دعای افتتاح

از ویکی پاسخ
سؤال

دعای افتتاح از کیست؟

دعای افتتاح توسط ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید، نایب دوم امام عصر در غیبت صغری از بقیه الله الاعظم حضرت مهدی –علیه السلام- نقل شده است که در شب‌های ماه رمضان خوانده می‌شود.

سند دعای افتتاح

سند دعای افتتاح به نقل از سید بن طاووس، چنین بیان شده است: «محمد بن ابی قره با اسناد خود از ابو غنائم محمد بن محمد بن عبدالله از ابو عمرو محمد بن محمد بن نصر سکونی نقل کرده که از ابابکر احمد بن محمد بن عثمان بغدادی خواستم که دعایی برای من از عمویش ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید، نایب دوم امام عصر در غیبت صغری برای ماه رمضان بگیرد و نایب امام دفتری به من داد که در آن دعاهایی بود و از جمله آنها دعای افتتاح بود از مولا بقیةالله الاعظم ارواحنا له الفداء که آن حضرت فرموده بود: در هر شب ماه رمضان این دعا را بخوان چرا که در این ماه ملائکه دعاها را می‌شنوند و برای دعا کننده استغفار می‌کنند.»[۱]

همچنین دعای افتتاح را شیخ طوسی در مصباح المتهجد،[۲] کفعمی در مصباح،[۳] و البلد الامین،[۴] مجلسی در زاد المعاد[۵] و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان،[۶] نقل کرده‌اند. به گفته علامه مجلسی در کتاب زاد المعاد به سند معتبر، از حضرت امام زمان(عج) منقول است که به شیعیان نوشتند که در هر شب ماه رمضان دعای افتتاح را بخوانند.[۷]

معارفی از دعای افتتاح

دعای افتتاح شامل مطالبی درباره خداشناسی، لزوم خوف و رجاء، توفیق عبادت، حکمت تأخیر استجابت دعا و ارزش مناجات با خدا است. بند آخر این دعا به اظهار علاقه به دولت اسلامی در پرتو ظهور امام مهدی(عج)، بیان هدف حکومت اسلامی و وظیفه شیعیان در قبال آن پرداخته است.


منابع

  1. سید رضی الدین علی بن موسی معروف به ابن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ص۵۸.
  2. شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، بیروت، موسسه الاعلمی، ۱۴۱۸ق/۱۹۹۸م، ص۴۰۴-۴۰۲.
  3. کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، المصباح فی الادعیه و الصلوات و الزایارات، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۴ق/۱۹۹۴م، ص۷۷۳-۷۷۰
  4. کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، البلد الامین و الدرع الحصین، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۸ق/۱۹۹۷م، ص۲۷۴-۲۷۱
  5. مجلسی، محمدباقر، زادالمعاد، بیروت، چاپ علاءالدین اعلمی، ۱۴۲۳ق/۲۰۰۳م، ص۸۹-۸۶
  6. قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، تهران، مرکز نشر فرهنگی رجاء، ۱۳۶۹ش، ص۳۲۱.
  7. زادالمعاد، ص۸۶