سند دعای اللهم کن لولیک

از ویکی پاسخ
نسخهٔ تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۲ توسط Shamloo (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

دعای امام زمان(عج): «اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِیِّكَ …» از کدام معصوم(ع) نقل شده است؟

دعای «اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِیِّكَ» در کتاب‌های الکافی و تهذیب الاحکام، از کتاب‌های معتبر روایی شیعه، آمده است. در سند این روایت، شخصی حضور دارد که در توسط برخی رجال‌شناسان شیعه تضعیف شده است. هرچند برخی دیگر از رجال‌شناسان شیعه وی را توثیق کرده‌اند. برخی عالمان در مستحبات ضعف سند را مشکل نمی‌دانند. دربارهٔ معصومی که این دعا را بیان کرده نیز در منابع روایی مطلبی وجود نداد.

سند دعا

دعای مذکور، با تفاوت‌هایی در برخی عبارات، در کتاب الکافی[۱] و تهذیب الاحکام[۲]، از کتاب‌های چهارگانهٔ شیعه، به‌عنوان عملی از اعمال شب ۲۳ ماه رمضان ذکر شده است. به خواندن این دعا در دیگر روزها نیز سفارش شده است. در کتاب مفاتیح الجنان این دعا در بخش اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان آورده شده است.[۳]

سلسلهٔ راویان

یکی از راویان این روایت، محمد بن عیسی بن عبید بن یقطین است در کتاب معجم رجال خوئی توثیق شده و حتی نظرات مخالف مبنی بر ضعیف بودن او جواب داده شده است.[۴] در دو کتاب کافی و تهذیب سند محمد بن عیسی تا امام نیامده و ذکر شده است «باسناده» یعنی به اسناد خود و از این جهت باید بررسی شود که اسناد محمد بن عیسی چگونه است. هرچند برخی از علما اعتقاد دارند که در مستحبات ضعف سند ایرادی ندارد (تسامح در ادله سنن).

نکته دیگری که در این دعا وجود دارد عدم ذکر امامی است که حدیث از او صادر شده است و با تعبیر «از صالحین» در کافی و «از صادقین» در تهذیب آمده است. البته این تعبیر در زبان راویان فقط برای ائمه اطهار استفاده می‌شود، ولی امام مورد نظر تعیین نشده است. در کتاب اقبال آمده است که این روایت دارای اسناد متعددی است که از بین آنها مرحوم سید بن طاووس از سند محمد بن عیسی استفاده کرده است.[۵]


منابع

  1. الکلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج ۴، ص ۱۶۲، ح ۴.
  2. الطوسی، محمد بن حسن، التهذیب الاحکام، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج ۳، ص۱۰۲ ، ح ۳۷.
  3. القمی، عباس بن محمدرضا، مفاتیح الجنان، تهران، انتشارات اسوه، ۱۳۹۳، ص ۲۲۹.
  4. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی جا، بی نا، بی تا، ج۱۷، ص ۱۱۰.
  5. ابن طاووس، سید رضی الدین علی بن موسی، الاقبال بالأعمال الصالحه، قم، دفتر تبلیغات، چاپ دوم، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص ۱۹۱.