آیه «انا لله و انا الیه راجعون»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
خواندن آیه إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ، هنگام بلا را استرجاع می‌گویند. روایات فراوانی وارد شده که هنگام مصیبت، این آیه خوانده شود.
خواندن آیه إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ، هنگام بلا را استرجاع می‌گویند. روایات فراوانی وارد شده که هنگام مصیبت، این آیه خوانده شود.


آیه «إِنَّا لِلَّهِ»، آیه ۱۵۶ سوره بقره است. مفسران تعبیر «إِنَّا لِلَّهِ» را نشان‌دهنده بندگی بندگان و مالکیت خداوند و عبارت «إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» را نشانه قیامت و فانی بودن این دنیا دانسته‌اند. همچنین در کنار یکدیگر بودن این دو تعبیر را نشانگر رسیدن به مقام تسلیم بوسیله صبر بر مصیبت دانسته‌اند.
آیه «إِنَّا لِلَّهِ»، آیه ۱۵۶ سوره بقره است. مفسران تعبیر «إِنَّا لِلَّهِ» را نشان‌دهنده بندگی بندگان و مالکیت خداوند و عبارت «إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» را نشانه قیامت و فانی بودن این دنیا دانسته‌اند. همچنین در کنار یکدیگر بودن این دو تعبیر را نشانگر رسیدن به مقام تسلیم به‌وسیله صبر بر مصیبت دانسته‌اند.


== متن آیه ==
== متن آیه ==
خط ۳۳: خط ۳۳:


== بازگشت به خداوند ==
== بازگشت به خداوند ==
تعبیر «وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» در مورد قیامت دانسته شده که مسیر حرکت انسان‌ها برای حسابرسی و پاداش و جزا به سوی او است. مفسران معتقدند آیه {{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ}} به این معنا نیست که ما روزی با خداوند پیوند داشته‌ایم، از او جدا شده و دوباره جزئی از خداوند خواهیم شد. این تبیین را نادرست دانسته‌اند؛ زیرا خداوند بسیط است و هیچ ترکیبی در او راه ندارد و جزء داشتن، نقص برای خداوند است.
تعبیر «وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» در مورد [[قیامت]] دانسته شده که مسیر حرکت انسان‌ها برای حسابرسی و پاداش و جزا به سوی او است. مفسران معتقدند آیه {{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ}} به این معنا نیست که ما روزی با خداوند پیوند داشته‌ایم، از او جدا شده و دوباره جزئی از خداوند خواهیم شد. این تبیین را نادرست دانسته‌اند؛ زیرا خداوند بسیط است و هیچ ترکیبی در او راه ندارد و جزء داشتن، نقص برای خداوند است.


این آیه توجه به این واقعیت است که همه به سوی او بازمی‌گردند و اعلام می‌کند که اینجا سرای جاویدان نیست. کمبود و نابودی نعمت‌ها یا زیادی آن‌ها، همه زودگذر هستند. همه این‌ها، وسیله‌ای است برای پیمودن مراحل تکامل و رسیدن به رستگاری.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱، ص: ۵۲۵</ref>
این آیه توجه به این واقعیت است که همه به سوی او بازمی‌گردند و اعلام می‌کند که اینجا سرای جاویدان نیست. کمبود و نابودی نعمت‌ها یا زیادی آن‌ها، همه زودگذر هستند. همه این‌ها، وسیله‌ای است برای پیمودن مراحل تکامل و رسیدن به رستگاری.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱، ص: ۵۲۵</ref>

نسخهٔ ‏۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۸

سؤال
آیه إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ درباره چیست و تفسیر آن را بفرمایید.

آیه إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ (ما از آنِ خدا هستیم و به سوی او می‌رویم) بیان یکی از ویژگی‌های صابران است که در زمان مصیبت و بلا، می‌گویند «ما از آنِ خدا هستیم و به سوی او می‌رویم».

خواندن آیه إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ، هنگام بلا را استرجاع می‌گویند. روایات فراوانی وارد شده که هنگام مصیبت، این آیه خوانده شود.

آیه «إِنَّا لِلَّهِ»، آیه ۱۵۶ سوره بقره است. مفسران تعبیر «إِنَّا لِلَّهِ» را نشان‌دهنده بندگی بندگان و مالکیت خداوند و عبارت «إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» را نشانه قیامت و فانی بودن این دنیا دانسته‌اند. همچنین در کنار یکدیگر بودن این دو تعبیر را نشانگر رسیدن به مقام تسلیم به‌وسیله صبر بر مصیبت دانسته‌اند.

