دعاهای قرآنی
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
چه دعاهایی در قرآن ذکر شده است؟
مضامین دعاهای در قرآن
در قرآن از قول دیگران به خصوص پیامبران دعاهای زیادی نقل شده است. اهتمام اولیاء خداوند و مؤمنان به دعا در قرآن برجسته است و نشانه اهمیت این موضوع میباشد. دعاهای حضرت ابراهیم(ع)[۱] دعای سپاه طالوت[۲] دعاهای زکریا[۳] دعای حضرت عیسی(ع)[۴] دعای حضرت موسی(ع)[۵] دعای حضرت یوسف(ع)[۶] و دعاهای حضرت محمد(ص)[۷] دعای حضرت ایوب[۸] دعاهای حضرت نوح(ع)[۹] حضرت سلیمان[۱۰] حضرت لوط[۱۱] در قرآن با بیانات گوناگون آمده است که سرمشق و الگوی دعاکردن برای مؤمنان است و نیز نشاندهنده اینکه دعا کردن امری مهم میان خداوند و بندگان صالحش است.
دعاهای مؤمنان[۱۲] ملازمان پیامبران[۱۳] ساحران فرعون[۱۴] عبادالله و عبادالرحمان[۱۵] ملائکه[۱۶] و دیگران[۱۷] از جمله دعاهایی است که در قرآن بیان شده است.
دوری از عذاب دنیا، اعطای صبر و استقامت، پیروزی بر کافران، طلب بخشش و آمرزش گناه و رحمت خداوند، هدایت، طلب فرزند، روزی و ایمنی مردم، قبول طاعات، رفع ظلم و ستم، طلب حسنه در دنیا و آخرت، قرار دادن از شاکران و نمازگزاران و متقین و صالحان، رهایی از قوم کافر، عذاب کفار، هدایت مردم، آمرزیدن همه مؤمنان و پدر و مادر، افزودن علم و حکمت، رفع مشکلات و مصایب، حاجات دنیوی، یاری خواستن، پناه به خداوند از وسوسههای شیطان، توفیق انجام عمل صالح، طلب خیر و نیکی، از مضامین دعا در قرآن است.
دعاهای پیامبران در قرآن
از دعاهایی که در قرآن آمده، دعاهای پیامبران است. درخواست بخشش برای پدر و مادر و مؤمنان[۱۸]، درخواست یاری از خدا در مقابل دشمنان[۱۹]، طلب نجات مؤمنین[۲۰]، طلب یاری از خدا[۲۱]، درخواست مقام و منزلت الهی[۲۲]، دعا برای نابودی کافران[۲۳]، مضامین دعاهای حضرت نوح است.
دعاهای حضرت ابراهیم
آمرزش برای پدر،[۲۴] آمرزش برای خود و وسیله آزمایش نشدن برای کافران،[۲۵] درخواست فرزند صالح،[۲۶] درخواست حکمت و علم، قرار دادن از صالحان، درخواست نام نیک، بهشتی شدن و رسوا نشدن در آخرت،[۲۷] رزق و روزی برای فرزند،[۲۸] برپا داشتن نماز، قبول دعا،[۲۹] آمرزش خود و پدر و مادر و مؤمنان.[۳۰] امن قرار دادن مکه و رزق برای ساکنان مؤمن آن،[۳۱] پذیرش ساخت کعبه،[۳۲] قرار دادن از مسلمین و ذریهاش، پذیرش توبه، نشان دادن عبادت و آداب دینی[۳۳] از دعاهایی است که حضرت ابراهیم(ع) آنها را بر زبان آورده است.
منابع
- ↑ سوره ممتحنه آیه ۴ و ۵، سوره صافات آیه ۱۰۰، سوره شعراء آیات ۸۳ تا ۸۹، سوره ابراهیم آیات ۳۷، ۴۰، ۴۱، سوره بقره، آیات ۱۲۶، ۱۲۷، ۱۲۸
- ↑ سوره بقره، آیه ۲۵۰
- ↑ سوره انبیاء آیه ۸۹، آیات ۵ و ۶ سوره مریم، سوره آل عمران، آیات ۳۸ و ۴۱
- ↑ سوره مائده، آیه ۱۱۴
- ↑ سوره مائده آیه ۲۵، سوره، سوره اعراف آیات۱۵۱ و ۱۵۵ و ۱۵۶، سوره یونس آیه ۸۸، سوره طه آیات ۲۵ ۲۸ ۲۹ ۳۲، سوره قصص آیات ۱۶ ۲۱ ۲۴،
- ↑ سوره یوسف، آیه ۱۰۱،
- ↑ سوره اسراء آیه ۸۰، سوره طه آیه ۱۱۴، سوره انبیاء آیه ۱۱۲، سوره مؤمنون آیه ۱۱۸، سوره مؤمنون آیه ۹۴ ۹۸،
- ↑ سوره انبیاء آیه ۸۳،
- ↑ سوره نوح آیه ۲۶ و ۲۸، سوره قمر آیه ۱۰، سوره مؤمنون آیات ۲۶ ۲۹، سوره شعراء آیه ۱۱۸،
- ↑ سوره ص آیه ۳۵، سوره نمل آیه ۱۹
- ↑ سوره عنکبوت آیه ۳۰،
- ↑ سوره آل عمران آیه ۱۹۱ ۱۹۳ ۱۹۴، سوره فاتحه آیه ۶، سوره بقره آیه ۱۲۹ و ۲۰۱ و ۲۸۶،
- ↑ سوره آل عمران آیه ۱۴۷،
- ↑ سوره یونس ۸۵ ۸۶
- ↑ سوره فرقان آیه ۶۵ ۷۴، سوره مؤمنون آیه ۱۰۹، سوره آلعمران آیه ۱۶
- ↑ سوره غافر آیه ۷ ۸ ۹،
- ↑ سوره حشر آیه ۱۰، سوره کهف آیه ۱۰، سوره اعراف آیه ۲۳ ۱۸۹ ۱۲۶، سوره نساء آیه ۷۵، سوره آل عمران آیه ۸ ۵۳ ۱۱۳
- ↑ سوره نوح،آیه ۲۸.
- ↑ سوره مومنون، آیه ۲۶.
- ↑ سوره شعراء، آیه ۱۱۸.
- ↑ سوره قمر، آیه ۱۰.
- ↑ سوره مومنون، آیه ۲۹.
- ↑ سوره نوح، آیه ۲۶.
- ↑ سوره ممتحنه، آیه ۴، سوره شعراء، آیه ۸۶.
- ↑ سوره ممتحنه، آیه ۵.
- ↑ سوره صافات، آیه ۱۰۰.
- ↑ سوره شعراء، آیات ۸۳ تا ۸۹.
- ↑ سوره ابراهیم، آیه ۳۷.
- ↑ سوره ابراهیم، آیه ۴۰.
- ↑ سوره ابراهیم، آیه ۴۱.
- ↑ سوره بقره، آیه ۱۲۶.
- ↑ سوره بقره، آیه ۱۲۷.
- ↑ سوره بقره، آیه ۱۲۸.