نفرین شدن سپاه کوفه توسط امام حسین(ع)


سؤال

گفته شده که امام حسین(ع) کوفیان را در روز عاشورا نفرین کرده است. آیا این موضوع حقیقت دارد؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


نفرین شدن سپاه کوفه توسط امام حسین(ع) در روز عاشورا صورت گرفته و امام(ع) سپاه کوفه را به دلیل عهدشکنی نفرین کرده است.[۱] این نفرین در انتهای دومین خطبه امام حسین(ع) در روز عاشورا آمده است.[۲] امام حسین(ع) در ضمن این دعا از خداوند می‌خواهد که کوفیان را به دلیل ظلم و بدعهدیشان به بلاهاییی که در ادامه ذکر میشود گرفتار کند.

نفرین های امام حسین(ع)

نفرین های امام حسین(ع) در روز عاشورا دو مورد بود،که شامل موارد زیر میگردد:

  • عدم بارش باران و خشکسالی مانند خشکسالی زمان حضرت یوسف.
  • گرفتار شدن به ظلم غلامی ثقفی[۲]

امام حسین ـ عليه‌السلام ـ در لحظه‌ای از روز عاشورا چنین نفرین می‌کند: «خدایا! از فرستادن باران رحمتت بر اینها خودداری کن، و همانند زمان یوسف خشک‌سالی و قحطی را نصیبشان گردان، و مردی از طایفه ثقیف (اشاره به مختار یا حجّاج بن یوسف ثقفی.)را بر آنان مسلط فرما تا با جام آبی تلخ و زهرآگین سیرابشان کند».[۳]

برخی منظور امام(ع) از این فرد را مختار ثقفی دانسته‌اند.[۴] همچنین حجاج بن یوسف ثقفی نیز از قبیله ثقیف[۵] و حاکم کوفه بوده و با شیعیان بسیار دشمنی داشت و بسیاری از کوفیان را کشت.[۶]

نفرین مردم کوفه توسط امام حسین(ع)
متنترجمه
اللّهُمَّ احْبِسْ عَنْهُمْ قَطْرَ السَّماءِ وَابْعَثْ عَلَیْهِمْ سِنِینَ کَسِنی یُوسُفَ وَسَلِّط عَلَیْهِمْ غُلامَ ثَقیف یَسْقیهِمْ کَاساً مُصَبَّرَةً فَلا یَدَعُ فیهم اَحَداً قَتْلَةً بَقَتْلَةٍ وَضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ یَنْتَقِمُ لی وَلاَوْلیائی وَلاهْلِ بَیْتی وَاشْیاعِی مِنْهُمْ فَاِنَّهُمْ کَذَّبُونا وَخَذَلُونا وَاَنْتَ رَبُّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَاَلیْکَ الْمَصیرُ.خدایا! قطرات باران را از آنان قطع کن و سال‌هایی (سختی)، مانند سال‌های یوسف(ع)، بر آنان بفرست و غلام ثقفی را بر آنان مسلط گردان تا با کاسه تلخ ذلت، سیرابشان سازد و کسی را در میانشان بدون مجازات نگذارد؛ در مقابل قتل به قتلشان برساند و در مقابل ضرب آنان را بزند و از آنان انتقام من و انتقام خاندان و پیروانم را بگیرد؛ زیرا اینان ما را تکذیب نمودند و در مقابل دشمن دست از یاری ما برداشتند و تویی پروردگار ما به تو توکل کرده‌ایم و برگشت ما به‌سوی تو است.


منابع

  1. نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۲۵۲.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه السلام، بی‌جا، انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۰.
  3. اللهوف فی قتلی الطفوف، سید بن طاووس، ص ۹۹، تهران، نشر جهان، چاپ اول، ۱۳۴۸ش
  4. حسینی شهرستانی، هبةالدین، نهضة الحسين عليه السلام، کربلا، رابطة النشر الاسلامی، ۱۹۶۹م، ص۱۷۹.
  5. ابن‌قتيبة، المعارف‏، تحقيق ثروت عكاشة، القاهرة، الهيئة المصرية العامة للكتاب، ۱۹۹۲م، ص۳۹۵.
  6. جعفریان، رسول، تاریخ خلفا، ج۲، ص. ۶۸۷.