منع امام حسین(ع) از رفتن به کوفه توسط محمد بن حنفیه
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
محمد بن حنفیه از باب مشورت و خیر خواهی برای برادر عزیزشان امام حسین(ع) مطالبی را بیان می‌کند که به کربلا نرود. اما این موضوع هرگز این معنا را نمی‌رساند که امام حسین(ع) معصوم نبود است. همانطور که خداوند به پیامبرش امر می‌کند که با مسلمانان مشورت کن و از آنان مشورت بگیر و این تناقضی با عصمت ایشان ندارد، در این موضوع هم تناقضی با عصمت امام حسین(ع) ندارد.
صدر و ذیل کلام محمد بن حنفیه میزان ارادت و جایگاه امام حسین(ع) در نزد برادرش را نشان می‌دهد. در ابتدای کلامش آمده: چون محمد بن حنفیه دانست که امام حسین(ع) قصد خروج دارد به خدمت ایشان رسید و گفت: ای برادر شما محبوب‌ترین و عزیزترین انسان‌ها در نزد من هستید و من به چه کسی جز شما باید خیر خواهی و نصحیت خودم را برسانم!؟... ای برادر! بدرستی که تو صحیح‌ترین نظرات را داری و در مقام عمل بهترین و محکم‌ترین عمل را انجام می‌دهی.
در روایتی؛ محمد بن حنفیه خطاب به امام سجاد(ع) چنین می‌گوید: «ای فرزند برادرم! می‌دانم که رسول خدا (ص) وصایت و امامت بعد از خودش را به امیر المومنین(ع) تفویض فرمود و پس از ایشان به امام حسن(ع) و سپس به امام حسین(ع) رسید…» این بیان محمد بن حنفیه تصریح به امامت و شؤون آن برای امام حسین(ع) دارد.