برگرداندن انگشتر در قنوت
برخی از نمازگزاران در قنوت نماز نگین انگشتر را به سمت کف دست برمی‌گردانند و با نگاه به نگین آن دعای قنوت می‌خواهنند؛ آیا حديثی در مستحب بودن برگرداندن انگشتر در حال قنوت نقل شده است؟
امام صادق(ع) برگرداندن انگشتر و نگاه کردن به نگین آن در قنوت نماز را نووعی شرک می‌داند. از این‌رو نه تنها بر مستحب بودن این کار روایتی وجود ندارد و بلکه این کار ناپسند شمرده شده است.
شیخ صدوق در کتاب معانی الاخبار روایتی از امام صادق(ع) فرمود:
| « | إِنَّ الشِّرْكَ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ النَّمْلِ وَ قَالَ مِنْهُ تَحْوِيلُ الْخَاتَمِ لِيَذْكُرَ الْحَاجَةَ وَ شِبْهُ هَذَا؛ همانا شرك از راه رفتن مورچه پنهان‌تر است و فرمود: از کارهای شرك‌آلود، گرداندن انگشتري است براي آنكه حاجت خود را از ياد نبرد و مانند آن.[۱] | » |
بقیه کتاب‌ها از جمله شیخ حر عاملی، این روایت را از معانی الاخبار شیخ صدوق نقل کرده‌اند.[۲]
نجاشی رجال شناس معروف شیعی همه راویان این حدیث را ثقه و مورد اعتماد دانسته است.[۳]
برگرداندن انگشتر در نماز که برخی از مومنان در قنوت آن را انجام می‌دهند، با استناد به این روایت معتبر، کار درستی نیست؛ البته بین شرک اعتقادی و شرک عملی تفاوت وجود دارد. در شرک اعتقادی، انسان برای خدا شریک قائل می‌شود و با این کار مرتد می‌شود؛ اما در شرک عملی فقط به عبادت آن فرد آسیب رسیده و ثوابش را از دست می‌دهد و چنین فردی مرتد نمی‌شود.
منابع
- ↑ ابن بابويه، محمد، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۳۷۹، باب نوادر المعاني، حدیث۱.
- ↑ حر عاملي، محمد، وسائل الشيعه، حديث6032، ناشر موسسه آل البيت قم، چاپ دوم، سال ۱۴۱۴. ج۵، ص۹۹.
- ↑ نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، قم، مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۴۶ و ص۳۲۶ و ص۳۵۴ و ص۳۸۴ و ۴۵۰.