حرز امام جواد(ع)

نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۲ توسط Rezvani (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

متن حرز امام جواد(ع) چیست؟ و این حرز چقدر در روایات و احادیث معتبر است؟

متن حرز امام جواد(ع) عبارت است از:

این حرز را سید بن طاووس در کتاب مهج الدعوات و نیز علامه مجلسی در بحارالانوار هم نقل کرده است. سید بن‌طاووس و علامه مجلسی، سند این حرز را نقل نکرده‌اند.

پاسخ اجمالی: هر چند حرز امام جواد صلوات الله علیه سند معتبری ندارد و نمی‌توان با قاطعیت آن را به امام نسبت داد؛ اما اگر کسی آن را به عنوان دستور العمل معصوم قبول دارد، باید همه شرایط آن را از جمله پوست آهوی سرزمین تهامه، حفاظی از نقره، بسته شدن بر بازوی راست و خواندن نماز چهار رکعتی با شرایط خاص، مراعات کند؛ البته در متن روایت درباره جوهر چیزی نیامده است و دعایی هم که امام فرموده بود بعد خواهم گفت تا بر حفاظ نقره‌ای حک شود نیز در کتب روایی نیامده است. پاسخ تفصیلی: سید بن طاووس در کتاب «مهج الدعوات و منهج العبادات» نقل می‌کند که امام جواد سلام الله علیه خطاب به مأمون که قصد حمله به روم را داشته، حرزی توصیه می‌کنند. در این روایت آمده یاسر که از ملازمان مأمون بوده، می‌گوید: «... حضرت جواد کسی را به نزد من فرستاده و مرا احضار نمودند. وقتی به خدمت آن حضرت رفتم، از من خواستند که پوست آهوئی از زمین تهامه برایش بیاورم، سپس حرزی را به خطّ خود در آن پوست نوشته و فرمود: ای یاسر این رقعه را به مأمون بده و بگو برای آن حفاظی از نقره بسازند که بر آن حفاظ نقره‌ای آنچه بعد از این خواهم گفت، منقوش باشد و بگو هر گاه خواست این حرز را بر بازوی خود ببندد، وضوئی نیکو گرفته و چهار رکعت نماز بجای آورد و در هر رکعتی یک مرتبه «فاتحة الکتاب» و هفت مرتبه «آیة الکرسی» و هفت مرتبه آیه‏ «شَهِدَ اللَّهُ» تا به آخر و هفت مرتبه سوره «و الشّمس و ضحاها» و هفت مرتبه سوره «وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشی‏» و هفت مرتبه «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» بخواند، پس هر گاه از خواندن این‌ها فارغ شد، در هنگام سختی‌ها و حادثه‌ها آن را بر بازوی راست خود ببندد، به حول خدای و قوّت او از هر چیزی که می‌ترسد، سالم خواهد ماند و سزاوار است که در آن وقت ماه در برج عقرب نباشد و اگر چنانچه او با پادشاه و اهل روم می‌جنگد، به اذن خدا و به برکت این حرز بر آن‌ها پیروز می‌شود…» متن حرز امام جواد علیه السلام این است:


سند حدیث: این روایت دو سند دارد که در سند اول هر چند علی بن عبد الصمد فقیه دین و ثقه بود و ابو عبد الله جعفر بن محمد بن احمد ثقه، عین و عدل است و شیخ صدوق و پدرش و علی بن ابراهیم قمی از بزرگان شیعه است؛ اما نام هاشم پدر بزرگ علی بن ابراهیم و محمد بن احمد بن عباس و ابو نصر همدانی در کتاب‌های رجالی نیامده است و ابو جعفر محمد بن ابی الحسن (عموی پدر علی بن صمد) نیز مجهول است و در کتاب‌های رجالی اشاره‌ای به ثقه بودن یا نبودن حکیمه دختر امام جواد سلام الله علیه نشده است و ام الفضل دختر مأمون نیز قاتل امام جواد سلام الله علیه است و نمی‌توان به روایت او استناد کرد. در سند دوم نیز هر چند پدر و جد سید بن طاووس و شیخ صدوق و پدرش و علی بن ابراهیم قمی از بزرگان شیعه است؛ اما نام هاشم پدر بزرگ علی بن ابراهیم و ابو نصر همدانی در کتاب‌های رجالی نیامده است؛ ابو الحسن نیز مجهول است و در کتاب‌های رجالی اشاره‌ای به ثقه بودن یا نبودن حکیمه دختر امام جواد سلام الله علیه نشده است و ام الفضل دختر مأمون نیز قاتل امام است و نمی‌توان به روایت او استناد کرد. با این نگاه سند این حرز معتبر نیست. نکته:

در کتاب مهج الدعوات از امام جواد سلام الله علیه در ذیل همین حرز، حرز دیگری نیز نقل شده است؛ متن حرز این است:

«یَا نُورُ یَا بُرْهَانُ یَا مُبِینُ یَا مُنِیرُ یَا رَبِّ اکْفِنِی الشُّرُورَ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُکَ النَّجَاةَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ». برای این حرز سندی ذکر نشده و فقط آمده که این حرز با سند حرز اول نیست. با این نگاه سند این حرز نیز معتبر نیست.


مطالعه بیشتر

  • صحیفه امام جواد(ع)، جواد قیومی اصفهانی.
  • موسوعه الامام الجواد(ع)، آیت‌الله خزعلی.


منابع

  1. سید بن طاووس، مجمع الدعوات، چاپ سنگی، بی تا، ص۴۲؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، تهران، المطبعه الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۸ قمری، ج۹۴، ص۳۶۱.