقاف آیهٔ ۲۱ می‌فرماید: {{قرآن|وَاذْکُرْ أفاعادٍ اِذْ اَنْذَر قَوْمَهُ ما الأحْقافِ وقد خَلَتِ النُّدُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ…}} برادر قوم عاد را یاد کن، آن زمان که قومش را در سرزمین احقاف بیم داد در حالی که پیامبران زیادی قبل ازاو در گذشته‌های دور و نزدیک آمده بودند.»
 
== ۴ ـ رودخانه‌ها و دریاها ==
الف ـ از جمله رود معروف که امروز هم این رود وجود دارد، رود نیل است که در سورهٔ طه به کار رفته است؛ آن‌جا که می‌فرماید: {{قرآن|أَنِ اقْذِفِیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفِیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ …<ref>طه: ۲۰/۳۹</ref> او را در صندوقی بیفکن و آن صندوق را به دریا بینداز تا دریا آن را به ساحل افکند؛ که منظور رود نیل است.
 
ب ـ مجمع البحرین، در سورهٔ کهف آیهٔ ۶۱ به صورت «مجمع» به کار رفته است که مفسران آن را تعبیر به مجمع البحرین یعنی محل تلاقی دو دریا ذکر می‌کنند}}.<ref>ر. ک. مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۳ ش، جلد ۱۲، ص۴۸۰.</ref> و مواردی از این قبیل که در قرآن وجود دارد.
 
== ۵ ـ کوه‌ها ==
اسامی چندین کوه در قرآن آمده است که به اعم آن‌ها پرداخته می‌شود:
 
الف ـ غار کهف، در سورهٔ مبارکهٔ کهف آیات ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۶ و ۲۵ به کار رفته است و منظور از اسم کهف غار و کوه می‌باشد.
 
ب ـ کوه طور، که در چند جای قرآن به کار رفته از آن جمله، سورهٔ مبارکهٔ نساء آیهٔ ۱۵۴، مؤمنون آیهٔ ۲۰، تین آیهٔ ۲.
 
ج ـ کوه صفا و مروه، که در سورهٔ مبارکهٔ بقره، می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَه مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ …<ref>بقره: ۲/۱۵۸.</ref>
 
دوم: اماکنی که برای ما غیر محسوس و در واقع اماکن بهشتی است که در قرآن کریم آمده است که؛ ۲۱ نام ذکر شده که به آن‌ها اشاره می‌شود:
 
الف ـ جنات:


۱ ـ جنات عدن، توبه، ۷۴.
۱ ـ جنات عدن، توبه، ۷۴.


۲ ـ جناتِ الفردوس، کهف آیهٔ ۱۰۷.
۲ ـ جناتِ الفردوس، کهف آیه ۱۰۷.


۳ ـ جنات المَأوی، سجده، ۱۹.
۳ ـ جنات المَأوی، سجده، ۱۹.
خط ۹۹: خط ۷۹:
۱۹ ـ فضل، مؤمنون ۱۱. مفسران فضل را بهشت دانسته‌اند.
۱۹ ـ فضل، مؤمنون ۱۱. مفسران فضل را بهشت دانسته‌اند.


۲۰ ـ عین، واقعه، ۲۷. بسیاری از مفسرین مراد از عین را بهشت دانسته‌اند.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانش‌نامهٔ علوم قرآنی، ج۱، تهران: انتشارات دوستان، ۱۳۷۷، ص۳۹۹ و ۴۰۰.</ref>
۲۰ ـ عین، واقعه، ۲۷. بسیاری از مفسرین مراد از عین را بهشت دانسته‌اند.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانش‌نامه علوم قرآنی، ج۱، تهران: انتشارات دوستان، ۱۳۷۷، ص۳۹۹ و ۴۰۰.</ref>
{{پایان پاسخ}}
 
 
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


== معرفی منابع جهت مطالعهٔ بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
۱ ـ دکتر محمود رامیار، تاریخ قرآن کریم، (تهران، انتشارات امیرکبیر، ۷۹ ش)، ص۷۷۱–۷۷۵.
۱ ـ دکتر محمود رامیار، تاریخ قرآن کریم، (تهران، انتشارات امیرکبیر، ۷۹ ش)، ص۷۷۱–۷۷۵.


