مسلم بن عقیل و ترور ابن‌زیاد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{نیازمند گسترش}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا حضرت مسلم(ع) با این‌که برای کشتن ابن زیاد فرصتی به دست آورد از آن سر باز زد؟
چرا مسلم بن عقیل با این‌که فرصت کشتن ابن زیاد را داشت، اما آن‌را انجام نداد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در قاموس قرآن کریم و فرهنگ متعالی و نجات بخش اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع)، پیروزی بر دشمن از راه ظلم و ستم، حیله و نیرنگ محکوم است؛ چنان‌که در یکی از جنگ‌های عصر حکومت حضرت علی(ع)، منافقین و دشمنان آن حضرت درون یک جنگل پنهان شدند، شخصی پیشنهاد آتش زدن جنگل را داد، حضرت علی(ع) برای اجتناب از ظلم و ستم فرمود:
{{درگاه|امام حسین}}
[[پیامبر اسلام]] و [[اهل‌بیت(ع)]]، پیروزی بر دشمن از راه [[ظلم]] و ستم را نهی کرده‌اند. [[امام علی(ع)]] می‌فرمود: «از من می‌خواهید که پيروزى را با ستم‌کردن‏ بر دیگران بجویم».<ref>صبحی صالح، نهج البلاغة، خطبه ۱۲۶، ص۱۸۳.</ref>


لا اطلب النصر بالجور.<ref>مقتل ابی مخنف، تحقیق: استاد محمد هادی یوسفی غروی، ترجمه جواد سلیمانی، ص۴۹، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، ۱۳۷۷.</ref>
[[مسلم بن عقیل]] پس از آنکه از او پرسیده شد، چرا در خانه [[هانی بن عروه]] در [[کوفه]]، [[عبیدالله ابن زیاد]] را نکشت، گفت به دو جهت او را نکشته است؛ یکی به دلیل عدم رضایت هانی بن عروه که گفت نمی‌خواهم خون او در خانه من ریخته شود، و دیگر این که از پیامبر اسلام روایت شده که فرمود: «ایمان به فتک (یورش بردن، حمله ناگهانى، ترور) قید و بند زده شده است و مؤمن نباید مورد حمله قرار گیرد».<ref>تاریخ الامم و الملوک، ابو جعفر طبری، ج۴، ص۲۷۱، مکتبه ارومیه.</ref>  
 
حضرت مسلم(ع) نیز تربیت یافتهٔ مکتب اسلام و اهل‌بیت(ع) است؛ از این رو هنگامی که هانی و شریک بن اعور مریض شدند و قرار شد ابن زیاد به عیادت آن‌ها برود، شریک به مسلم گفت: وقتی او آمد، او را به قتل رسانیده، بر دارالاماره جلوس کن! اما میزبان حضرت مسلم(ع) یعنی هانی بن عروه با این پیشنهاد مخالفت کرد، ابن زیاد آمد و نشست و پس از قدری گفتگو بلند شد و رفت. نظیر همین سؤال را شریک از مسلم(ع) پرسید، حضرت مسلم(ع) فرمود: به جهت دو خصلت ابن زیاد را نکشتم؛ یکی به دلیل عدم رضایت هانی بن عروه که گفت نمی‌خواهم خون او در خانهٔ من ریخته شود، و دیگر این که از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود:
 
ان الایمان قیّد الفتک و لا یفتک المؤمن.
 
هانی گفت: آری؛ والله اگر او را کشته بودی، فردی فاسق، فاجر و کافری حیله‌گر را کشته بودی، ولی من راضی نشدم و کراهت داشتم که خون او در خانهٔ من ریخته شود.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ابو جعفر طبری، ج۴، ص۲۷۱، مکتبه ارومیه.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۹: خط ۱۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =تاریخ
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = -
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۳۵: خط ۳۰:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۰

سؤال

چرا مسلم بن عقیل با این‌که فرصت کشتن ابن زیاد را داشت، اما آن‌را انجام نداد؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


پیامبر اسلام و اهل‌بیت(ع)، پیروزی بر دشمن از راه ظلم و ستم را نهی کرده‌اند. امام علی(ع) می‌فرمود: «از من می‌خواهید که پيروزى را با ستم‌کردن‏ بر دیگران بجویم».[۱]

مسلم بن عقیل پس از آنکه از او پرسیده شد، چرا در خانه هانی بن عروه در کوفه، عبیدالله ابن زیاد را نکشت، گفت به دو جهت او را نکشته است؛ یکی به دلیل عدم رضایت هانی بن عروه که گفت نمی‌خواهم خون او در خانه من ریخته شود، و دیگر این که از پیامبر اسلام روایت شده که فرمود: «ایمان به فتک (یورش بردن، حمله ناگهانى، ترور) قید و بند زده شده است و مؤمن نباید مورد حمله قرار گیرد».[۲]

منابع

  1. صبحی صالح، نهج البلاغة، خطبه ۱۲۶، ص۱۸۳.
  2. تاریخ الامم و الملوک، ابو جعفر طبری، ج۴، ص۲۷۱، مکتبه ارومیه.