امام حسین(ع) جبران‌کننده گناهان
در کتابی از امام حسین(ع) آورده شده است که ایشان فرموده‌اند: «من کسی هستم که اشتباهات دیگران را جبران می‌کنم.» آیا چنین سخنی از ایشان در منابع روایی وجود دارد؟
در کتاب‌های معتبر روایی شیعه چنین روایتی وجود ندارد. ممکن است در کتاب‌های غیر روایی و یا کتاب‌های غیر معتبر یافت شود و یا این که روایت به گونه‌ای دیگر بوده و مترجم آن را به این مضمون ترجمه نموده است. اگر این روایت صحیح دانسته شود باز به این معنی نیست که شهادت امام حسین(ع) باعث می‌شود که گناهان دیگران بخشیده شود، بلکه منظور این است که دیگران با بدعت‌ها دین را از مسیر اصلی خویش منحرف ساختند و من قیام می‌کنم تا چنین اشتباهات را درست کنم و با بدعت‌ها مبارزه نمایم و با این کار اشتباهات آن‌ها تصحیح و جامعه را از گمراهی به هدایت سوق دهد. روایات معتبری از امام حسین(ع) موجود است که بیان کننده هدف قیام ایشان و روش این امام در برخورد با مردم در مواجهه با انحرافات است.
- امام در وصیت‌نامه خویش به برادرش محمد حنفیه چنین می‌نویسد: «خواسته‌ام از این حرکت، اصلاح مفاسد امت و زنده کردن سنت و قانون جدم رسول الله(ص) و راه و رسم پدرم علی بن ابی طالب(ع) است.»[۱]
- در نامه به سلیمان بن صرد و دیگر بزرگان کوفه می‌نویسند: «همانا این جماعت، اطاعت شیطان را بر خداوند برگزیده و فساد و گناه را آشکار کرده و اجرای حدود الهی را تعطیل ساخته و بیت‌المال مسلمانان را تاراج کرده و حرام خدا را حلال و حلالش را حرام کرده‌اند و …»[۲]
بنابراین امام حسین(ع) با قیامشان به دنبال جبران این اشتباهات بودند.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر
- فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)؛ ترجمه علی مویدی، پژوهشکده باقر العلوم.
== منابع ==