خط ۱۱۱: خط ۹۲:


۴ ـ مصطفی اسرار، دانستنی‌های قرآن، (تهران، انتشارات محیا، ۱۳۷۵ ش).
۴ ـ مصطفی اسرار، دانستنی‌های قرآن، (تهران، انتشارات محیا، ۱۳۷۵ ش).
{{پایان مطالعه بیشتر}}
 
 


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۱۷: خط ۹۹:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = متفرقات معارف در قرآن
| شاخه فرعی۱ = معارف قرآنی
|شاخه فرعی۲ = اماکن، ایام و مناسبت‌ها
| شاخه فرعی۲ = اماکن، ایام، مناسبت‌ها
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = شد
  | تیترها =
  | تیترها = شد
  | ویرایش =
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
| بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت = ج
  | کیفیت =
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۷

سؤال

در قرآن کریم به چه مکان‌هایی اشاره شده است؟

اماکنی مختلفی در قرآن ذکر شده است. نام شهرهایی مثل مصر و بابل. نام مساجدی همچون مسجدالاحرام و مسجدالقصی. سرزمین‌هایی مانند مدین و احقاف. کوه‌های طور و صفا و مروه. و اشاراتی به دریاها و رودخانه‌ها.

شهرها

الف ـ روم؛ ﴿غُلِبَتِ الرُّوم؛ رومیان شکست خوردند.(روم:۲) که البته اشاره به اهل آن شهر دارد.

ب ـ مصر؛ این نام در دو جای قرآن کریم آمده است. ﴿... اهْبِطُوا مِصْرًا؛ پس به شهر فرود آیید.(بقره:۶۱) بعضی تفاسیر مصر را شهر معنا کرده‌اند و بعضی گفته‌اند نام سرزمین مصر است. و مورد بعدی در سوره یونس ﴿... أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِکُمَا بِمِصْرَ بُیُوتًا؛ براى قوم خود در مصر خانه‏‌هايى ترتيب دهيد(یونس:۸۷)

ج ـ بابل؛ ﴿... وَمَا أُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ …؛ آنچه بر آن دو فرشته، هاروت و ماروت، در بابِل فرو فرستاده شده بود(بقره:۱۰۲)

د ـ بَکَّه (نام دیگر مکه)؛ ﴿إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّه مُبَارَکًا وَهُدًی لِلْعَالَمِینَ؛ اولین خانه‌ای که برای مردم قرار داده شد همان است که در سرزمین مکه است که پربرکت و مایه هدایت جهانیان است.(آل‌عمران:۹۶) و البته خود خانه خدا در آیات متعددی به صورت کنایه‌ای به کار رفته است. به عنوان مثال در سوره مبارکه آل عمران آیه ۹۷ مشاهده می‌شود.

هـ ـ مدینه؛ ﴿یَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَی الْمَدِینَه …؛ و می‌گویند اگر به مدینه برگردیم.(منافقون:۸)

مساجد

الف ـ مسجدالحرام به طوری که ۱۳ بار در قرآن کریم، آمده است؛ از جمله در سوره مبارکه بقره آیات شریفه ۱۴۴، ۱۴۹، ۱۵۰ و ۲۱۷. مائده، ۲، انفال، ۳۴، توبه، ۱۹، اسراء، ۱ و موارد دیگر.

نمایی از محوطه مسجدالاقصی مربوط به اوایل قرن بیستم

ب ـ مسجد الاقصی در سوره اسراء آمده است: ﴿سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الأقْصَی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ؛ منزّه است آن [خدايى‏] كه بنده‏اش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجد الأقصى- كه پيرامون آن را بركت داده‏ايم- سير داد،(اسرا:۱)

سرزمین‌ها

الف ـ سرزمین مَدْیَن[۱] در سوره قصص آیه ۲۳ می‌فرماید: ﴿وَلَمّا وَرَدَ ماءً مَدْیَنَ…؛ و چون به آب مدين رسيد.

