عدم حضور ابوبکر و عمر در غسل و کفن پیامبر(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}{{در دست ویرایش|کاربر=Golpoor }}{{سوال}}
{{شروع متن}}
آیا از مدارک اهل سنت می‌توان اثبات کرد که ابوبکر و عمر در غسل و دفن پیامبر شرکت نداشته‌اند؟
{{سوال}}طبق مدارک اهل سنت، آیا ابوبکر و عمر در غسل و کفن پیامبر(ص) شرکت داشتند؟{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
 
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
با توجه به منابع اهل سنت ابوبکر و عمر هنگام غسل دادن پیامبر حضور نداشته‌اند بلکه در سقیفه بنی ساعده مشغول تعیین خلیفه بودند. اما هنگام دفن به نظر می‌رسد حضور داشته‌اند. و یا حداقل نمی‌توان اثبات کرد که حضور نداشته‌اند چون دفن پیامبر یک روز پس از رحلت و پایان یافتن تعیین خلیفه صورت گرفته است. اما قبل از دفن و تکفین پیامبر با توجه به این که پیامبر جانشین خود را انتخاب کرده بود اجتماع آن‌ها در سقیفه بدعت بود و مورد اذیت روح پیامبر و بی احترامی به آن حضرت.
منابع اهل‌سنت به عدم حضور [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] هنگام غسل و کفن [[پیامبر اسلام(ص)]] اشاره کرده و آورده‌اند که آنها در [[سقیفه بنی‌ساعده]] مشغول تعیین خلیفه بعد از پیامبر(ص) بودند. [[امام علی(ع)]] به همراه چند نفر دیگر مانند [[اسامه بن زید]]، [[عباس بن عبدالمطلب]] و پسرانِ عباس با نام‌های فضل و قُثَم به کفن کردن رسول خدا(ص) پرداخته و ایشان را در دو قطعه پارچه صحاری (یَمَنی) و یک قطعه سرتاسری پیچیدند.<ref>ابن خلدون، العبر، ترجمه، آیتی، عبد المحمد، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ش، چاپ اول، ج۱، ص۴۷۰.</ref>


== عدم حضور در غسل و کفن ==
طبری از مورخان مشهور اهل‌سنت در بیان جزئیات حادثه آورده که عمر، وفات پیامبر(ص) را انکار کرد و کسانی که به وفات پیامبر(ص) اشاره می‌کردند را تهدید به کشتن نمود؛ تا اینکه با سخنان ابوبکر، وفات پیامبر را پذیرفت. سپس ابوبکر و عمر متوجه حضور [[انصار]] در سقیفه بنی‌ساعده شده و به همراه [[ابو عبیده جراح]] به سقیفه رفتند.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ترجمه پاینده، ابو القاسم، تهران، اساطیر، ۱۳۷۵ش، چاپ پنجم، ج۴، ص۱۳۲۸–۱۳۲۷.</ref> طبری نقل می کند که علی بن ابی‌طالب و تعدادی دیگر عهده‌دار غسل پیامبر شدند.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ترجمه پاینده، ابو القاسم، تهران، اساطیر، ۱۳۷۵ش، چاپ پنجم، ج۴، ص۱۳۳۸.</ref> ابن‌سعد مورخ قرن سوم نیز در الطبقات الکبری به سندهای مختلف روایت کرده که پیامبر اکرم(ص) را علی(ع) با کمک عباس، فضل، قثم و اسامه غسل دادند.<ref>محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ترجمه مهدوی دامغانی، محمود، تهران، فرهنگ و اندیشه، ۱۳۴۷ش، ج۲، ص۲۷۰–۲۴۸.</ref>
<nowiki>وجود مقدس نبی گرامی اسلام پس از سال ها مجاهده و تبلیغ دین اسلام سرانجام در سن ۶۳ سالگی در سال یازدهم هجری وفات یافت.}}</nowiki><ref>محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ترجمه مهدوی دامغانی، محمود، تهران، فرهنگ و اندیشه، ۱۳۷۴، ج۲، ص۲۵۷.</ref> با توجه به منابع تاریخی و مدارک اهل سنت ابوبکر و عمر هنگام غسل دادن پیامبر به سقیفه رفته بودند و علی(ع) و چند نفر دیگر آن حضرت را غسل دادند. اما به نظر می‌رسد این دو نفر و بقیه مسلمانان در هنگام دفن پیامبر حاضر بوده‌اند.


