الگو بودن حضرت فاطمه برای امام زمان
 | این مقاله هماکنون به دست fabbasi در حال ویرایش است. |
سؤال
امام عصر عليه السلام فرمود: «وَ فِي ابْنَه رَسُولِ اللَّهِ لِي أُسْوَه حَسَنَه؛ در دختر رسول الله برای من الگوی حسنه‌ای وجود دارد» آیا اين مطلب از جهت سند صحت دارد؟ در چه مواردي حضرت صديقه الگوي حضرت حجت هستند؟
شیخ طوسی در کتاب الغیبه روایتی نقل می‌کند که عده‌ای از شیعیان با فردی به نام ابن ابی غانم قزوینی درباره وجود امام زمان(ع) بحث کردند و ابن ابی غانم می‌گفت امام حسن عسکری(ع) از دنیا رفت و فرزندی از او باقی نمانده است؛ شیعیان به امام عصر(ع) نامه نوشتند و آن حضرت در پاسخ راهنمایی‌هایی کرد؛ از جمله فرمود:
| « | وَ فِي ابْنَه رَسُولِ اللَّهِ لِي أُسْوَه حَسَنَه[۱]
در دختر رسول الله برای من الگوی حسنه‌ای وجود دارد. |
» |
در باره الگو بودن حضرت زهرا(س) برای امام زمان(ع) می‌توان گفت:
- حضرت زهرا(س) با هيچ حاكم ظالمى بيعت نكرد. حضرت مهدى(ع) هم بيعت هيچ سلطان ستمگرى را بر گردن ندارد.
- برخى از شيعيان امامت ايشان را نمی‌پذيرفتند. حضرت در جواب آنها فرمود که اگر مجاز بودم، آن چنان مى‌كردم كه حق بر شما آشكار گردد به گونه‌اى كه هيچ شكى بر شما باقى نماند؛ اما مقتداى من حضرت زهرا(س) است. [۱] با اينكه حق حكومت از امیرمومنان(ع) سلب شد، حضرت زهرا(س) هيچ گاه براى باز گرداندن خلافت، از اسباب غير عادى(معجزه الهی، نفرین کردن مردم) استفاده نكرد. امام زمان(ع) نيز از ايشان پيروى مى‌كند و براى احقاق حق در اين دوران راه‌هاى غير عادى را نمى‌پيمايد و منتظر می‌ماند تا زمینه ظهور با اسباب عادی فراهم گردد.
روایت دو ایراد اساسی دارد که قابل استناد بودن آن را مورد تردید قرار می‌دهد:
- علی بن ابراهیم رازی آخرین راوی حدیث، می‌گوید: فرد ثقه‌ای به من گفت[۱] و مشخص نکرده است این فرد چه کسی بوده است. روایت از این جهت مرسل است.
- احمد بن علی رازی یکی از راویان این حدیث، ثقه نیست و متهم به غلو می‌باشد.[۲] حسین بن علی قمی مجهول است.[۳] نام محمد بن علی بن بنان، [۴] علی بن محمد بن عبده، [۵] و علی بن ابراهیم رازی [۶] در کتب رجال نیامده است.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ طوسى، محمد، الغيبه (كتاب الغيبه للحجه)، قم، دار المعارف الاسلامیه، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۲۸۵.
- ↑ حر عاملى، محمد، الرجال، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۴۲۷ق، ص۵۲. ساعدى، حسين، الضعفاء من رجال الحديث، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۲۱۳.
- ↑ مامقانى، عبدالله، تنقيح المقال في علم الرجال، قم، موسسه آل البيت، چاپ اول، ۱۴۳۱ق، ج۲۲، ص۳۴۰.
- ↑ نمازى شاهرودى، على، مستدركات علم رجال الحديث، تهران، فرزند مولف، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۲۱۹.
- ↑ نمازى شاهرودى، على، مستدركات علم رجال الحديث، تهران، فرزند مولف، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۴۵۷.
- ↑ نمازى شاهرودى، على، مستدركات علم رجال الحديث، تهران، فرزند مولف، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۲۷۴.