غسل‌دهنده و کفن‌کننده پیامبر(ص) در منابع اهل‌سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
منابع معتبر [[اهل سنت|اهل‌سنت]]، انجام [[غسل]]، کفن، دفن و نخستین [[نماز میت|نماز]] بر جنازه [[پیامبر اسلام(ص)]] را توسط [[امام علی(ع)]] دانسته‌اند. طبقات الکبری از ابن‌سعد، السیره النبویه از ابن‌هشام، البدایه و النهایه از ابن‌کثیر تعدادی از جمله این منابع هستند. همچنین اسامی کسانی که در این امور به علی(ع) کمک کردند نیز در منابع ذکر شده که نامی از [[ابوبکر]] در میان آنان نیست.
منابع معتبر [[اهل سنت|اهل‌سنت]]، انجام [[غسل]]، کفن، دفن و نخستین [[نماز میت|نماز]] بر جنازه [[پیامبر اسلام(ص)]] را توسط [[امام علی(ع)]] و چند نفر دیگر از [[بنی‌هاشم]]، دانسته‌اند. طبقات الکبری از ابن‌سعد، السیره النبویه از ابن‌هشام، البدایه و النهایه از ابن‌کثیر تعدادی از جمله این منابع هستند. همچنین اسامی کسانی که در این امور به علی(ع) کمک کردند نیز در منابع ذکر شده که نامی از [[ابوبکر]] در میان آنان نیست.


== غسل پیامبر در منابع اهل‌سنت ==
== غسل پیامبر در منابع اهل‌سنت ==

نسخهٔ ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۴

سؤال

اهل‌سنت ادعا دارند که کار تجهیز و تدفین پیکر پیامبر اسلام(ص) را ابوبکر انجام داده و حضرت علی(ع) در آن زمان از شدت غم مدهوش شده بودند، آیا این ادعا واقعیت دارد؟

منابع معتبر اهل‌سنت، انجام غسل، کفن، دفن و نخستین نماز بر جنازه پیامبر اسلام(ص) را توسط امام علی(ع) و چند نفر دیگر از بنی‌هاشم، دانسته‌اند. طبقات الکبری از ابن‌سعد، السیره النبویه از ابن‌هشام، البدایه و النهایه از ابن‌کثیر تعدادی از جمله این منابع هستند. همچنین اسامی کسانی که در این امور به علی(ع) کمک کردند نیز در منابع ذکر شده که نامی از ابوبکر در میان آنان نیست.

غسل پیامبر در منابع اهل‌سنت

بر اساس منابع اهل‌سنت، مراسم غسل، کفن، نماز و دفن پیامبر را علی بن ابی‌طالب(ع) عهده‌دار شد و چند نفر دیگر از بنی‌هاشم به او کمک کردند:

  • ابن‌سعد مشهور به کاتب واقدی مورخ و سیره نویس مشهور قرن دوم و سوم هجری در کتاب الطبقات الکبری داستانی را نقل می‌کند که کعب الاحبار از خلیفه دوم سؤال کرد که پیامبر(ص) در احتضار (آخرین لحظات عمرشان) چه فرمود؟ عمر به علی(ع)، اشاره کرد و گفت از او بپرسید. علی(ع): پیامبر اکرم(ص) در حالی که سرشان روی شانه من بود، می‌فرمود: الصلاه الصلاه (نماز نماز) … کعب: چه کسی پیامبر اکرم(ص) را غسل داد؟ عمر گفت از علی بپرس و علی(ع) گفت من پیامبر را غسل دادم در حالی که عباس نشسته بود و اسامه و شقران آب می‌ریختند.[۱]
  • ابن هشام مورخ قرن سوم و تدوین کنندهٔ مشهورترین کتاب دربارهٔ سیرهٔ پیامبر در کتاب السیره النبویه، علی بن ابی طالب، عباس بن عبدالمطلب، فضل بن عباس، قثم بن عباس، اسامه بن زید و شقران غلام پیامبر و اوس بن خولی نیز که یکی از انصار بود، اغسل‌دهنده‌های پیامبر دانسته است. او غسل پیامبر را چنین دانسته که علی(ع) جنازه پیامبر اکرم(ص) را بر سینه خود گذارده بود و عباس و فضل و قثم در حرکت دادن و چپ و راست کردن بدن به او کمک می‌کردند و اسامه و شقران هم آب می‌ریختند و علی بن ابی طالب(ع)، پیامبر(ص) را از زیر پیراهن غسل می‌داد.[۲]

دفن پیامبر در منابع اهل‌سنت

طبری (درگذشت ۳۱۰ق) مورخ مشهور اهل‌سنت در کتاب تاریخ خود نقل می‌کند که در مورد محل دفن پیامبر اکرم(ص)، اختلاف شد، برخی بقیع را پیشنهاد دادند، برخی گفتند: در کنار مسجد و برخی نیز گفتند: در منزل حضرت، ایشان را دفن کنیم. در نهایت تصمیم بر این شد که جنازه را در همان حجره‌ای که حضرت رحلت نمود، به خاک بسپارند. قبر آن حضرت توسط ابو عبیده جراح و زید بن سهل آماده گردید و مراسم دفن به وسیله علی(ع) به کمک فضل، عباس و قثم انجام گرفت.[۳]

ابن‌هشام، شخصیت‌هایی مانند علی بن ابی‌طالب و فضل بن عباس و قثم بن عباس و شقران را متولی دفن پیامبر دانسته که وارد قبر پیامبر(ص) شدند.[۴] ابن‌اثیر جزری در اسد الغابه،[۵] ابن‌کثیر در البدایه و النهایه[۶] بیهقی در دلائل النبوه[۷] و بسیاری منابع دیگر اهل‌سنت به این رویداد اشاره دارند که کسی جز علی(ع) و همراهان آن حضرت در تدفین پیامبر(ص) شرکت نداشته‌اند.

اقامه نماز بر پیکر پیامبر(ص)

منابع اهل‌سنت همچنین نوشته‌اند؛ نخستین کسی که بر پیامبر(ص) نماز گزارد و سپس یاران و اصحاب آن حضرت، گروه گروه، بر جنازه آن حضرت نماز خواندند: ابن‌کثیر مورخ اهل‌سنت نقل کرده که پیامبر(ص) وصیت کرد بدن او را مردان اهل‌بیتش غسل دهند و کفن کنند و بعد بر جنازه آن حضرت نماز بگزارند. سپس مردم بر آن حضرت نماز بگزارند و بعد از مردان، زنان بر جسد آن حضرت نماز بخوانند.[۸]

منابع

  1. ابن سعد، محمّد، الطبقات الکبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۲۰۲.
  2. ابن هشام، عبدالملک، السیره النبویه، بیروت، دارالمعرفه، بی تا، ج۲، ص۶۲۲–۶۶۳.
  3. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، مؤسسه الاعلمی، بی تا، ج۲، ص۴۵۲.
  4. ابن هشام، عبدالملک، السیره النبویه، بیروت، دارالمعرفه، بی تا، ج۲، ص۶۶۴.
  5. ابن اثیر جزری، علی بن محمد، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۸۸.
  6. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۲۶۹.
  7. بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوه و معرفه احوال صاحب الشریعه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۵ق، ج۷، ص۲۵۴.
  8. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۲۶۶.