ابن خلدون از مورخان سنی مذهب می‌نویسد: «پس از رحلت پیامبر عمر می‌گفت: مردانی از منافقین می‌پندارند که رسول خدا(ص) نمرده است. ابوبکر آمد و این آیه را خواند: «وَ مَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَی أَعْقَابِکُمْ...<ref>آل عمران / ۱۴۴.</ref> محمد جز فرستاده‌ای که پیش از او نیز فرستادگانی آمده‌اند نیست آیا اگر بمیرد یا کشته شود شما به دین پیشینیان خویش بازمی‌گردید.» عمر می‌گوید: وقتی ابوبکر این آیه را خواند دانستم که پیامبر مرده است».<ref>ابن خلدون، العبر، ترجمه، آیتی، عبد المحمد، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳، چاپ اول، ج۱، ص۴۷۰.</ref> ابن خلدون در ادامه می‌نویسد: «در این حال مردی دوان دوان بیامد و خبر داد که انصار در سقیفه بنی ساعده گرد آمده‌اند. پس ابوبکر و عمر و جماعتی از مهاجرین بدان جا رفتند و علی و عباس و پسران او فضل و قثم و اسامه بن زید به تکفین رسول خدا(ص) پرداختند. سپس او را در دو قطعه پارچه صحاری و یک قطعه برد نرم پیچیدند».<ref>همان.</ref> طبری نیز می‌نویسد: «عمر می‌گفت پیامبر نمرده است و کسانی را که این سخن گفته بودند به کشتن تهدید می‌کرد... ابوبکر گفت: هر که خدا را می‌پرستید خدا زنده است و هر که محمد را می‌پرستید محمد مرده است.در آن هنگام انصار در سقیفه بنی ساعده گِرد هم آمده بودند. ابوبکر خبر یافت و با عمر و ابو عبیده جراح به سوی آنها رفت»<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ترجمه پاینده، ابو القاسم، تهران، اساطیر ۱۳۷۵ چاپ ۵، ج۴، ص۱۳۲۸ ـ ۱۳۲۷.</ref> این نقل نیز نشان دهنده این است که ابوبکر و عمر هنگام غسل دادن پیامبر و تکفین حضرت حضور نداشته‌اند. طبری خود به این مطلب اشاره کرده است. وی به نقل از ابن عباس می‌نویسد: «علی بن ابیطالب، عباس بن عبد المطلب و فضل و قثم بن عباس و اسامه بن زید و شقران عهده دار غسل پیامبر بودند.»<ref>همان، ص۱۳۳۸.</ref> ابن سعد در طبقات الکبری به اسناد مختلف روایت کرده است که پیامبر اکرم(ص) را علی(ع) با کمک عباس و فضل و قثم و اسامه غسل دادند.<ref>محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ترجمه مهدوی دامغانی، محمود، تهران، فرهنگ و اندیشه، ۱۳۴۷، ج۲، ص۲۷۰ ـ ۲۴۸.</ref>
== جستارهای وابسته ==
[[حضور ابوبکر و عمر در دفن پیامبر(ص)]]


