نامه امام حسین(ع) به بنی‌هاشم از مکه
جمله «هیهات منا الذلة» به چه معناست و از کیست؟
نامه امام حسین(ع) به بنی‌هاشم از مکه نشان می‌دهد که امام حسین(ع) پایان قیام خود را شهادت می‌دانسته و شهادت در راه خدا را مساوی با پیروزی قلمداد می‌کرده است.[۱] این نامه را امام حسین(ع) از مکه، زمانی که عزم سفر به عراق داشت، برای بنی‌هاشم، و در رأس آنان محمد بن حنفیه، نوشت. متن نامه به نقل از امام محمد باقر(ع) در کتاب کامل الزیارات چنین است:[۲]
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ مِنَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ إِلَى إلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ ومَن قِبَلَهُ مِن بَني هاشِمٍ: أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ لَحِقَ بِی اسْتُشْهِدَ وَ مَنْ لَمْ یَلْحَقْ بِی لَمْ یُدْرِکِ الْفَتْحَ. وَ السَّلَامُ.؛ به نام خداوند رحمت‌گر مهربان. از حسين بن على به محمد بن على و ديگر فرزندان هاشم که نزد او هستند.. حق این است که سرنوشت همه کسانی که به من ملحق شوند، شهادت در راه خدا است و کسانی هم که به من نپیوندند، روی پیروزی را نخواهند دید. بدرود».
این نامه امام حسین(ع) را دلیلی بر آگاهی او از کشته‌شدن خود و همراهانش تلقی کرده‌اند.[۳]