روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند
این مقاله هماکنون به دست Rahmani در حال ویرایش است. |
این سخن از کیست: ((حسن و حیسن دو گوشواره عرشند))؟
در مورد سئوال، حضرت (امیرمومنان) فرمودند که از رسول خدا(ص) شنیدم که: «خداوند متعال دو فرزندم حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ را از نوری که بر تو و فاطمه افکند، آفریده است و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، جنبش و حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است ای علی(ع) همانا خدای عزیز و جلیل به من وعده فرموده که بر آن دو کرامتی عطا فرماید که هیچکس به جز پیامبران و رسولان را به چنان کرامتی اکرام نفرموده باشد.»[۱]
و در حالات حضرت آدم هم آمده است که روزی که آن حضرت وارد بهشت شدند متوجه نوری شدند که بهشت را روشن کرده بود. آن حضرت به جبرئیل گفت: این دختر کیست که از نور جمالش بهشت درخشان و روشن شده است؟ گفت: این فاطمه دختر محمد(ص) یکی از فرزندان تو است که پیامبر آخر الزمان است. گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت: شوهرش علی بن ابی طالب(ع) است. پرسید این دو گوشواره چیست؟ گفت: دو فرزندش حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ هستند.[۲]
این حدیث شریف علاوه بر کتابهای شیعه در کتب روایی اهل سنت نیز نقل شده است.
در کتاب فضائل الخمسه فی صحاح سته ـ که فضائل پنج تن(ع) در صحاح ششگانه اهل سنت است ـ باب هجدهم این کتاب عبارت است از این که حسنین ـ علیهما السلام ـ دو گوشواره عرش خدایند.
در فیض القدیر منادی ج۳، ص۴۱۵، گفته است: «حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ دو گوشواره عرش الهی هستند و معلق و آویزان از آن نیستند بلکه به نوعی زینت عرش میباشند نه اینکه همانند گوشواره آویزان باشند.» طبرانی، این حدیث را در «الاوسط» از «عقبه بن عامر» به نقل از پیغمبر اکرم(ص) آورده است در شرح آن کتاب از «دیلمی» نقل نموده است که: «حسنین ـ علیهما السلام ـ بمنزله دو شنف از چهره اند و شنف گوشواره ای است که به گوش میآویزند. منظور آن است که یکی از حسنین(ع) در جانب راست عرش و دیگری در جانب چپ عرش قرار دارند.»
هیثمی یکی دیگر از علمای اهل سنت در کتاب «مجمع، ج۹، ص۱۸۴» از عقبه بن عامر، ایشان هم از رسول خدا(ص) روایت میکند که: «حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ دو گوشواره عرش خدا و معلق به عرش اند و جدای از آن نمیباشند پیامبر اکرم(ص) فرموده است هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار مییابند به عرض میرساند پروردگارا، به من وعده داده بودی که مرا به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خدای تعالی میفرماید: مگر این گونه نیست که تو را به حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ زینت دادهام.»
(طبرانی) این حدیث را در «الاوسط» روایت میکند.[۳]
پس معلوم شد که سند این حدیث به خود رسول اکرم(ص) میرسد و در کتب معتبر شیعه و سنی هم آمده است و لذا آن دو حضرت از جمله زینتهای عرش الهی میباشند که دیگران از نور هدایت آن دو هم چون سایر معصومین(ع) استفاده میکنند.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر
۱ـ ارشاد القلوب؛ دیلمی.
۲ـ بحارالانوار، ج۲۶، ص۲۹۳؛ علامه مجلسی.
۳ـ خصال؛ شیخ صدوق.
۴ـ گنجینه معارف شیعه؛ محمد باقر کمره ای.