== حضور در دفن پیامبر(ص) ==
منابع اهل سنت حضرت علی ـ(ع) ـ و عباس و... را عهده دار گذاردن پیامبر در قبر نیز ذکر کرده‌اند. ابن سعد می‌نویسد: «پیامبر را علی و عباس و فضل و... غسل دادند و در مرقد آن حضرت نیز همان‌ها برای دفن آمدند.»<ref>همان، ص۲۶۳.</ref> درجای دیگر می‌نویسد: «علی، عباس، فضل، قثم و شقران به آرامگاه داخل شدند برای دفن پیامبر.»<ref>همان، ص۲۷۳ ـ ۲۷۲.</ref> از این عبارات نیز ثابت می‌شود که علی ـ(ع) ـ و عباس و افراد دیگری که نام آن‌ها ذکر شد، کسانی بودند که پیامبر(ص) را وارد قبر کردند، اما این مطلب دلیل بر این نیست که ابوبکر و عمر حضور نداشته‌اند. ابن سعد روایتی را ذکر کرده است که دلالت بر این دارد که هنگام دفن پیامبر ابوبکر حضور داشته است. وی می‌نویسد: «مردم در این که پیامبر را در مسجدش دفن کنند یا در خانه اش اختلاف کردند ابوبکر گفت: از پیامبر شنیدم که می‌گفت: هر پیامبری را در همان جا که جان داده دفن می‌کنند.»<ref>همان، ص۲۷۴.</ref> همین مطلب را ابن خلدون<ref>ابن خلدون، پیشین، ج۱، ص۴۷۰.</ref> و دیگران نیز ذکر کرده‌اند این نشان دهنده این است که ابوبکر آن جا حاضر بوده که چنین سخنی را گفته است. علاوه بر این به این نکته نیز باید توجه داشت که دفن پیامبر بلا فاصله پس از غسل ایشان نبوده بلکه بدن مطهر رسول خدا(ص) یک روز بر بستری نهاده بودند و مردم گروه گروه بر حضرت نماز می‌خواندند و می‌رفتند.<ref>ابن سعد، پیشین، ص۲۷۰.</ref>


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==


۱ـ الطبقات الکبری، ابن سعد
== منابع ==
 
{{پانویس}}
۲ـ تاریخ طبری، محمد بن جریر الطبری ج۴.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
 
==منابع==
<references />
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = تاریخ
| شاخه اصلی = تاریخ
خط ۳۱: خط ۲۲:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =-
  | تیترها =  
  | تیترها =-
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[fr:Absence d'Abu Bakr et de Umar le jour du décès du Prophète (s)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۱

سؤال
طبق مدارک اهل سنت، آیا ابوبکر و عمر در غسل و کفن پیامبر(ص) شرکت داشتند؟


منابع اهل‌سنت به عدم حضور ابوبکر و عمر هنگام غسل و کفن پیامبر اسلام(ص) اشاره کرده و آورده‌اند که آنها در سقیفه بنی‌ساعده مشغول تعیین خلیفه بعد از پیامبر(ص) بودند. امام علی(ع) به همراه چند نفر دیگر مانند اسامه بن زید، عباس بن عبدالمطلب و پسرانِ عباس با نام‌های فضل و قُثَم به کفن کردن رسول خدا(ص) پرداخته و ایشان را در دو قطعه پارچه صحاری (یَمَنی) و یک قطعه سرتاسری پیچیدند.[۱]

طبری از مورخان مشهور اهل‌سنت در بیان جزئیات حادثه آورده که عمر، وفات پیامبر(ص) را انکار کرد و کسانی که به وفات پیامبر(ص) اشاره می‌کردند را تهدید به کشتن نمود؛ تا اینکه با سخنان ابوبکر، وفات پیامبر را پذیرفت. سپس ابوبکر و عمر متوجه حضور انصار در سقیفه بنی‌ساعده شده و به همراه ابو عبیده جراح به سقیفه رفتند.[۲] طبری نقل می کند که علی بن ابی‌طالب و تعدادی دیگر عهده‌دار غسل پیامبر شدند.[۳] ابن‌سعد مورخ قرن سوم نیز در الطبقات الکبری به سندهای مختلف روایت کرده که پیامبر اکرم(ص) را علی(ع) با کمک عباس، فضل، قثم و اسامه غسل دادند.[۴]

جستارهای وابسته

حضور ابوبکر و عمر در دفن پیامبر(ص)



منابع

  1. ابن خلدون، العبر، ترجمه، آیتی، عبد المحمد، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ش، چاپ اول، ج۱، ص۴۷۰.
  2. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ترجمه پاینده، ابو القاسم، تهران، اساطیر، ۱۳۷۵ش، چاپ پنجم، ج۴، ص۱۳۲۸–۱۳۲۷.
  3. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ترجمه پاینده، ابو القاسم، تهران، اساطیر، ۱۳۷۵ش، چاپ پنجم، ج۴، ص۱۳۳۸.
  4. محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ترجمه مهدوی دامغانی، محمود، تهران، فرهنگ و اندیشه، ۱۳۴۷ش، ج۲، ص۲۷۰–۲۴۸.