روایت «انی لا اری الموت الا السعادة»
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
از کجا گفته شده که امام زمان(ع) همیشه برای مصیبت جدش امام حسین(ع) گریه می‌کند؟
إنّی لا أرَی المَوتَ إلّا سَعادَةً، به‌معنای «من مرگ را جز سعادت نمی‌بینم»، سخنی است از امام حسین(ع) که در آن مرگ با عزت در راه مقابله با ظلم را بر زندگی با ذلت در سایه ظالمان ترجیح داده است.[۱] این سخن از شعارهای عاشورا قلمداد شده است.[۲]
این سخن امام حسین(ع)، در روز دوم محرم سال ۶۱ق، ساعاتی پس از ورود کاروان امام حسین(ع)، به سرزمین کربلا در ضمن خطبه‌ای برای یاران و خانواده‌اش، گفته شده است.[۳] این جمله به‌صورت کامل چنین است:
«إِنِّيْ لاَ أَرَى المَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً، وَالحيَاةَ مَعَ الظَّالِمِيَنَ إِلاَّ نَدَماً [بَرَماً]؛ من مرگ را جز خوش‌بختی و سعادت نمی‌بینم و زندگی با ستمکاران را جز ندامت و نکبت نمی‌بینم.[۴]»
مرتضی مطهری این جمله را پیام شهید راه حق می شمرد؛ پیامی که محتوای آن این است که آنجا که انسان می‌خواهد زندگی ننگین در زیر سایه ظالمان داشته باشد و زندگی فقط برایش خوردن و خوابیدن باشد مرگ هزاران بار بر چنین زندگی ترجیح دارد.[۵]