متن آیه

توصیه‌ای برای صابران

آیه ۱۵۶ سوره بقره درباره صابران است و به افراد مصیبت‌دیده با گفتن اینکه همه چیز از جانب خداوند است، آرامش می‌دهد. امام علی(ع) معتقد بود هنگامی که می‌گوییم ﴿... إِنَّا لِلّهِ… به مالکیت خداوند نسبت به خود اقرار می‌کنیم و وقتی می‌گوییم ﴿... وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ به این معنا است که ما انسان‌ها، ابدی نبوده و روزی می‌میریم.[۱]

این آیه نشان می‌دهد در برابر مصیبت و بلا تنها تسلیم خداوند باید بود[۲] و حکمت این توصیه خداوند این است که مؤمن در موقع مصیبت، به ذلت، ناامیدی و ضعف نفس گرفتار نشود و جنبه مادی او بر مقام معنوی غلبه پیدا نکند.[۳]

در روایات آمده که هر فردی بلایی ببیند، این آیه را بخواند، ثواب بزرگی می‌برد.[۴] از پیامبر(ص) نقل شده که چهار خصلت، انسان را غرق در نور خداوند می‌کند:

  • گفتن لا اله الا الله
  • هر زمان گناهی کند، استغفار کند
  • هر زمان نعمتی به دست آورد یا کار خیری کند، شکر کند
  • هر زمان مصیبتی به او رسد، استرجاع کند (آیه إنّا للّه را بخواند).[۵]

امام صادق (ع) فرموده است: کسی که هنگام مصیبت، استرجاع به او الهام شود، بهشت برای او واجب می‌شود.[۶]

مالکیت خداوند

پیامبر(ص) فرمود: «هرگاه مصیبت زده، مصیبتش را به یاد آورَد و استرجاع کند (إنّا للّه بگوید)، هر چند [از مصیبتْ] بسیار گذشته باشد، خداوند، پاداشی مانند روز مصیبتش برای او می‌نویسد»[۷]

مفسران، آیه «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» را به این معنا دانسته‌اند که وجود انسان، برای خداوند است. خداوند وجود مستقل بوده و انسان وابسته به او است.[۸] مراد از گفتن (إنا للَّه)، توجه و ایمان به حقیقت معنای آیه است که آدمی، بنده خداوند است.[۹]

مفسران در مورد آیه «إنا للَّه» توضیح داده‌اند که مالکیت حقیقی، تنها برای خداوند است و هیچ انسانی در این مالکیت، شریک نیست و مالکیت انسان نسبت به خودش و اموالش، ظاهری و مجازی است. اگر انسان این را بداند، در وقت مصیبت، بی‌طاقت نمی‌شود؛ زیرا می‌داند چیزی را از دست نداده و مالکیت چیزی را ندارد. فردی که ایمان دارد، همه چیز را برای خداوند دانسته و هیچگاه در برابر بدبختی‌ها، خود را نمی‌بازد.[۱۰]

بازگشت به خداوند

تعبیر «وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» در مورد قیامت دانسته شده که مسیر حرکت انسان‌ها برای حسابرسی و پاداش و جزا به سوی او است. مفسران معتقدند آیه ﴿... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ به این معنا نیست که ما روزی با خداوند پیوند داشته‌ایم، از او جدا شده و دوباره جزئی از خداوند خواهیم شد. این تبیین را نادرست دانسته‌اند؛ زیرا خداوند بسیط است و هیچ ترکیبی در او راه ندارد و جزء داشتن، نقص برای خداوند است.

این آیه توجه به این واقعیت است که همه به سوی او بازمی‌گردند و اعلام می‌کند که اینجا سرای جاویدان نیست. کمبود و نابودی نعمت‌ها یا زیادی آن‌ها، همه زودگذر هستند. همه این‌ها، وسیله‌ای است برای پیمودن مراحل تکامل و رسیدن به رستگاری.[۱۱]

منابع

  1. مرحوم طبرسی، مجمع البیان، المجمع العالی للتقریب بین المذاهب، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۷۴.
  2. منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، ج۱، ص: ۳۴۳
  3. دین و زندگانی، محسنی، شیخ محمد آصف، ج۱، ص۳۲
  4. منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، ملا فتح الله کاشانی، ج۱، ص: ۳۴۴
  5. حکمت نامه پیامبر اعظم، محمدی ری‌شهری، محمد، ج۶، ص۵۱۳.
  6. پاداش نیکیها و کیفر گناهان (ترجمه ثواب الأعمال شیخ صدوق)، مجاهدی، محمد علی، ج۱، ص۴۹۸
  7. حکمت نامه امام حسین، محمدی ری‌شهری، محمد، ج۲، ص۱۱۷
  8. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص ۲۹۴.
  9. ترجمه تفسیر المیزان، طباطبایی، ج۱، ص: ۵۳۱
  10. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱، ص: ۵۳۳
  11. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱، ص: ۵۲۵