حرکت امام حسین(ع) از مکه به کربلا
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
امام حسین(ع) بدون پایان بردن حج خود به سمت کربلا حرکت فرمود؛ دلایل این کار و رخدادهای مربوط به این کار چه بوده است؟
کلیات و جایگاه
علت خروج از مکه
علت اصلی خروج امام حسین(ع) از مکه به‌سوی عراق را در ادامه برنامه اصلی امام حسین(ع) برای احیای حق و قیام علیه حکومت ظلم یزید بن معاویه قلمداد کرده‌اند.[۱] هدفی که امام(ع) در جریان خطبه‌ای در مکه در میان بنی‌هاشم از آن یاد کرده است. امام(ع) در انتهای این خطبه به کسانی که با او در سفر به کربلا همراه خواهند شد و در این راه به شهادت خواهند رسید وعده می‌دهد که به بهشت برین خواهند رسید و وعده رسول خدا(ص) در برپایی حکومت الهی در زمین را تحقق خواهند بخشید.[۲]
در خروج امام حسین(ع) از مکه به‌سوی کربلا نامه‌های مردم کوفه و دعوت آنان از او برای امامت قیام علیه حکومت شام را نیز مؤثر دانسته‌اند.[۳] امام حسین(ع) در مکه به نامه‌های متعدد دعوت کوفیان پاسخ مثبت داد و عموزاده خود مسلم بن عقیل را به سوی کوفه فرستاد. امام(ع) در این نامه گفت که اگر خواسته اکثریت مردم و نظر افراد آگاه کوفه همان باشد که در نامه‌ها بوده، برای همراهی با قیام کوفیان به‌سرعت به‌سوی کوفه حرکت خواهد کرد.[۴]
علت دیگر خروج امام حسین(ع) از مکه این دانسته شده که با نزدیک‌شدن موسم حج و ورود مسلمانان به مکه برای انجام فرایض حج، امام حسین(ع) مطلع شد که به دستور یزید بن معاویه، عمرو بن سعد بن عاص به‌ظاهر به‌عنوان امیر حاج ولی در واقع به‌منظور انجام مأموریتی پنهانی وارد مکه شده است. مأموریت پنهانی او از سوی یزید این دانسته شده که در هر نقطه‌ای از مکه که امکان داشته باشد، امام حسین(ع) را ترور کند. به همین دلیل، امام حسین(ع) تصمیم گرفت به‌خاطر مصون‌ماندن احترام مکه، بدون شرکت در مراسم حج مکه را به‌سوی عراق ترک کند.
درباره حج امام حسین(ع)
منابع
- ↑ مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۱۴۰.
- ↑ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، تهران، مجمع جهانی اهل بیت(ع)، ۱۴۳۳ق، ج۲، ص۲۳۹.
- ↑ مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۳۶-۱۳۸.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۶۲؛ ابن‌شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، تحقیق یوسف البقاعی، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۹۷.