ب ـ سرزمین احقاف،[۲] در سوره احقاف آیه ۲۱ می‌فرماید: ﴿وَاذْکُرْ أفاعادٍ اِذْ اَنْذَر قَوْمَهُ ما الأحْقافِ وقد خَلَتِ النُّدُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ…؛ برادر قوم عاد را یاد کن، آن زمان که قومش را در سرزمین احقاف بیم داد در حالی که پیامبران زیادی قبل ازاو در گذشته‌های دور و نزدیک آمده بودند.

کوه‌ها

اسامی چندین کوه در قرآن آمده است که به اهم آن‌ها پرداخته می‌شود:

الف ـ غار کهف، در سوره مبارکه کهف آیات ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۶ و ۲۵ به کار رفته است و منظور از اسم کهف غار و کوه می‌باشد.

ب ـ کوه طور، که در چند جای قرآن به کار رفته از آن جمله، سوره نساء آیه ۱۵۴، مؤمنون آیه ۲۰، تین آیه ۲.

ج ـ کوه صفا و مروه، که در سوره بقره، می‌فرماید: ﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَه مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ …[۳]

اماکن بهشتی

اماکنی که برای ما غیر محسوس و در واقع اماکن بهشتی است که در قرآن کریم آمده است که؛ ۲۱ نام ذکر شده که به آن‌ها اشاره می‌شود:

۱ ـ جنات عدن، توبه، ۷۴.

۲ ـ جناتِ الفردوس، کهف آیه ۱۰۷.

۳ ـ جنات المَأوی، سجده، ۱۹.

۴ ـ جنات النعیم، مائده، ۶۵.

۵ ـ جنه الخلد، فرقان، ۱۵.

۶ ـ جنه الماوی، نجم آیات ۱۳ و ۱۵.

۷ ـ جنهٍ عالیه، حاقّه آیات ۲۱ و ۲۲.

۸ ـ جنهُ نعیم، واقعه، ۸۹. ۹ ـ حسنی، نساء، ۹۵.

۱۰ ـ الدارُ الاخره، قصص، ۸۳.

۱۱ ـ دارُالسّلام، انعام، ۱۲۷.

۱۲ ـ دارُ القرار، غافر. ۳۹.

۱۳ ـ دارُ المتقین، نمل، ۳۰.

۱۴ ـ دارُ المقُامه، فاطر، ۳۵.

۱۵ ـ روضات الجنّات، شوری، ۲۲.

۱۶ ـ طُوبی، رعد، ۲۹.

۱۷ ـ علیّون، مطففین، ۱۸.

۱۸ ـ فردوس، مؤمنون، ۱۱.

۱۹ ـ فضل، مؤمنون ۱۱. مفسران فضل را بهشت دانسته‌اند.

۲۰ ـ عین، واقعه، ۲۷. بسیاری از مفسرین مراد از عین را بهشت دانسته‌اند.[۴]



مطالعه بیشتر

۱ ـ دکتر محمود رامیار، تاریخ قرآن کریم، (تهران، انتشارات امیرکبیر، ۷۹ ش)، ص۷۷۱–۷۷۵.

۲ ـ پروفسور عباس شوشتری، فرهنگ لغات قرآن، (تهران، انتشارات گنجینه، ۵۹ ش).

۳ ـ الیاس کلانتری، لغات قرآن در تفسیر مجمع البیان، (تهران، انتشارات بیان، ۶۳ ش).

۴ ـ مصطفی اسرار، دانستنی‌های قرآن، (تهران، انتشارات محیا، ۱۳۷۵ ش).


منابع

  1. اسرار، مصطفی، دانستنی‌های قرآن، تهران: انتشارات محیا، ۱۳۷۵ ش، ص۱۳۶ و ۱۳۸.
  2. همان.
  3. بقره: ۲/۱۵۸.
  4. خرمشاهی، بهاءالدین، دانش‌نامه علوم قرآنی، ج۱، تهران: انتشارات دوستان، ۱۳۷۷، ص۳۹۹ و ۴۰۰.